Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένα τμήματα των χρωμοσωμάτων στον ανθρώπινο εγκέφαλο άλλαξαν πιο γρήγορα με την πάροδο του χρόνου από ό,τι παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της τυπικής εξέλιξης. Αυτό μπορεί να επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου σχηματίζουν πολύπλοκες συνδέσεις.
Η ομάδα των ερευνητών πραγματοποίησε πειράματα σε τεχνητά εγκεφαλικά κύτταρα από ανθρώπους και χιμπατζήδες για να δει ποια γενετικά χαρακτηριστικά ξεχωρίζουν. Στην έρευνα αυτή βρέθηκε ότι οι ταχέως μεταβαλλόμενες χρωμοσωμικές περιοχές, γνωστές ως HARs, διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των ανθρώπων και των χιμπατζήδων. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτές οι περιοχές μπορεί να συνέβαλαν στη διαμόρφωση των προηγμένων δεξιοτήτων σκέψης και γλώσσας που καθορίζουν το είδος μας. Ακόμη μερικές από αυτές τις περιοχές φαίνεται να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες στέλνουν και λαμβάνουν σήματα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ακόμη ότι τα ανθρώπινα νευρικά κύτταρα αναπτύσσουν πολλαπλούς νευρώνες, οι οποίοι βοηθούν στην επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων. Οι νευρώνες των χιμπατζήδων στο ίδιο περιβάλλον είχαν μικρότερη διακλάδωση, κάτι που υποδηλώνει ένα πιο βελτιωμένο δίκτυο. Οι διαφορές αυτές δείχνουν ότι το DNA των προγόνων μας παρουσίασε μεταλλάξεις που ενίσχυσαν τη νευρωνική καλωδίωση του εγκεφάλου. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η προηγμένη νευρωνική καλωδίωση μπορεί να έχει κόστος καθώς ορισμένα HAR φαίνεται να συνδέονται με γονίδια που εμφανίζονται σε ορισμένες ψυχικές καταστάσεις, οδηγώντας σε ευαλωτότητα σε ορισμένες ψυχικές ασθένειες.
Ακόμη αντίστοιχες μελέτες έχουν υπολογίσει ότι οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες μοιράζονται περίπου το 98-99% του DNA τους. Το μικρό αυτό κενό περιλαμβάνει τα HAR, τα οποία θέτουν το υπόβαθρο για τις διαδικασίες σκέψης, τη κοινωνική συμπεριφορά και πιο προηγμένες γλωσσικές δεξιότητες. Η αλλαγή αυτή στο γονιδιωματικό μας σχέδιο πιστεύεται ότι ξεδιπλώθηκε σχετικά γρήγορα στον εξελικτικό χρόνο. Μικρές τροποποιήσεις σε λίγα μόνο σημεία μπορεί να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στη δομή των νευρώνων και στην καλωδίωση του εγκεφάλου. Οι επιστήμονες θέλουν πλέον να διερευνήσουν εάν οι αλλαγές σε αυτές τις περιοχές έχουν ενδείξεις για ανεξερεύνητες γνωστικές ικανότητες.
Αυτό θα μπορούσε να αποκαλύψει γιατί ορισμένες κοινότητες έχουν αυξήσει ή μειώσει τον κίνδυνο να υποφέρουν από παθήσεις που σχετίζονται με τον εγκέφαλο. Τα επόμενα βήματα μπορεί να περιλαμβάνουν τη δοκιμή πιθανών θεραπειών που ρυθμίζουν την έκφραση κρίσιμων γονιδίων που συνδέονται με τη διακλάδωση του νευρώνα. Αυτό μπορεί να μειώσει τον αντίκτυπο των διαταραχών που εμποδίζουν την κανονική ανάπτυξη ή την επικοινωνία στον εγκέφαλο.
Πηγή: Techmaniacs
