Όπως αναφέρει η Καθημερινή, στην περίπτωση μεταπωλήσεων, οι βασικές χώρες που διαδραματίζουν τον ρόλο του μεσάζοντος είναι οι μεγάλες του ΝΑΤΟ (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία), ενώ κόμβο αποτελεί και η Τσεχία. Την πρόθεση να διαδραματίσει ρόλο μεσάζοντος σε περίπτωση που η Αθήνα αποφασίσει να πουλήσει κάποια από τα Mirage 2000-5 στην Ουκρανία έχει εκφράσει και η Εσθονία, εκ των πιο στιβαρών – παρά το μικρό μέγεθος – υποστηρικτών της Ουκρανίας.
Η Αθήνα είναι αρνητική, καθώς θέλει να αποφύγει το ενδεχόμενο υψηλής τεχνολογίας συστήματα που διαθέτει να στραφούν κατά της Ρωσίας.
Δεδομένου ότι πρόκειται για σύστημα γαλλικής τεχνολογίας, η Αθήνα συζήτησε κάποια στιγμή αρκετά εντατικά το συγκεκριμένο ενδεχόμενο με το Παρίσι. Μάλιστα, δεδομένου ότι η ελληνική πλευρά επιθυμεί να αγοράσει (εν καιρώ) 6-12 ακόμα μαχητικά τύπου Rafale, συζητήθηκε αν είναι δυνατόν πιθανή μεταπώληση των Mirage 2000-5 να μειώσει την τιμή πρόσκτησης των νεότερης τεχνολογίας αεροσκαφών.
Αν και στην Αθήνα υπάρχει εκπεφρασμένη πρόθεση για πώληση των Μιράζ 2000-5, οι συζητήσεις με χώρες που είχαν εκφράσει ενδιαφέρον, όπως η Ινδία, δεν οδήγησαν κάπου. Ανάλογες κρούσεις έγιναν και σε βαλκανικές χώρες, οι οποίες επίσης δεν διάκεινται θετικά. Ως προς το ενδεχόμενο μεταπώλησης Mirage τα οποία θα καταλήξουν στην Ουκρανία, στην Αθήνα υπάρχει εξαιρετικά αρνητική προδιάθεση, καθώς θέλει να αποφύγει το ενδεχόμενο υψηλής τεχνολογίας συστήματα να στραφούν κατά της Ρωσίας. Αντιθέτως, η Αθήνα συνεχίζει να παραχωρεί πεπαλαιωμένα οπλικά συστήματα, όπως, για παράδειγμα, τα 60 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα 203 χιλιοστών τύπου Μ-110, που βρίσκονται στο οπλοστάσιο του Στρατού Ξηράς από τη δεκαετία του ’60. Τα οβιδοβόλα θα παραλάβει η Τσεχία για λογαριασμό της Ουκρανίας, και θα παραχωρήσει σε αντάλλαγμα νέα βλήματα διαμετρήματος 155 χιλιοστών με βεληνεκές 40 χιλιομέτρων καθώς και ανταλλακτικά για οχήματα του στρατού ανατολικής προέλευσης, που πλέον δεν υπάρχουν στην αγορά. Αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα ασκείται πίεση, κυρίως από την Ουάσιγκτον, για αγορά αμερικανικών όπλων μέσω της πρωτοβουλίας PURL, όπου έως τώρα έχουν συμμετάσχει τους τελευταίους μήνες κυρίως χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας.
Όλα αυτά εκτυλίσσονται ενώ παράλληλα στην Ε.Ε. προχωρούν οι συζητήσεις για την ευρωπαϊκή Άμυνα, όχι χωρίς δυσκολίες. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αθήνα δέχεται πιέσεις και από το ΝΑΤΟ, προκειμένου να επιτρέψει τη συμμετοχή της Τουρκίας στα δάνεια του SAFE, όχι τόσο για ουσιαστικούς λόγους, καθώς η Άγκυρα ήδη διαθέτει διμερείς συνεργασίες με χώρες της Ε.Ε., αλλά προκειμένου να έρθει πιο κοντά με τις Βρυξέλλες. Η Αθήνα, όπως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει υπογραμμίσει επανειλημμένως, δεν συμφωνεί με αυτή την προοπτική όσο απειλείται ελληνικό έδαφος από την Τουρκία.
Σε κλοιό πιέσεων από συμμάχους και εταίρους στο ΝΑΤΟ βρίσκεται εκ νέου η Αθήνα, με σκοπό τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην προσπάθεια ενίσχυσης του Κιέβου, η οποία συνεχίζεται πιο εντατικά μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να αυξήσει τη ροή όπλων και πυρομαχικών προς την Ουκρανία. Ως προς τα αιτήματα προς την Ελλάδα, κυρίως οι ΗΠΑ και οι Γάλλοι, αλλά και σύμμαχοι της ανατολικής πτέρυγας, ζητούν από την Αθήνα να μεταπωλήσει κάποια από τα συνολικά 24 μαχητικά αεροσκάφη τύπου Mirage 2000-5 της Πολεμικής Αεροπορίας, με τελικό παραλήπτη την Ουκρανία.
