Εάν ο πρωθυπουργός δεν καταφέρει να προχωρήσει ανάμεσα στα εμπόδια και τις απαιτήσεις των Σοσιαλιστών και των κεντροδεξιών εταίρων του στον συνασπισμό, θα οδηγήσει τη Γαλλία σε αχαρτογράφητα νερά. Το ίδιο ισχύει και για τα γαλλικά συνδικάτα καθώς η προθεσμία που έδωσαν στον νέο πρωθυπουργό να απαντήσει στα αιτήματά τους λήγει σήμερα έχοντας ανοικτή την ατζέντα για νέες κινητοποιήσεις.
Λίγοι πρωθυπουργοί στην γαλλική ιστορία έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους τόσο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο άμεσης απόρριψης και καταστροφικής αποτυχίας όσο ο Σεμπαστιάν Λεκορνί, αναφέρει σχετικό άρθρο του Politico:
Ο τελευταίος πρωθυπουργός του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έχει κληρονομήσει τα διπλά προβλήματα ενός αυξανόμενου ελλείμματος και μιας διασπασμένης Εθνοσυνέλευσης, τα οποία έχουν συνδυαστεί για να νικήσουν δύο πολύ έμπειρους πολιτικούς ηλικίας 70 και κάτι ετών, τον Φρανσουά Μπαϊρού και τον Μισέλ Μπαρνιέ, τους τελευταίους 10 μήνες.
Ο Λεκορνί δεν έχει εμπειρία στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης. Και παρόλο που έχει σημειώσει μια ραγδαία άνοδο από τότε που μετακινήθηκε από την κεντροδεξιά στην πολλά υποσχόμενη «επανάσταση του κέντρου» του Μακρόν πριν από οκτώ χρόνια, παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος στο γαλλικό κοινό. Παρόλα αυτά, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του ως υφυπουργός Περιβάλλοντος και στη συνέχεια υπουργός Άμυνας, έχει έρθει πιο κοντά στον Μακρόν από οποιονδήποτε άλλο πρωθυπουργό ή ανώτερο υπουργό στις έξι κυβερνήσεις που ήρθαν και παρήλθαν από το 2017.
Ο Λεκορνί έχει πλέον λιγότερο από δύο εβδομάδες για να διαμορφώσει τα γενικά περιγράμματα μιας συμφωνίας για τη μείωση του ελλείμματος με την σοσιαλιστική ομάδα στην Εθνοσυνέλευση και μόλις είκοσι ημέρες πριν παρουσιάσει λεπτομερή σχέδια για τον προϋπολογισμό του 2026 στο κοινοβούλιο στις 13 Οκτωβρίου. Αλλά ο ίδιος ο Μακρόν έχει δώσει στον νέο πρωθυπουργό μια ακόμη πιο αυστηρή προθεσμία: Οι αρχές μιας συμφωνίας για τον προϋπολογισμό πρέπει να συμφωνηθούν πριν από την κατανομή οποιωνδήποτε υπουργικών θέσεων κατά την επιστροφή του προέδρου από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 24 Σεπτεμβρίου.
Το πρόβλημα είναι ότι, εάν και όταν επιτευχθεί μια ευρεία προσέγγιση, οι λεπτομερείς διαπραγματεύσεις με τους Σοσιαλιστές για τον προϋπολογισμό για τη μείωση του ελλείμματος θα μπορούσαν να συνεχιστούν για αρκετό καιρό – και η κυβέρνηση του Λεκορνί μπορεί να μην επιβιώσει πέρα από το τέλος του επόμενου μήνα.
Οι Σοσιαλιστές, των οποίων οι 66 ψήφοι στη βουλή ελέγχουν την τύχη του πρωθυπουργού, λένε ότι θέλουν μια πρόωρη υπόσχεση ότι θα αλλάξει ριζικά πορεία από τον προκάτοχό του, τον Μπαϊρού, ο οποίος σχεδίαζε να μειώσει το έλλειμμα κατά 44 δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος. Αντίθετα, θέλουν μείωση του ελλείμματος όχι μεγαλύτερη από 22 δισεκατομμύρια ευρώ, η οποία θα επιτευχθεί κυρίως μέσω ενός νέου μηχανισμού φορολόγησης των «υπερπλούσιων». Και ακόμη πιο προβληματικό, επιμένουν ότι η νέα κυβέρνηση πρέπει να αναστείλει την αμφιλεγόμενη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος του Μακρόν του 2023.
Ο Λεκορνί έχει ήδη δηλώσει την προθυμία του να κάνει παραχωρήσεις, λέγοντας στον γαλλικό περιφερειακό τύπο το Σαββατοκύριακο ότι το σχέδιο του Μπαϊρού να καταργήσει δύο αργίες προκειμένου να συγκεντρώσει 4 δισεκατομμύρια ευρώ θα εγκαταλειφθεί. Όπως και το σχέδιο του προηγούμενου πρωθυπουργού να μειώσει το έλλειμμα στο 4,6% του ΑΕΠ το επόμενο έτος (από το αναμενόμενο 5,4% του ΑΕΠ φέτος).
Ludovic Marin, Pool Photo via AP
Αντίθετα, η (ασχημάτιστη) κυβέρνηση Λεκορνί θέλει να επιμείνει σε μια μείωση περίπου στο 4,8% του ΑΕΠ – αν και οι Σοσιαλιστές λένε ότι μια μείωση στο 5% είναι το μόνο που μπορεί να αντέξει η χώρα. Επιπλέον, απαιτούν να μην υπάρξει πάγωμα στις κοινωνικές δαπάνες, καθώς και αύξηση των προϋπολογισμών για την εκπαίδευση και την υγεία.
Οι Σοσιαλιστές ισχυρίζονται επίσης, μάλλον απίθανο, ότι σχεδόν όλες οι εξοικονομήσεις από το έλλειμμα μπορούν να επιτευχθούν μέσω του νέου προτεινόμενου φόρου περιουσίας. Και παρόλο που η κυβέρνηση του Λεκορνί είναι έτοιμη να αποδεχτεί έναν λιγότερο δρακόντειο φόρο περιουσίας, ο οποίος θα επιβάλλεται μόνο σε μη εμπορικά περιουσιακά στοιχεία, το κεντροδεξιό κομμάτι του μειοψηφικού συνασπισμού προειδοποιεί ότι τυχόν μεγάλες αυξήσεις φόρων ενδέχεται να παραβιάσουν τις κόκκινες γραμμές τους.
Το πιο ανησυχητικό για τον Λεκορνί, ωστόσο, είναι ότι οι ηγέτες των Σοσιαλιστών αποφάσισαν και πάλι να θέσουν το ακανθώδες ζήτημα της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος. Λένε ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία εκτός εάν ο νέος πρωθυπουργός αναστείλει την προοδευτική αύξηση της επίσημης ηλικίας συνταξιοδότησης της Γαλλίας από τα 62 στα 64 έτη, η οποία επιβλήθηκε από ειδικές κυβερνητικές εξουσίες το 2023.
Μια τέτοια απαίτηση θα ήταν καθοριστική. Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι ένα από τα λίγα επιτεύγματα της δεύτερης θητείας του Μακρόν. Είναι επίσης ένα από τα λίγα μέτρα μείωσης του ελλείμματος που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια – η ανατροπή ή η αναστολή της θα υπονόμευε οποιαδήποτε εναπομένουσα εμπιστοσύνη της αγοράς στην ικανότητα της Γαλλίας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους της.
Και παρόλο που η κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει κάποιο είδος αναθεώρησης της αναθεώρησης, βελτιώνοντας τους όρους για τις γυναίκες και τους χειρώνακτες εργάτες, αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό για να εξασφαλίσει μια συμφωνία μη επίθεσης ή μη μομφής με όλους τους 66 Σοσιαλιστές βουλευτές — την οποία ο Λεκορνί χρειάζεται για να επιβιώσει.
Τελικά, ο Λεκορνί στοιχηματίζει στον φόβο των Σοσιαλιστών για πρόωρες βουλευτικές εκλογές — κάτι που θα γινόταν πολύ πιθανό σε περίπτωση πτώσης ενός ακόμα πρωθυπουργού. Ωστόσο, ορισμένοι Σοσιαλιστές λένε ότι ο πραγματικός τους φόβος είναι να κάνουν μια συμφωνία με μια αντιδημοφιλή κυβέρνηση, η οποία θα κατέστρεφε τις πιθανότητες του κόμματος να διατηρήσει τις μεγάλες πόλεις, συμπεριλαμβανομένου του Παρισιού, στις δημοτικές εκλογές του επόμενου έτους.
Τώρα, ο Λεκορνί πρέπει να βρει ένα στενό μονοπάτι ανάμεσα σε αυτές τις μαξιμαλιστικές σοσιαλιστικές απαιτήσεις για φορολόγηση των πλουσίων και τις αντιφορολογικές κόκκινες γραμμές που χάραξαν οι κεντροδεξιοί εταίροι του συνασπισμού του. Εάν δεν καταφέρει να βρει μια διαδρομή μέσα από αυτό το ναρκοπέδιο, θα οδηγήσει τη Γαλλία σε πραγματικά αχαρτογράφητα νερά.
Πηγή: Politico
