Του Περικλή Δανόπουλου
Αναλύοντας τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων , από το επιτελείο της ΝΔ βγαίνει το εξής : δεν μας ενδιαφέρει το ποσοστό που καταγράφει η Μαρία Καρυστιανού αφού έτσι κι αλλιώς οι δικοί μας ψηφοφόροι είναι αντίθετοι σε ότι έχει να κάνει με τα αιτήματα και τις νομικές διεκδικήσεις των συγγενών!
Δηλαδή σε απλά ελληνικά , οι ψηφοφόροι της ΝΔ , δεν ενδιαφέρονται για να βρεθεί η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι ένοχοι για τις 57 ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα αλλά το μόνο τους μέλημα είναι μη τύχει και μπλεχτούν οι δικοί τους σε νομικές περιπέτειες .
Συνεπώς , εδώ μιλάμε για κάποιο ”κοινωνικό κόφτη” που περιορίζει την ανθρωπιά αναλόγως της κομματικής προτίμησης . Επομένως . αυτοί οι άνθρωποι λένε ”με στεναχωρεί που χάθηκαν τόσοι άνθρωποι , στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά , αλλά ψηφίζω ΝΔ και δεν μπορώ ούτε και πρόκειται ποτέ να παραδεχθώ την παραμικρή ευθύνη της παράταξης.
Άρα εδώ μιλάμε για ανθρώπους που δεν γίνεται να είναι γονείς με παιδιά , παιδιά με γονείς , αδέλφια , ξαδέλφια , αλλά για μοναχικά άτομα που δεν έχουν καμία ενσυναίσθηση για ένα χαροκαμένο γονιό που χάνει το παιδί του και τον κόσμο ολόκληρο.
Εν κατακλείδι , μετά από τόσες δεκαετίες χειραγώγησης , κοινωνικής μηχανικής , κοινωνικών αυτοματισμών και γνωστικής εκμετάλλευσης, φτάσαμε στο σημείο να έχει περάσει αρχετυπικά μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο ότι η εξουσία της αρεσκείας μας ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ λάθος.
Όμως για να επανέλθω , όση χειραγώγηση και να υπάρχει ,το να είσαι άνθρωπος είναι το κυρίαρχο και το απαραίτητο και προαπαιτούμενο συστατικό για να ζεις σε μια κοινωνία.
Για να μην το κουράζουμε , η ελληνική κοινωνία ζει καθημερινά ( σαν την παλιά ταινία ”Η μέρα της μαρμότας” ) το ίδιο πείραμα , με τα ίδια σε εκπληκτικό βαθμό αποτελέσματα.
Ας το πάρουμε απόφαση , δεν υπάρχει εξέλιξη στην ”νεοθατσερική” κοινωνία μας.
Ή κάπως αλλιώς…”τι γκόμενος είσαι πρωθυπουργέ….”
