Η κυβέρνηση παραχωρεί στην εταιρία, που συστάθηκε για αυτό τον σκοπό, την ΛΑΡΚΟ την ίδια στιγμή που αναμένονται δύο δικαστικές αποφάσεις που θα καθορίσουν τις επόμενες εξελίξεις: Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθήνας επί της προσφυγής των εργαζομένων για παράταση των συμβάσεών τους μέχρι να περάσει η μεταλλουργία στον νέο ιδιοκτήτη, αλλά και η απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της ιρλανδικής Commodity & Mining Insight Ireland Ltd, η οποία ήταν αρχικά προτιμητέος επενδυτής, με τίμημα 1,5 εκατ. ευρώ.
Να θυμίσουμε ότι οι νομικοί που ανέλαβαν να εξετάσουν το αίτημα της κοινοπραξίας με βασικό επιχείρημα στο ότι η εγγυητική που προσκόμισε η ανταγωνίστρια της δεν ήταν από την ίδια, αλλά από συνδεδεμένη εταιρία αποφάνθηκαν ότι πράγματι υπήρχε σύγκρουση με τους όρους του διαγωνισμού και έδωσαν το πράσινο φως για την κατακύρωση του διαγωνισμού στην κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings.
Ω! τι ωραίο πλιάτσικο!
Η Hellenic Nickel συστάθηκε στις 26 Ιουνίου και τα στοιχεία της αναρτήθηκαν στο ΓΕΜΗ μόλις, την περασμένη Δευτέρα 1η Ιουλίου.
Το κεφάλαιό της είναι 50.000 ευρώ (που αντιστοιχούν σε ισάριθμες μετοχές αξίας 1 ευρώ), έδρα της είναι η έδρα του Ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στη Μεσογείων και ως σκοποί της περιγράφονται όλες οι δραστηριότητες που είχε η ΛΑΡΚΟ σε όλους τους νομούς όπου διαθέτει περιουσιακά στοιχεία.
Οι δραστηριότητες
- Εξόρυξη νικελίου,
- παραγωγή προϊόντων νικελίου,
- εξόρυξη λιγνίτη,
- άλλες εξορυκτικές και λατομικές δραστηριότητες,
- εμπορία προϊόντων μεταλλουργίας,
- πώληση, εκμίσθωση, μίσθωση και χρήση ακινήτων.
Το μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας καταβλήθηκε εξ ημισείας από την AD Holdings με έδρα το Λιχτενστάιν και τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, το καταστατικό έχει τις τυπικές διατάξεις μιας Α.Ε.
Το πρώτο Δ.Σ. της εταιρείας, με τριετή θητεία, συγκροτείται από τους Πέτρο Σουρέτη ως πρόεδρο (νυν εντεταλμένο σύμβουλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) και εκτελεστικά μέλη τους Εμμανουήλ Μουστάκα (στέλεχος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), τον Βασίλειο Χονδρό και τον Βρετανό Joseph Hurry Plumbly (και οι δύο ορίστηκαν από την AD Holdings).
Να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση, με τροπολογία που έχει ισχύ από τις 17 Ιουνίου 2022, έχει θέσει στο τελικό στάδιο τη διαδικασία παύσης των δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ, δίνοντας στον ειδικό διαχειριστή πρόσθετες αρμοδιότητες και εξουσίες:
- Δυνατότητα του ειδικού διαχειριστή να προχωρήσει στην απόλυση και των 1.060 εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και στον προσδιορισμό των αποζημιώσεών τους που θα καλυφθούν από το Δημόσιο.
- Δυνατότητα του ειδικού διαχειριστή να προβεί στη σύναψη μηνιαίων ή διμηνιαίων συμβάσεων ορισμένου χρόνου όσο συνεχίζεται η ειδική διαχείριση και για διάστημα μέχρι πέντε μηνών. Οι δαπάνες πάλι θα καλυφθούν από το Δημόσιο.
- Ένταξη των απολυόμενων της ΛΑΡΚΟ άνω των 55 ετών σε ειδικά προγράμματα απασχόλησης, συγχρηματοδοτούμενα ή από εθνικούς πόρους, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέχρι τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων για τη λήψη πλήρους σύνταξης γήρατος και για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα επτά χρόνια.
- Κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων στήριξης για ευάλωτους απολυόμενους που δεν εντάσσονται στην παραπάνω κατηγορία, με χρηματοδότηση από πόρους του «Ευρωπαϊκού Ταμείου Παγκοσμιοποίησης για απολυμένους».
- Στον διαχειριστή δόθηκε με τη νομοθετική ρύθμιση η εξουσία να προχωρά στον «περιορισμό ή τη διακοπή της λειτουργίας της λειτουργικών συνόλων της (κλάδων) ή περιουσιακών της στοιχείων που δεν αποτελούν κλάδους».
- Επιπλέον, ο ειδικός διαχειριστής δύναται σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας της υπό ειδική διαχείριση επιχείρησης, να μεταβιβάσει το ενεργητικό της, συμπεριλαμβανομένης της επιχείρησης ως συνόλου, σε κατάσταση παύσης λειτουργίας.
Η ιστορία της ΛΑΡΚΟ
Κατασπατάληση των κεφαλαίων της, κάκιστη διαχείριση, διορισμούς «δικών» μας παιδιών, συστηματική απαξίωση και ευκαιρίες που δεν αξιοποιήθηκαν.
Από το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά -μικρή παύση επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- και με την επαναφορά της Νέας Δημοκρατίας το 2019 που αναλαμβάνει την υπόθεση (ω! τι έκπληξη), ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, η ιστορία της είναι αυτή. Πωλείται ή κλείνει.
Λίγο πριν από την καραντίνα, η ΛΑΡΚΟ μπαίνει σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Τον Φεβρουάριο του 2020 ψηφίζεται ο νόμος 4664 με ρυθμίσεις για την εταιρεία και μετά τις απαραίτητες «διορθώσεις» που περνούν μέσα στην τροπολογία στον νόμο για τα πλαστικά μιας χρήσης, ξεκινάει η πιο σαθρή διαδικασία διαγωνισμού πώλησης στην ιστορία της ελληνικής βιομηχανίας.
Τον Ιανουάριο του 2023 με αντίτιμο 6 εκατομμύρια ευρώ η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings εξαγοράζει και επίσημα το συγκρότημα της ΛΑΡΚΟ αφού ανακηρύχθηκε προτιμητέος (όχι μειοδότης) επενδυτής και στην β΄φάση του διαγωνισμού για την μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της που διενεργήθηκε από τον ειδικό διαχειριστή. Στη σχετική ανακοίνωση διαβάζουμε: «Κατόπιν κοινοποίησης στους αρμόδιους Υπουργούς Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας της έκθεσης αξιολόγησης και κατακύρωσης της Β’ Φάσης του Δημόσιου Διεθνούς Ανοικτού Διαγωνισμού, και παρέλευσης της εκ του νόμου τασσόμενης προθεσμίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 8 (γ) του Ν. 4664/2020, η Β’ Φάση του Διαγωνισμού της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Ανώνυμη Εταιρία Λάρκο» υπό ειδική διαχείριση του άρθρου 21 του Ν. 4664/2020 (ΛΑΡΚΟ) κατακυρώνεται στην ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD HOLDINGS, η οποία αναδεικνύεται ως Προτιμητέος Επενδυτής για τη μεταβίβαση των σχετικών περιουσιακών στοιχείων».
Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;
Σήμερα ολοκληρώνεται το έγκλημα της παραχώρησης άλλης μιας δημόσιας εταιρίας σε ιδιώτες από τη κυβέρνηση. Στην εταιρεία ΤΕΡΝΑ, του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, πρόεδρος είναι ο Μιχαήλ Γουρζής, ο οποίος είναι επίσης αντιπρόεδρος στην μητρική εταιρεία.
Το αναρτημένο στο site της εταιρείας ΤΕΡΝΑ το βιογραφικό του Μιχαήλ Γουρζή, τα λέει όλα εκτός από μια μικρούτσικη λεπτομέρεια: Η κόρη του δικηγόρος Αλεξάνδρα Γουρζή, είναι σύζυγος του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη. Και τι με αυτό θα μας πείτε. Απαγορεύεται;
Φυσικά κι όχι. Όπως και δεν απαγορεύεται να γράψουμε και εμείς για τη στενή οικογενειακή σχέση του με την εταιρεία του και τη διακυβέρνηση της χώρας μέσω του… επιτελικού κράτους που εμπνεύστηκε και εφαρμόζει ο Γιώργος -όποια πέτρα και να σηκώσεις θα βρεις από κάτω- Γεραπετρίτης.
4,5 χρόνια αγώνα
Χθες οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ αντάμωσαν ξανά με τους συναδέλφους τους, τους βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, όλους όσοι τους στέκονται δίπλα τους στα 4,5 χρόνια στον δίκαιο αγώνα που δίνουν ενάντια στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Εκπρόσωποι Εργατικών Κέντρων, Συνδικάτων από την Στερεά και Εύβοια, την Αττική, αγρότες, επαγγελματίες, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νέοι, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων κατέφθασαν στον οικισμό της Λάρυμνας ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Σωματείων και των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και δίνουν μαζικό και δυναμικό «παρών» στη μεγάλη σύσκεψη συλλαλητήριο στο εργοστάσιο της Λάρυμνας.
Στη σύσκεψη παραβρέθηκε και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Η ιστορία μιας διαχρονικής λεηλασίας όπως την κατέγραψε το https://efodos.net/
- Το 1963 η πλούσια σε κοιτάσματα νικελίου περιοχή της Λάρυμνας στη Φθιώτιδα παραχωρείται προς αξιοποίηση στο ίδρυμα Μποδοσάκη, ένα από τα πιο βαριά ονόματα της ελληνικής αστικής τάξης με δραστηριότητες σε μια ευρεία γκάμα οικονομικών πεδίων και με στενές σχέσεις με το βαθύ ελληνικό κράτος- ο Μποδοσάκης ήταν από τους ένθερμους υποστηρικτές της χούντας του Μεταξά.
- Για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής, εξασφάλισε από το κράτος πρωτοφανείς εγγυήσεις και προνόμια, ενώ συνεργάστηκε στενά με το μονοπωλιακό γερμανικό κολοσσό Krup. Αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής τα μεταλλεύματα νικελίου από τη Λάρυμνα διοχετεύονταν από τις κατοχικές δυνάμεις στη Γερμανία για την παραγωγή βιομηχανικών ειδών και όπλων, παραγωγή στην οποία η Κrup διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο.
- Tο ίδρυμα Μποδοσάκη θησαύρισε από την παραγωγή και την πώληση του νικελίου σε ξένους μονοπωλιακούς ομίλους, εκμεταλλευόμενο άγρια τους μεταλλεργάτες και προκαλώντας μεγάλες οικολογικές καταστροφές. Ο Μποδοσάκης πουλούσε φθηνά το υψηλής ποιότητας νικέλιο της περιοχής στο ξένο κεφάλαιο για να είναι ανταγωνιστικός, και το ξένο κεφάλαιο με πολύ μικρό κόστος αγόραζε το πολύτιμο αυτό μέταλλο -συστατικό στοιχείο της παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και της βαριάς βιομηχανίας κατά προέκταση-, για να πουλήσει στη συνέχεια πανάκριβα -και- στο ελληνικό κράτος τα προϊόντα του, το οποίο μην έχοντας τα οικονομικά μέσα για να τα αγοράσει, αναγκαζόταν στο δανεισμό από το ξένο κεφάλαιο, σε ένα φαύλο κύκλο οικονομικής εξάρτησης που διεύρυνε σε συνδυασμό με τόσα άλλα αντίστοιχα παραδείγματα το δημόσιο χρέος.
- Το 1983 κι αφού ο Μποδοσάκης είχε σχεδόν χρεοκοπήσει τη ΛΑΡΚΟ – έχοντας παράλληλα υποβαθμίσει στο έπακρο οικολογικά την περιοχή και δολοφονήσει και σακατέψει στα κάτεργα του δεκάδες εργάτες- με δάνεια που κατέληγαν στις τσέπες του κι όχι στην τεχνολογική αναβάθμιση της παραγωγής,η εταιρεία περνά στις τράπεζες, οι οποίες την απομυζούν εξίσου αποσπώντας επίσης τεραστία κέρδη, ενώ λίγα χρόνια αργότερα ύστερα από μια φαινομενική εξυγίανση της, περνά στο έλεγχο του Δημοσίου, της Εθνικής τράπεζας και της ΔΕΗ. Η νέα ΛΑΡΚΟ θα συνεχίσει ουσιαστικά στα βήματα των προκατόχων της, προσφέροντας αμύθητα κέρδη στο ελληνικό κεφαλαίο άλλα και τα ξένα μονοπώλια, για να μπει στα μνημονιακά χρόνια σε τροχιά ιδιωτικοποίησης σύμφωνα με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, προκειμένου να γίνει ανταγωνιστική στις νέες οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονταν παγκόσμια.
- Σήμερα ύστερα από αλλεπάλληλες προσπάθειες όλων των μνημονιακών και μεταμνημονικαών κυβερνητικών σχημάτων, η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να βάλει το οριστικό τέλος στη ΛΑΡΚΟ προωθώντας την ιδιωτικοποίηση της και την ουσιαστική της διάλυση καθότι κρίνεται από κεφάλαιο και ΕΕ ως μη ανταγωνιστική. Στην πραγματικότητα εγκαταλείπεται μια τεράστια πλουτοπαραγωγική πηγή – το νικέλιο που παράγει η ΛΑΡΚΟ είναι ανώτερης ποιότητας, ενώ η παραγωγή του από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη- που θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για την ανάπτυξη βαριάς βιομηχανίας και πετιούνται στο δρόμο πάνω από 800 εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους.
Το οικονομικό σκάνδαλο σε τρία σημεία
- Σε κανονικές συνθήκες παράγει 1500 τόνους μεταλλεύματος το μήνα.
- Η τρέχουσα μέση τιμή τόνου είναι 20.000 ευρώ, 30 εκατομμύρια μηνιαίως.
- Πουλήθηκε στην ΤΕΡΝΑ για 5 εκατομμύρια.
