Μία νέα μελέτη φέρνει στο φως την πιθανότητα ύπαρξης μιας μερικώς λιωμένης ζώνης ανάμεσα στον βραχώδη μανδύα και τον στερεό μεταλλικό πυρήνα της Σελήνης. Ερευνητές από το NASA Goddard Space Flight Center και το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα ανέλυσαν νέα δεδομένα που περιγράφουν την ακαμψία της Σελήνης υπό την επίδραση της βαρύτητας της Γης και του Ήλιου. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η Σελήνη δεν είναι πλήρως στερεή.
Η ομάδα χρησιμοποίησε νέες μετρήσεις από το Gravity Recovery and Interior Laboratory (GRAIL) και τον Lunar Reconnaissance Orbiter, εκτιμώντας τις ετήσιες αλλαγές της Σελήνης για πρώτη φορά. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ο μανδύας της Σελήνης περιέχει μια παχιά, λιπαρή ζώνη που κινείται με τον τρόπο των παλιρροιών της Γης. “Τα εσωτερικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι αυτές οι τιμές μπορούν να ταιριάξουν μόνο με μια low-viscosity ζώνη (LVZ) στη βάση του σεληνιακού μανδύα,” αναφέρουν οι ερευνητές.
Η Σελήνη υφίσταται μια παλιρροιακή επίδραση εξαιτίας της βαρύτητας της Γης και του Ήλιου, που προκαλεί φυσικές παραμορφώσεις στη μορφή και το βαρυτικό πεδίο της. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι η ανάγκη για ένα ιξώδες κάτω από τον στερεό μανδύα είναι κρίσιμη για την κατανόηση των φυσικών διεργασιών που συμβαίνουν βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης.
Οι ερωτήσεις που προκύπτουν είναι πολλές: Πώς δημιουργήθηκε αυτή η ζώνη; Τι τη διατηρεί ζεστή; Η ομάδα πιστεύει ότι το ορυκτό τιτανίου-σιδήρου, η ιλιμίτης, μπορεί να είναι κλειδί. “Η ύπαρξη μιας LVZ στη βάση του σεληνιακού μανδύα μπορεί να εξηγηθεί καλύτερα από τη μερική τήξη σε μια ιλιμίτη-πλούσια ζώνη,” σημειώνουν οι ερευνητές, συγκρίνοντας την κατάσταση της Σελήνης με αυτή του Άρη, όπου πρόσφατα προτάθηκε η ύπαρξη παρόμοιας μερικής τήξης από αναλύσεις σεισμικών δεδομένων.
Η ύπαρξη αυτής της ζώνης μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη θερμική κατάσταση και την εξέλιξη της Σελήνης. Καθώς προγραμματίζουμε τη δημιουργία μόνιμων βάσεων, οι σεισμικές μετρήσεις από την επιφάνεια θα μας παρέχουν περισσότερες πληροφορίες για το τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια. Με τη βοήθεια αυτών των ερευνών, ανοίγει ο δρόμος για βαθύτερη κατανόηση των γεωλογικών διεργασιών που διαμορφώνουν τον πιο κοντινό μας ουράνιο γείτονα.
Πηγή: Techmaniacs
