Οι Ευρωπαίοι προετοιμάζουν ένα σχέδιο «υποστήριξης» της Ουκρανίας, για μια συμφωνία που… απομακρύνεται
Παρίσι, Μαρία Δεναξά
Εδώ και αρκετούς μήνες οι Ευρωπαίοι προετοιμάζουν ένα σχέδιο «υποστήριξης» για την Ουκρανία, έπειτα από μια ειρηνευτική συμφωνία η οποία δεν έρχεται. Στόχος τους είναι κυρίως να πείσουν τον Ντόναλντ Τραμπ, που δεν παίζει με τους όρους τους, να τιμωρήσει τη Μόσχα και να βοηθήσει επί της ουσίας την Ουκρανία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να αυξήσουν την εξάρτησή τους από την Αμερική.
Οι Ευρωπαίοι κάνουν σαν να έχουν… στρατηγική για την Ουκρανία, και το κάνουν καλά. Η «Συμμαχία των Προθύμων», που συνεδρίασε χθες στο Παρίσι, συγκεντρώνει τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ηνωμένο Βασίλειο και μερικές εκτός Ευρώπης χώρες, όπως ο Καναδάς και η Ιαπωνία. Αυτό το ανεπίσημο μπλοκ εξέτασε, μεταξύ άλλων, το σχέδιο εγγυήσεων ασφαλείας που θα μπορέσει να προσφέρει στην Ουκρανία, όταν οι μάχες θα έχουν σταματήσει.
Μόνο που… ο πόλεμος δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα, όπως κατέδειξαν ξεκάθαρα τα γεγονότα μετά τη συνάντηση των Τραμπ – Πούτιν στην Αλάσκα τον περασμένο μήνα, η οποία δεν κατέληξε σε καμία ουσιαστική πρόοδο.
Το διακύβευμα για τη «Συμμαχία των Προθύμων» δεν είναι, λοιπόν, να προετοιμαστεί για μια ειρήνη που δεν έρχεται και δεν θα έρθει όσο Πούτιν και Ζελένσκι τη θεωρούν συνώνυμο της ήττας, είναι να πείσει έναν άνθρωπο: τον Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό αντικατοπτρίζει την εξάρτηση της Ευρώπης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τόσο για ένα μέρος του αμυντικού της εξοπλισμού όσο και πιο γενικά για την ασφάλειά της. Η Ευρώπη είναι έτοιμη να κάνει πολλές παραχωρήσεις για να κρατήσει τις ΗΠΑ στο πλευρό της, ακόμα και με έναν απρόβλεπτο και συναλλακτικό πρόεδρο, όπως ο Τραμπ.
Ντόναλντ Τραμπ
Ο ένοικος του Λευκού Οίκου έχει αλλάξει επανειλημμένα στάση τους τελευταίους έξι μήνες. Άλλοτε απέναντι στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, άλλοτε έναντι των Ευρωπαίων ή της Ρωσίας. Σήμερα, ωστόσο, βρίσκεται μπροστά σε μια δύσκολη απόφαση.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ήθελε πάση θυσία μια προσέγγιση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά το τίμημα ήταν και παραμένει υπερβολικά υψηλό. Οι εικόνες του Ρώσου προέδρου στη στρατιωτική παρέλαση του Πεκίνου είναι σίγουρο πως δεν του άρεσαν. Οι Ευρωπαίοι, τώρα, ελπίζουν πως ο Αμερικανός πρόεδρος θα κατάλαβε ότι δεν θα μπορέσει να αποσπάσει τον Πούτιν από την Κίνα του Σι Τζινπίνγκ.
Μένει ο πόλεμος στην Ουκρανία, κι εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι η «Συμμαχία των Προθύμων». Οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να ξαναμπούν στη συζήτηση που αρχικά γινόταν χωρίς αυτούς. Υπερασπίζονται την Ουκρανία και πιέζουν για μια ανανεωμένη αμερικανική δέσμευση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να πληρώσουν οι ίδιοι για τα όπλα που παραδίδονται στο Κίεβο, όπως κι όλο το ουκρανικό πακέτο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να δείξει στους Αμερικανούς ότι είναι σοβαρή στη δέσμευσή της να αναλάβει το μερίδιό της στις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία, έπειτα από μια ειρηνευτική συμφωνία. Χιλιάδες Ευρωπαίοι στρατιώτες θα αναπτυχθούν στη χώρα ως μια δύναμη σταθεροποίησης, ασφάλειας και επιτήρησης… Αυτό είναι το σχέδιο που συζητήθηκε εκτενώς στο Παρίσι.
Ωστόσο, οι ηγέτες της γηραιάς ηπείρου στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν με τον Τραμπ ζήτησαν δύο πράγματα: να δεσμευτεί όπως κι εκείνοι σε μια «ρήτρα αλληλεγγύης» με την Ουκρανία, σε περίπτωση νέας ρωσικής επίθεσης, και να απορρίψει κάθε περιορισμό στη δομή του ουκρανικού στρατού στην ειρηνευτική συμφωνία, όπως απαιτεί η Ρωσία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ υπαινίχθηκε προχθές ότι αν ο Πούτιν συνεχίσει να αρνείται να συναντήσει τον Ζελένσκι χωρίς προϋποθέσεις, μπορεί να «συμβούν πράγματα», χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Οι Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι αυτό σημαίνει αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας και αυξημένες παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.
Η ελπίδα για αμερικανική βοήθεια, όμως, έχει ακριβό τίμημα: την αυξημένη εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, αντί για την απεξάρτησή της, καθώς η Αμερική πιέζει σκληρά σε εμπορικά θέματα και επιδιώκει να επιβάλει την ψηφιακή της πολιτική. Όλα είναι αλληλένδετα, κι ο Ντόναλντ Τραμπ, γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν προσφέρεται χωρίς αντάλλαγμα, το εκμεταλλεύεται. Αυτή η αδυναμία της Ευρώπης είναι μια παγίδα, από την οποία δεν προβλέπεται να βγει σύντομα…
