Του Μανώλη Κοττάκη
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνιστούσε τακτικά στον συνεργάτη του, διευθυντή του «Κήρυκα Χανίων» και μετέπειτα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Στέλιο Νικηφοράκη να μελετά προσεκτικά τον «Ριζοσπάστη».
«Οι κομμουνιστές συνωμοτούν δημοσίως» έλεγε με χιούμορ. Αργότερα αυτή η θεωρία επεκτάθηκε και σε εφημερίδες του συντηρητικού Τύπου. Πράγματι, ο «Ριζοσπάστης» έχει πάντοτε ενδιαφέρον. Και γι’ αυτά που γράφει, αλλά και γι’ αυτά που δεν γράφει. Και γι’ αυτά που κάνει το κόμμα και γι’ αυτά που δεν κάνει. Συμφοιτητής μου από τη Νομική, ο οποίος ήταν στέλεχος της Πανσπουδαστικής στα χρόνια μας, με προέτρεψε να παρατηρήσω ότι μέσα από τις σελίδες του επίσημου οργάνου του κόμματος αυτό τον Ιούνιο περνά μία ασυνήθιστη κομματική δραστηριότητα. Έχουν αλλάξει ελαφρώς τα χρονοδιαγράμματα. Εκδηλώσεις που παραδοσιακά διεξάγονταν το φθινόπωρο και σφράγιζαν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ Οδηγητή, το οποίο είναι από τα ελάχιστα, μην πω το μόνο, που απέμειναν απ’ όσα διοργάνωναν στο παρελθόν, έγιναν μέσα στο καλοκαίρι. Φέτος, όπως μου εξηγούσε ο αγαπημένος φίλος, όλες οι εκδηλώσεις ήρθαν πίσω και διοργανώθηκαν τον μήνα Ιούνιο, με κορυφαία, βεβαίως, την εκδήλωση μνήμης και συσπείρωσης στη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη στο Παναθηναϊκό Στάδιο προσφάτως. Εκδήλωση που έδειξε ότι τα κόμματα, αν θέλουν, μπορούν να κάνουν κι άλλα πράγματα, εκτός από κινητοποιήσεις στελεχών, όπως το να ασχολούνται με τη διάσωση, τη συντήρηση και τη διάδοση του ελληνικού μουσικού πολιτισμού. Πριν από τον Μίκη είχε προηγηθεί η συναυλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος προς τιμήν του Σταύρου Ξαρχάκου, κάτι που θα μπορούσε άνετα να έχει κάνει η Νέα Δημοκρατία.
«Θέλουν τον Σεπτέμβριο καθαρό, γι’ αυτό και οι εκδηλώσεις μας γίνονται νωρίτερα» μου εξήγησε ο παλαιός φίλος. Το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο: Το ΚΚΕ ετοιμάζεται, καλού κακού, για εκλογές. Για να μην τρέχει, συσπειρώνει εγκαίρως τον κόσμο του. Το ίδιο ερώτημα απασχολεί, όπως μαθαίνουμε από συνομιλητές του, και τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως δεν έχει πειστεί ακόμη ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Ξέρει καλά ότι, αν ο ίδιος ήταν στη θέση του, με τόσο μεγάλα προβλήματα, θα είχε προκηρύξει εκλογές, αλλά ξέρει κιόλας ότι η κεντροδεξιά παράταξη δεν είναι ίδια με την κεντροαριστερά, γι’ αυτό περιμένει και ζυγίζει τις καταστάσεις. Αν πάντως ο κ. Μητσοτάκης προκηρύξει ξαφνικές εκλογές το φθινόπωρο, θα τον βρει μάλλον απροετοίμαστο. Αν, τελικά, σχεδιάζει να ιδρύσει κόμμα.
Από την άλλη πλευρά, συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή θεωρούν πως, αν ο πρωθυπουργός δεν έχει πολύ σοβαρό λόγο για να κάνει εκλογές, δεν θ’ αφήσει μία πλειοψηφία 155 βουλευτών για να κάνει το απονενοημένο διάβημα. Ο λόγος είναι απλός: Μετά τις εκλογές δεν θα έχει την πολυτέλεια μιας τέτοιας αυτοδυναμίας. Οι τρέχουσες μυστικές δημοσκοπήσεις λένε ότι θα αναγκαστεί να συνεργαστεί για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Αν έχει σοβαρό λόγο πάντως, αλλάζει το πράγμα.
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει μείζων πολιτικός λόγος που να αναγκάζει την επίσπευση των εκλογών; Και δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει ζητήσει να ληφθούν αποφάσεις για δίωξή ή μη υπουργών για τις παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις μέχρι τις 6 Οκτωβρίου που λήγει η δεύτερη τακτική σύνοδος, μπορεί ο πρωθυπουργός να προκηρύξει εκλογές χωρίς να κατηγορηθεί ότι επιδίωξε την παραγραφή σκανδάλων και τη συγκάλυψη; Μείζων λόγος υπάρχει. Ο συνδυασμός των γεγονότων. Αν όσα μεταδίδονται από τις Βρυξέλλες είναι ακριβή, όλο το φθινόπωρο μέχρι τα Χριστούγεννα η κυβέρνηση θα βρίσκεται σε θέση άμυνας να απολογείται για τα πορίσματα της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που αφορούν τις παράνομες επιδοτήσεις, το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, τα κονδύλια των μεταναστών και λοιπά. Και ο κύριος πρωθυπουργός έχει ξεσυνηθίσει να βρίσκεται σε θέση άμυνας αυτή την εξαετία. Είναι η πρώτη φορά που αμύνεται τόσο πολύ και, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχει και διεθνή κάλυψη από τον ξένο παράγοντα, την οποία απολάμβανε μέχρι τώρα. Φιλικές του δυνάμεις ήδη επιτίθενται στην «εισαγγελοποίηση του δημοσίου βίου». Φιλικά πρωτοσέλιδα χθες έκαναν ξαφνικά απολογισμό της διετίας.
Δεν είναι λοιπόν στη σφαίρα του απίθανου να σπεύσει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές με το επιχείρημα, άσχετο πόσο μπορεί να επηρεάσει, ότι ο ξένος παράγων και τα ελληνικά… διαπλεκόμενα συμφέροντα απεργάζονται την αποσταθεροποίησή του. Θα γελάσει κάθε πικραμένος αν το πει, αλλά είναι ικανός.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης σε συνεννόηση μαζί του επιτέθηκε σε «προστάτες». Τους οποίους η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι υπάρχουν ξαφνικά έπειτα από έξι χρόνια, όταν δεν της αρέσουν αυτά που γράφουν. Τα ραντάρ μας εντόπισαν και κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας στη βόρειο Ελλάδα να αρθρογραφούν δημοσίως για το σενάριο της αποσταθεροποίησης μέσω ρωσοφοβίας.
Η λογική της πρόωρης προσφυγής στην κάλπη είναι απλή. Να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται, ο περιορισμός της ζημιάς. Αν ο κύριος Μητσοτάκης σχεδίαζε εκλογές για την προσεχή Μάρτιο, είναι βέβαιον ότι θα τις διεξήγε από πολύ χειρότερη θέση.
Όσον αφορά το θέμα της παραγραφής, αυτό ξεπερνιέται αν οι εκλογές προκηρυχθούν μετά τις 6 Οκτωβρίου ή αν προηγουμένως ασκηθούν διώξεις μετά την απόφαση της προανακριτικής. Σε κάθε περίπτωση, αν τα πράγματα γίνουν δραματικά, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει παραγραφή, καθώς το νέο Σύνταγμα που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2019 καθιερώνει πλέον εικοσαετή παραγραφή. Ασχέτως αν ο εκτελεστικός νόμος του Συντάγματος άλλαξε μόλις το 2025. Μέσα στην αγωνία τους να συγκρατήσουν δυνάμεις, είναι βέβαιον ότι μπορούν στηρίξουν και αυτό.
Τούτων δοθέντων, οι κομμουνιστές μπορεί κάτι να ξέρουν και πριν… πεινάσουν μαγειρεύουν. Για τις εκλογές. Όποτε κι αν γίνουν.
