Ουκρανία: Φλυαρούν για ειρήνη, κλιμακώνουν τον πόλεμο

Η πρώτη, αμερικάνικης έμπνευσης, διεθνής διάσκεψη για την υποτιθέμενη ειρήνευση στην Ουκρανία είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα: Δεν κατέληξε πουθενά. Όχι μόνο γιατί αποκλειστήκαν από αυτή τη συνάντηση η Ρωσία και η Κίνα ούτε γιατί η συμμετοχή κρατών ήταν περιορισμένη. Άλλωστε η διάσκεψη της Ελβετίας ήταν μια ακόμα προσπάθεια συσπείρωσης της συλλογικής Δύσης υπό την κυριαρχία των ΗΠΑ που αποσκοπούσε αποκλειστικά στην απομόνωση της Ρωσίας και Κίνας και όλων όσων έχουν στοχοποιηθεί από τη Δυτική Συμμαχία. Παρά τη σαφήνεια των στόχων της διάσκεψης είναι άγνωστο αν η Δύση είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμά της. Γιατί πέρα από την καταγραφή των γνωστών πρόθυμων συμμάχων των ΗΠΑ δόθηκε η ευκαιρία να συσπειρωθούν και να καταγραφούν με την άρνηση υπογραφής της κοινής δήλωσης οι χώρες που κινούνται στην τροχιά των BRICS.

Πριν όμως σβήσουν τα φώτα της διάσκεψης της Ελβετίας οι Δυτικοί ετοιμάζουν νέα, σύμφωνα με αποκαλύψεις του Λαβρόφ. Αυτή τη φορά αναζητούνται πρόθυμοι ανάμεσα σε αραβικές χώρες για να φιλοξενήσουν κάποια αντίστοιχου τύπου συνάντηση. Χωρίς αμφιβολίες η διεύρυνση της επιρροής των BRICS και ιδιαίτερα της Κίνας και Ρωσίας δεν αφήνουν σε ησυχία τη διπλωματία των ΗΠΑ ιδιαίτερα σε μια περιοχή που έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα από τη στήριξη που παρέχει στην εγκληματική δραστηριότητα του Ισραήλ.

Και ενώ οι σφαγές σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή συνεχίζονται ανελέητα, παρέμβαση στο πόλεμο της Ουκρανίας έκανε ο υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ. Ο Τραμπ ως πρόεδρος είχε κατηγορηθεί επανειλημμένα από τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ για «φιλορωσική στάση» ενώ πιο πρόσφατα είχε δηλώσει, με το γνωστό του ύφος, ότι είναι σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο της Ουκρανίας σε λίγες μέρες. Τώρα ο νέος κύκλος θορύβου προκλήθηκε από το πρακτορείο Reuters που μετέδωσε τις δηλώσεις δύο στενών συνεργατών του σχετικά με μια πρόταση ειρήνευσης που εισηγήθηκαν στον Τραμπ και πιθανώς να υιοθετηθεί αν εκλεγεί πρόεδρος. Σύμφωνα με το σχέδιο των Κιθ Κέλογκ και του Φρεντ Φλάιτς, οι οποίοι θήτευσαν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ κατά την προεδρία η Ουκρανία θα ειδοποιηθεί ότι για να συνεχίσει να λαμβάνει υποστήριξη από τις ΗΠΑ θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία και αντίστοιχα η Ρωσία θα προειδοποιηθεί ότι άρνηση συμμετοχής στις ειρηνευτικές διαδικασίες θα σημάνει πλήρη απελευθέρωση της αμερικάνικης βοήθειας στο Κίεβο. Βέβαια το σχέδιο αυτό, που παρουσιάζεται ως το πιο «λεπτομερές έως τώρα σχέδιο από συνεργάτες του Τραμπ» δεν κάνει το κόπο να εξετάσει τι θα συμβεί με την Κριμαία και τις περιοχές που έχουν έρθει στην κατοχή της Ρωσίας στη διάρκεια του πολέμου. Το πιο σημαντικό δεν έχει καμιά αναφορά για το σχέδιο ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την τύχη του καθεστώτος Ζελένσκι.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ θεώρησε «γελοίους» όσους υποστηρίζουν ότι ειρήνευση στην Ουκρανία σημαίνει η επαναφορά των συνόρων στο προηγούμενο καθεστώς. Το ίδιο επιφυλακτική ήταν και η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στο Reuters. «Δεν γνωρίζουμε για τι είδους σχέδιο μιλάμε, ή τι ακριβώς αναφέρεται σε αυτό». «Ο πρόεδρος Πούτιν έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι η Ρωσία ήταν και παραμένει ανοικτή σε διαπραγματεύσεις, λαμβάνοντας υπόψιν την πραγματική κατάσταση επί του πεδίου», δήλωσε. «Παραμένουμε ανοικτοί σε διαπραγματεύσεις και προκειμένου να αξιολογήσουμε το σχέδιο, πρέπει πρώτα να εξοικειωθούμε με αυτό» δήλωσε ο Πεσκόφ. Παρά τις «ανοικτές πόρτες» που αφήνουν οι ρωσικές δηλώσεις σε ένα σχέδιο που δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα από το Τραμπ δεν υπάρχει τίποτα που να γεννά εμπιστοσύνη ότι βρισκόμαστε κοντά σε μια διευθέτηση του πολέμου στην Ουκρανία. Κανείς δεν ξεχνά ότι οι ρεπουμπλικάνοι του Τραμπ στήριξαν τελικά στη Γερουσία την αποδέσμευση της αμερικάνικης βοήθειας σε όπλα και χρήμα στο Κίεβο στα τέλη του περασμένου χρόνου ανοίγοντας ένα νέο, πιο αιματηρό, κύκλο του πολέμου στην Ουκρανία. Άλλωστε τα οικονομικά συμφέροντα και τα γεωπολιτικά διακυβεύματα από τον πόλεμο αυτό είναι τόσο σοβαρά που μοιάζει αδύνατο το μέλλον να κριθεί από τις αποφάσεις και μόνο ενός μελλοντικού προέδρου ακόμα και των ΗΠΑ

Και ενώ η πλειοδοσία «ειρηνευτικών σχεδίων» καλά κρατεί ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται όλο και πιο αιματηρός. Από όσα γίνονται γνωστά η Ρωσία συνεχίζει να ασκεί πίεση σε ένα διευρυμένο μέτωπο επιχειρήσεων αποσκοπώντας κέρδη επί του εδάφους όσο τα κενά στην ουκρανική άμυνα και οι ελλείψεις σε εφεδρείες προσφέρουν ένα κάποιο πλεονέκτημα. Είναι όμως παραπάνω από φανερό ότι ο ρυθμός «προέλασης» των ρωσικών δυνάμεων δεν καθορίζεται αποκλειστικά από στρατιωτικά κριτήρια αλλά πρωτίστως πολιτικά σε μια προσπάθεια κατευνασμού ή πρόληψης ακραίων δυτικών αντιδράσεων ή προσχημάτων.