Οδεύουμε σιγά σιγά για ένα ΝΑΤΟ που θα είναι πολύ λιγότερο Βορειο-ατλαντικό και που θα κάνει τον Ινδο-Ειρηνικό κύριο μέτωπό του;
Του Μιχάλη Ψύλου
«Η Κίνα και η Λευκορωσία οργανώνουν κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις στα σύνορα του ΝΑΤΟ», αποκαλύπτει η ρωσική εφημερίδα Moskovsky Komsomolets.
Ξεκίνησαν τη Δευτέρα 8 Ιουλίου και θα διαρκέσουν 11 ημέρες, «λίγα χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα», λίγο περισσότερο από τα ουκρανικά σύνορα. Τα πρώτα στην ιστορία γυμνάσια με τη συμμετοχή της Κίνας στα σύνορα της Ευρώπης (και του ΝΑΤΟ) , διεξάγονται λίγες ημέρες μετά την επικύρωση της ένταξης της Λευκορωσίας στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης.
Το Μινσκ έγινε το 10 μέλος αυτής της ευρασιατικής διακυβερνητικής δομής, που ιδρύθηκε από την Κίνα και τη Ρωσία και στη συνέχεια διευρύνθηκε με Ινδία και Ιράν.
Και όλα αυτά ενώ συνεχίζεται χωρίς ορατό τέλος ο πόλεμος στην Ουκρανία. Και το ΝΑΤΟ γιορτάζει στην Ουάσιγκτον τα 75 του χρόνια, ουσιαστικά με βασικό θέμα στην ατζέντα την αναχαίτιση της Κίνας.
Για τρίτη συνεχή χρονιά είναι άλλωστε παρόντες στη σύνοδο του ΝΑΤΟ οι ηγέτες των συμμάχων στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού- της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας.
Οδεύουμε σιγά σιγά για ένα ΝΑΤΟ που θα είναι πολύ λιγότερο Βορειο-ατλαντικό και που θα κάνει τον Ινδο-Ειρηνικό κύριο μέτωπό του; Ένα ΝΑΤΟ όλο και πιο αμερικανικό, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ έχουν στρέψει πλέον την προσοχή τους κυρίως προς την Κίνα;
Το σίγουρο είναι ότι βλέπουμε μια Συμμαχία που αλλάζει πολιτικά τους στόχους της, βάζοντας ακόμη περισσότερο την Ευρώπη και την άμυνά της, στο περιθώριο. Μια Ευρώπη που εμφανίζεται ανίκανη να καθορίσει τη δική της αυτόνομη γραμμή.
Πολλοί δεν καταλαβαίνουν πώς μια Συμμαχία που γεννήθηκε λόγω ευρωπαϊκών προβλημάτων, θα πρέπει τώρα να στραφεί για να συγκρατήσει στρατιωτικά μια δύναμη όπως η Κίνα, που άλλωστε είναι πανταχού παρούσα από εμπορική άποψη.
Δυστυχώς η Ευρώπη δεν τολμά να κάνει τους λόγους της να ακουστούν. Την ώρα μάλιστα που δυσκολεύεται να βρει τους απαραίτητους πόρους για να ενισχύσει την άμυνά της.
Και έρχεται- κατά πάσα πιθανότητα-ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ως δαμόκλεια σπάθη. Ενας Τραμπ, που δεν είχε ποτέ καμία συμπάθεια για την ΕΕ.
Να δούμε τότε ποια θέση θα πάρει η Ευρώπη, η οποία μέχρι τώρα τάσσεται άκριτα με την Ουάσιγκτον.
* Μιχάλης Ψύλος, psilosm@naftemporiki.gr,
