Αυτή τη στιγμή, χιλιάδες εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι επιστρέφουν στα σπίτια τους στη Γάζα, ό,τι έχει απομείνει από αυτά. Χιλιάδες οικογένειες ελπίζουν πως η εκεχειρία αυτή τη φορά θα κρατήσει, πως δεν θα θρηνήσουν άλλα θύματα, πως ακόμη και αν βγήκαν ζημιωμένοι από τον σκληρό πόλεμο του Ισραήλ, τα βάσανά τους τελείωσαν.
Μαζί τους, οι γιατροί, που είναι οι αφανείς ήρωες αυτής της τραγωδίας, παίρνουν και εκείνοι μια ανάσα αισιοδοξίας.
Ο Αχμέντ Αμπού Νάντα, αγγειοχειρουργός και αρχίατρος στο νοσοκομείο Αλ Σίφα της Γάζας, στέκεται έξω από το ερειπωμένο κτίριο, στο οποίο χιλιάδες Παλαιστίνιοι, χτυπημένοι από τις ισραηλινές δυνάμεις, έλαβαν περίθαλψη.
«Πέμπτη 9 Οκτωβρίου. Πίσω μου βλέπετε τα ερείπια του νοσοκομείου Αλ Σίφα. Πάνω δεξιά βλέπετε στον δεύτερο όροφο, ήταν το γραφείο μου στο κατεστραμμένο πια κτίριο του νοσοκομείου Αλ Σίφα στη Γάζα», λέει ο Αμπού Νάντα, σε βίντεο που απέστειλε στους φίλους του στη Γερμανία.
Ο ίδιος προηγουμένως εργαζόταν στο Μάρμπουργκ της Γερμανίας και βρισκόταν στη Γάζα καθ’όλη τη διάρκεια του διετούς πολέμου.
Μαζί με άλλους συναδέλφους του, έστηναν κέντρα περίθαλψης σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, σε κάθε γειτονιά και κάθε πόλη που μπορούσαν, κυνηγημένοι φυσικά από τις ισραηλινές δυνάμεις.
Δυο χρόνια στην πρώτη γραμμή
«Πριν ακριβώς δυο χρόνια κληθήκαμε από αυτό το γραφείο να μεταβούμε στις αίθουσες των χειρουργείων και έκτοτε βρισκόμαστε σχεδόν μόνο σε χειρουργικές αίθουσες και σε διάφορα νοσοκομεία της Γάζας. Για να βοηθήσουμε τραυματισμένους, να σταματήσουμε αιμορραγίες, για να σώσουμε ζωές», συνεχίζει ο ίδιος στο βίντεο.
Ωστόσο, για τον Αχμέντ Αμπού Νάντα, αυτή η Πέμπτη είναι διαφορετική από τις άλλες, καθώς σηματοδοτεί την τελευταία ημέρα μιας διετούς αιματοχυσίας.
«Με τη σημερινή μέρα τελειώνει η πιο μακρόχρονη εφημερία σε αγγειοχειρουργική μονάδα νοσοκομείου στον κόσμο και στην ιστορία», καταλήγει ο ίδιος.
Το νοσοκομείο Αλ Σίφα ήταν από τα πρώτα που βομβαρδίστηκαν από το Ισραήλ, τον Νοέμβριο του 2023. Ό,τι απέμεινε από αυτό, υπολειτουργούσε, και χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, Παλαιστίνιοι λάμβαναν ιατρική περίθαλψη ακόμα και αν οι υποδομές δεν ευνοούσαν τις συνθήκες.
Εξαιτίας της εξάντλησης και της περιορισμένης σύνδεσης στο διαδίκτυο, ο Αχμέντ Αμπού Νάντα προσπαθούσε με δυσκολία να επικοινωνήσει με την οικογένεια και τους φίλους του σε άλλες χώρες.
Σε μήνυμα που είχε αποστείλει νωρίτερα φέτος στη φίλη του, Δώρα, η οποία ζει στη Γερμανία, ο Αχμέντ Αμπού Νάντα είχε περιγράψει την «κόλαση επί γης», την οποία το Ισραήλ ανάγκαζε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας να υπομένει.
«Πριν από δύο μέρες κατέρρευσα λόγω εξάντλησης, πείνας και υπογλυκαιμίας. Μία ώρα αργότερα βρέθηκε ένα κουτάλι ζάχαρη. Την ανακάτεψα στο τσάι για να την πιώ για να μπορέσω να συνεχίσω τη δουλειά, να κάνω εγχειρήσεις, να σταματήσω τις αιμορραγίες των τραυματισμένων. Ζούμε σ’ έναν εφιάλτη ή σε μια ταινία φαντασίας που δεν έχει τέλος», είχε γράψει σε αυτό το σπαρακτικό μήνυμα.
Τα μάτια μας στη Γάζα, λοιπόν. Για να σταματήσει αυτός ο εφιάλτης. Να μπει ένα τέλος στη γενοκτονία.
