Του Κώστα Πρώιμου
Κυρίες και κύριοι, λοιποί απροσδιορίστου φύλου, πορτατίφ, κλπ, άπαντες με στοιχειώδη γνώση ανάγνωσης, μήπως έχετε ακούσει για τις παγκόσμιες πολεμικές συρράξεις του παρελθόντος;
Οι «μόλις χθες» διαπραχθείσες απάνθρωπες επιχειρήσεις (αν τις θέσουμε υπό γεωλογικό πρίσμα) διότι ογδόντα χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου δεν τα λες και πολλά, στοίχισαν τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.
Προφανώς και δεν ξύπνησαν εναρμονισμένοι οι λαοί μια μέρα βροχερή και βαρετή ώστε να εκστρατεύσουν ενάντια στους τότε και σημερινούς γειτόνους, προκειμένου να τους κάνουν σουρωτήρι, να τους κάψουν τα σπίτια ή να τους βιάσουν τις γυναίκες και τις κόρες. Κάποιοι, δεινοί λαοπλάνοι ως ρήτορες, σοφιστές και πολιτικοί λωποδύτες, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει το υπέρμετρο κακό το 1939, φρόντιζαν διαρκώς με τον «βουτηγμένο» στο άπατο πηγάδι του μίσους λόγο τους να προετοιμάσουν κατάλληλα και επαρκώς τις εν δυνάμει στρατιές δολοφόνων, αφού είχαν υποτάξει ιδεολογικά και ψυχολογικά τους πληθυσμούς διαβεβαιώνοντάς τους ότι για όλα τα δεινά που τους «χτυπούσαν» αποδεδειγμένα έφταιγαν οι δίπλα ή οι παραδίπλα.
Οι άκρως διεφθαρμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί νάνοι του σήμερα πάντα ευρισκόμενοι σε αγαστή συνεργασία με το αόρατο και διεθνές πλέγμα των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων, σαν να πρόκειται για μια κακόγουστη και επικίνδυνη φάρσα προσανατολίζονται να επαναλάβουν τις ιστορίες αίματος και τρόμου που συρρίκνωσαν τους λαούς κατά το παρελθόν αλλά και κατέγραψαν τότε μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην Ιστορία της σύγχρονης ανθρωπότητας.
Ωστόσο, οι πολεμικές συγκρούσεις, οι οποίες γίνονταν για το νερό, την τροφή, τη γη, το σεξ και τα αναρίθμητα υλικά προνόμια απαντώνται από τις πρωτόγονες κοινωνίες.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι μέχρι και ο αδόκητος ή ο ξαφνικός θάνατος γυναικών φερειπείν από μια ασθένεια, σε μια μικρή ομάδα, θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και εμφύλια σύρραξη με τους διπλανούς, μόνο και μόνο γιατί θα ενεργοποιούνταν τα ένστικτα διαιώνισης και συνάμα επιβίωσης. Η μακροχρόνια σεξουαλική στέρηση θα οδηγούσε νομοτελειακά τους μοναχικούς άντρες σε μια επιχείρηση αρπαγής γυναικών από τους γείτονες οι οποίοι θα ήταν αυτάρκεις και σε αυτόν τον τομέα. Πάμπολλες οι ιστορικές μνήμες, οι αποδείξεις καθώς και τα παραδείγματα, τα οποία και σήμερα καταγράφονται κατ΄ εξακολούθηση μεν αλλά σε μικρή έκταση και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, δεδομένου του ασφυκτικού κοινωνικού ελέγχου με τη θέσπιση και την εφαρμογή σχετικών πολιτειακών νόμων και ηθικών κανόνων για ευνόητους λόγους.
Από την άλλη, υποτίθεται, ότι η εξάπλωση της παιδείας, η ευρεία διάδοση του πολιτισμού σε συνδυασμό με τη σωστή και οργανωμένη εκπαίδευση θα μπορούσαν αν μη τι άλλο να «κοιμίσουν» τα αρχέγονα και ζωώδη ένστικτα, προκειμένου εκατομμύρια άνθρωποι να συνυπάρχουν και να συμβιώνουν ειρηνικά, ζώντες αναγκαστικά υπό το ταχέως αναπτυσσόμενο αστικό μοντέλο.
Η υπερτεχνολογία άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της, ο άνθρωπος πάτησε ενδόξως στον δορυφόρο της Γης και οι υπολογιστές με την ταχεία εξέλιξή τους άλλαξαν άρδην τα οικονομικο-κοινωνικά δεδομένα κυρίως στις προηγμένες χώρες ανά την υφήλιο, σταδιακά, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε στα μεγάλα αστικά κέντρα, αν διά μαγείας επικρατούσαν ξάφνου ένα πρωί στο λογισμικό εκατομμυρίων συνωστιζόμενων ανθρώπων, όλα εκείνα τα βασικά και αρχέγονα ένστικτα επικυριαρχίας και επιβίωσης; Εκτιμούμε ότι ούτε οι πιο δυστοπικές ταινίες «αποκάλυψης» δεν έχουν καταφέρει να καταγράψουν στην απόλυτη και ολέθρια διάσταση μια πιθανή πραγματικότητα καθώς και την αληθινή έκβαση προς την «επόμενη μέρα» για το ανθρώπινο γένος, με την οποία αναμφιβόλως θα εντυπωσιαζόταν ακόμη και ο διάβολος…
Αλήθεια, πόσοι από εμάς ή από όσους ξέρετε, αισθανόμαστε ανά πάσα ώρα και στιγμή έτοιμοι ψυχή τε και σώματι, ώστε να πάμε να ξεκληρίσουμε τους κακούς γείτονές μας αν αυτό μας ζητηθεί; Ή να συμμετέχουμε εθελοντικά σε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών τρίτων; Ή το σπουδαιότερο: πόσοι εκτιμούμε ότι αν αύριο το πρωί δεχόμασταν εμείς μια στρατιωτική εισβολή θα ήμασταν σε θέση να υπερασπίσουμε τους εαυτούς και τις οικογένειές μας; Όταν αυταπόδεικτα δεν δυνάμεθα να διαφυλάξουμε κεκτημένα και στοιχειώδη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα που για τη διασφάλιση ή την εξασφάλισή τους χύθηκε πολύ αίμα από τις παρελθοντικές γενιές. Πώς θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε πάνοπλους σφαγείς οι οποίοι αρέσκονται να σκοτώνουν για την πλάκα τους, όταν φοβόμαστε να εναντιωθούμε έστω λεκτικά σε αυτά τα «ανθρωπάκια» που επιλέξαμε να ορίζουν τις τύχες μας;
Εν κατακλείδι, όταν φτάσουμε στο έσχατο σημείο, τελικά να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να αισθανθούμε έτοιμοι για όλα, αυτό θα σημαίνει ότι έχουμε περάσει με «επιτυχία» όλα εκείνα τα στάδια υποδούλωσης υπό μια δόλια μεθοδολογία χειραγώγησης η οποία από ψυχολογικά υποταγμένους και φαινομενικά φιλήσυχους πολίτες θα μας έχει μεταμορφώσει σε μικρές ανθρώπινες πολεμικές μηχανές. Εκτιμούμε, ότι τις πρώτες φάσεις τις έχουμε ήδη διανύσει ως νεοελληνική κοινωνία δυστυχώς με… την πρέπουσα επιτυχία…
