Οι ερευνητές σε ένα μουσείο της Μελβούρνης δεν μπορούσαν να πιστέψουν στην τύχη τους όταν, κατά τη διάρκεια των προσπαθειών τους να φέρουν πίσω τη θυλακίνη, πιο γνωστή ως Τίγρη της Τασμανίας, βρήκαν την απάντηση σε ένα κουβά.
Τι είναι ο Τίγρης της Τασμανίας;
Μπορεί να έχετε ακούσει για τον Τίγρη της Τασμανίας στο παρελθόν, αν και εθεάθη για τελευταία φορά σε αιχμαλωσία το 1936 και κηρύχθηκε εξαφανισμένος το 1986 αφού δεν τον ξαναείδε κανείς για 50 χρόνια.
Έχοντας μια όψη σαν σκυλί ενώ είχε κάποιες ρίγες σαν τίγρη στο κάτω μέρος της πλάτης του, το ζώο ήταν το μόνο αρπακτικό, μαρσιποφόρο της Αυστραλίας που κάποτε ζούσε σε όλη την ήπειρο, περιοριζόμενη στην Τασμανία πριν από περίπου 3.000 χρόνια.
Ποιος βρίσκεται πίσω από το έργο για να τους επαναφέρει στη ζωή;
Το επιστημονικό έργο για την επαναφορά της θυλακίνης διευθύνεται από την αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας «de-extinction and species preservation» Colossal, η οποία στοχεύει επίσης να χρησιμοποιήσει τεχνικές γενετικής μηχανικής για να επαναφέρει τα εξαφανισμένα είδη του μάλλινου μαμούθ και του ντόντο.
Ανήκει στον επιχειρηματία τεχνολογίας και λογισμικού Ben Lamm, η εταιρεία έχει συγκεντρώσει 235 εκατομμύρια δολάρια και χρηματοδοτεί έρευνες σε 13 εργαστήρια σε όλο τον κόσμο.
Η σημασία της ανακάλυψης του Τίγρη της Τασμανίας
Στο σκοπό του Colossal να φέρει το ζώο πίσω στη φύση, ορισμένοι ερευνητές σε ένα μουσείο της Μελβούρνης ανακάλυψαν ένα συγκλονιστικά καλοδιατηρημένο κεφάλι της εξαφανισμένης Τίγρης της Τασμανίας σε έναν κουβά.
Ο καθηγητής Andrew Pask, επικεφαλής της έρευνας ολοκληρωμένης γενετικής αποκατάστασης με θυλακίνη στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, είπε: «Ήταν κυριολεκτικά ένα κεφάλι σε έναν κουβά αιθανόλης στο πίσω μέρος ενός ντουλαπιού και εκεί για υπήρχε εκεί για περίπου 110 χρόνια».
«Ήταν ένα εντελώς φρικιαστικό θέαμα. Οι άνθρωποι είχαν κόψει μεγάλα κομμάτια από αυτό», εξήγησε.
Το σημαντικό με την ανακάλυψη ήταν ότι περιείχε υλικό που οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχαν εξαφανιστεί για πάντα, όπως μόρια RNA που θα ήταν ζωτικής σημασίας για την ανακατασκευή του γονιδιώματος του μαρσιποφόρου.
«Αυτό ήταν το θαύμα που συνέβη με αυτό το δείγμα. «Μου τάραξε το μυαλό».
Η επιστήμη πίσω από την επαναφορά της θυλακίνης
Ένα χρόνο αργότερα, ο καθηγητής παραδέχτηκε ότι έχει προχωρήσει το έργο των επιστημόνων στην Αυστραλία και τις ΗΠΑ, αποκαλύπτοντας: «Είμαστε πιο μακριά από ό,τι πίστευα ότι θα ήμασταν, και έχουμε ολοκληρώσει πολλά πράγματα που πιστεύαμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολα, ενώ άλλοι είπαν ότι θα ήταν αδύνατο».
Ο μαλακός ιστός περιείχε διατηρημένες μακριές αλληλουχίες DNA, τη γενετική σύνθεση οποιουδήποτε ζωντανού όντος, καθώς και RNA – το οποίο είναι πολύ λιγότερο σταθερό από το πρώτο, που ποικίλλει σε διαφορετικούς τύπους ιστών. Αλλά επίσης, είχε ενεργά γονίδια που απαιτούνται για τη λειτουργία ενός συγκεκριμένου ιστού.
Έτσι, από αυτή την ανακάλυψη, ελήφθησαν πληροφορίες σχετικά με τα μάτια, τη μύτη, τη γλώσσα και άλλο υλικό του προσώπου του ζώου και δημιούργησαν μια εικόνα του τι μπορούσε να γευτεί, να μυρίσει και να δει η θυλακίνη.
Ο Πασκ ισχυρίζεται ότι είναι το πρώτο γονιδίωμα εξαφανισμένου ζώου: «Μας βοηθά να αποδείξουμε ότι αυτό που φέρνουμε πίσω είναι πραγματικά μια θυλακίνη και όχι κάποιο υβριδικό ζώο».
Πηγή: Hellas-now
