Η μουσουλμάνα πολιτικός Σανίγια, που πυροβόλησε την εικόνα της Παναγίας και του Θείου Βρέφους, κάλυπτε τον φανατισμό της με ευρωπαϊκό μανδύα
Του Βασίλη Γαλούπη
Στον ουτοπικό και γεμάτο φαντασιώσεις κόσμο των Βρυξελλών, του Βερολίνου και της Ευρώπης, η Αμέτι αποτελεί ένα υπόδειγμα ενσωμάτωσης. Γεννήθηκε από μουσουλμανική οικογένεια στην εμπόλεμη Βοσνία, ξέφυγε από 3 ετών από τον φανατισμό, μετακομίζοντας ως πρόσφυγας στην πλούσια και «ουδέτερη» Ελβετία, σπούδασε νομική, έγινε πολιτικός δημοκρατικά, εξελέγη δημοτική σύμβουλος Ζυρίχης, απέκτησε καλή δουλειά στις δημόσιες σχέσεις.
Στον δυστοπικό κόσμο της πραγματικότητας και της ανέφικτης ενσωμάτωσης, η Σανίγια πυροβόλησε προχθές με αεροβόλο πιστόλι μια εικόνα με την Παναγία να κρατά στα χέρια της τον Χριστό ως βρέφος. Περήφανη για την πράξη της, προχθές, η φανατισμένη μουσουλμάνα ανάρτησε τα αποδεικτικά στο Instagram. «Ήταν στο κατάλληλο μέγεθος για εξάσκηση» έγραψε με μίσος.
Η συγκεκριμένη εικόνα ήταν αποτύπωση από το έργο του Ιταλού ζωγράφου Τομάζο ντελ Μάτσα το 1375 «Η Παναγία και το βρέφος με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ» και είχε συμπεριληφθεί σε κατάλογο δημοπρασιών. Από τις φωτογραφίες φαίνεται ότι στη θέση της Παναγίας υπάρχουν τέσσερις τρύπες από σφαίρες, αλλά προς το Θείο Βρέφος τουλάχιστον 13.
Η 32χρονη, σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, δεν είχε ιστορικό ψυχικών διαταραχών. Δικαιολόγησε τη συνειδητή πράξη της λέγοντας πως έτυχε να έχει μαζί της έναν κατάλογο τέχνης και «δεν έδωσα σημασία στο θρησκευτικό περιεχόμενο της εικόνας». Ζήτησε συγγνώμη για τα μάτια του κόσμου, ισχυριζόμενη ότι δεν ήξερε την αξία των προσώπων της εικόνας, κάτι που δεν μπορεί ασφαλώς να γίνει πιστευτό. Και δηλώνει πλέον αγνωστικίστρια, για να μην ενταχθεί η πράξη της στα αδικήματα θρησκευτικού μίσους και υποκίνησης σε βία. Νομικός είναι, άλλωστε.
Ακριβώς επειδή είχε επίγνωση της μισαλλόδοξης πράξης της, έσπευσε να διαγράψει τις φωτογραφίες από το προφίλ της, αλλά ήταν αργά. Εκδιώχθηκε με άμεση διαγραφή από την τοπική ηγεσία των Πράσινων Φιλελευθέρων στη Ζυρίχη, όμως ένα θολό περιβαλλοντικό και ψηφιακό κίνημα, στο οποίο είναι συμπρόεδρος, το Operation Libero, τη δικαιολόγησε.
Από χθες, η Αμέτι έχει και δύο ακόμα πονοκεφάλους. Κατατέθηκε μήνυση εναντίον της από τη νεολαία του ελβετικού Λαϊκού Κόμματος για παραβίαση θρησκευτικής ελευθερίας και λατρείας, ενώ το πρακτορείο δημοσίων σχέσεων στο οποίο εργαζόταν την απέλυσε.
Μέχρι τώρα η Αμέτι εμφανιζόταν ως μια σύγχρονη Ευρωπαία πολιτικός με ευαισθησίες για το περιβάλλον και τις προσωπικές ελευθερίες. Όμως, η τελευταία της πράξη με την οπλοχρησία και τους «συμβολικούς» πυροβολισμούς κατά της χριστιανικής πίστης επαναφέρει για μια ακόμα φορά την κουβέντα στην ενθάρρυνση του μίσους σε φανατικούς μουσουλμάνους για οτιδήποτε δυτικό, αλλά και για το κατά πόσο είναι εφικτή η ευρωπαϊκή ένταξη ακραίων, ποτισμένων από την ιδεολογία του τζιχάντ.
Η Αμέτι δεν προέρχεται από ένα μη ευρωπαϊκό κράτος, αλλά από τους μουσουλμάνους της Γιουγκοσλαβίας. Οι γονείς της δεν μεγάλωσαν σε αραβικές χώρες, όπου κυριαρχεί το μίσος για τη Δύση. Δεν προέρχεται από τα βομβαρδισμένα Ιράκ ή Αφγανιστάν, για να ανατραφεί με κηρύγματα εκδίκησης. Δεν είναι από την πάμπτωχη Σομαλία και τη Νιγηρία, όπου τα παιδιά μπολιάζονται ευκολότερα με πολεμοχαρή εδάφια εκδίκησης του Κορανίου από τους «δασκάλους» των φονιάδων του ISIS. Δεν ήταν καν οικονομική μετανάστης, αλλά πρόσφυγας.
Η Σανίγια Αμέτι γεννήθηκε στην Ευρώπη, ανατράφηκε, σπούδασε και συμμετείχε δημοκρατικά για αξιώματα στην Ελβετία, αλλά αποδείχθηκε πως υποκρινόταν. Έκρυβε ότι μισεί την Ευρώπη, ασφυκτιά για ό,τι εκπροσωπεί τον δυτικό πολιτισμό.
Ασφαλώς και όλοι οι μουσουλμάνοι δεν είναι όπως η Σανίγια και οι δολοφόνοι του ISIS. Όμως, το στοίχημα ένταξης και ενσωμάτωσης έχει χαθεί. Αποδεικνύεται ένα εμπράκτως ανέφικτο όσο και παρανοϊκό σχέδιο. Και δεν σταματά επειδή απλά είναι πολλά τα δισ. ευρώ που διακινούνται, ώστε να μπει ένα φρένο από τις Βρυξέλλες και τις κυβερνήσεις. Αντί να εξομαλύνονται οι διαφορές πολιτισμών και τρόπου ζωής, οδηγούνται όλο και περισσότερο στα άκρα, ειδικά από το 2010 κι έπειτα, όπως δείχνουν οι επίσημοι στατιστικοί πίνακες για τα εγκλήματα θρησκευτικού μίσους.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Λίστα Παρακολούθησης 2024 για ακραίες διώξεις θρησκευτικού υποβάθρου, που παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο σε συζήτηση επιτροπής του βρετανικού Κοινοβουλίου, οι χώρες με τις περισσότερες διώξεις σε χριστιανούς είναι οι Σομαλία, Λιβύη, Ερυθραία, Υεμένη, Νιγηρία, Πακιστάν, Σουδάν, Ιράν, Αφγανιστάν, Συρία, Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Β. Κορέα κ.ά.
Πολλοί από τους μετανάστες που εισρέουν παράνομα στην Ευρώπη προέρχονται από διαλυμένα κράτη μουσουλμανικού φανατισμού και μίσους για τον χριστιανισμό, είτε από την Αφρική είτε από ασιατικές χώρες της Μέσης Ανατολής.
Οι εξτρεμιστικές ενέργειες πληθαίνουν εντός κι εκτός Ευρώπης. Η τελευταία έκθεση για το 2023 αποδεικνύει ότι περίπου 365 εκατομμύρια χριστιανοί υπόκεινται σε «υψηλά επίπεδα δίωξης και διακρίσεων» ανά τον κόσμο. Το 2021 ήταν 25 εκατ. λιγότεροι. Ο 1 στους 7 χριστιανούς διώκεται παγκοσμίως. Πριν από τρία χρόνια ήταν 1 στους 8. Απ’ αυτούς, ο 1 στους 5 είναι στην Αφρική. Το 2023 δολοφονήθηκαν 4.998 χριστιανοί για λόγους που σχετίζονται με την πίστη τους. Το 90% των νεκρών ήταν στη Νιγηρία. Τουλάχιστον 14.766 εκκλησίες και χριστιανικές περιουσίες δέχθηκαν επίθεση πέρυσι…
Η Pew Research έχει ανακοινώσει το 2006 ότι το 46% των μουσουλμάνων της Νιγηρίας, το 29% των Ιορδανών μουσουλμάνων, το 28% των Αιγύπτιων μουσουλμάνων, το 15% των Βρετανών μουσουλμάνων και το 8% των Αμερικανών μουσουλμάνων πίστευαν ότι οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας είναι συχνά δικαιολογημένες. Τα αποτελέσματα δεν είχαν αλλάξει ούτε κάμποσα χρόνια μετά.
