Επιβεβαιώνεται η θεωρία του Άλμπερτ Άινσταϊν. Υπάρχει μια περιοχή στην άκρη των μαύρων τρυπών όπου η ύλη δεν μπορεί πλέον να παραμείνει σε τροχιά και αντ’ αυτού πέφτει μέσα, όπως προέβλεπε η θεωρία της βαρύτητας.
Χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια ικανά να ανιχνεύσουν ακτίνες Χ, μια ομάδα αστρονόμων παρατήρησε για πρώτη φορά αυτήν την περιοχή, που ονομάζεται «περιοχή βύθισης», σε μια μαύρη τρύπα περίπου 10.000 έτη φωτός μακριά από τη γη.
«Αγνοούσαμε αυτήν την περιοχή, επειδή δεν είχαμε τα δεδομένα», δήλωσε ο ερευνητής Άντριου Μάμμερι, συγγραφέας της επιστημονικής μελέτης που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. «Αλλά τώρα που έχουμε τα δεδομένα, δεν θα μπορούσαμε να τα εξηγήσουμε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο».
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι μαύρες τρύπες έχουν βοηθήσει στην επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν, η οποία είναι επίσης γνωστή ως θεωρία της σχετικότητας. Η πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας, που τραβήχτηκε το 2019, είχε προηγουμένως ενισχύσει την βασική υπόθεση του πρωτοπόρου φυσικού ότι η βαρύτητα είναι απλώς ύλη που λυγίζει τον χωροχρονικό.
Πολλές προβλέψεις του Αϊνστάιν έχουν αποδειχθεί σωστές με τα χρόνια, μεταξύ των οποίων τα βαρυτικά κύματα και το καθολικό όριο ταχύτητας. «Είναι δύσκολο να στοιχηματίσεις εναντίον του», είπε ο Mάμμερι.
«Ξεκινήσαμε ψάχνοντας αυτό ειδικά – αυτός ήταν πάντα ο στόχος. Έχουμε διαφωνήσει για το αν θα μπορούσαμε ποτέ να το βρούμε για πολύ καιρό», είπε ο Mάμμερι. «Κάποιοι είπαν ότι αυτό θα ήταν αδύνατο, οπότε η επιβεβαίωση ότι υπάρχει είναι πραγματικά συναρπαστική».
Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες για την μελέτη της μαύρης τρύπας
Η μαύρη τρύπα που παρατηρούσαν οι μελετητές βρίσκεται σε ένα σύστημα που ονομάζεται MAXI J1820 + 070, το οποίο έχει δημιουργηθεί από ένα αστέρι μικρότερο από τον ήλιο και τη μαύρη τρύπα, που υπολογίζεται ότι έχει το μέγεθος 7-8 ήλιων. Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν τα διαστημικά τηλεσκόπια NuSTAR και NICER της NASA για να συλλέξουν δεδομένα και να κατανοήσουν πώς το ζεστό αέριο από το αστέρι, που ονομάζεται πλάσμα, ρουφιέται μέσα στη μαύρη τρύπα.
«Γύρω από αυτές τις μαύρες τρύπες υπάρχουν μεγάλοι ”δίσκοι” από υλικά που βρίσκονται σε τροχιά και προέρχονται από κοντινά αστέρια», είπε ο Mάμμερι. «Το μεγαλύτερο μέρος του είναι σταθερό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να ρέει ευχάριστα. Είναι σαν ένα ποτάμι, ενώ η περιοχή που βυθίζεται μέσα στην μαύρη τρύπα μοιάζει με την άκρη ενός καταρράκτη. Τα περισσότερα από αυτά τα υλικά που βρίσκονται σε τροχιά και που μπορείτε να δείτε είναι το ποτάμι, αλλά υπάρχει αυτή η μικροσκοπική περιοχή στο τέλος, που είναι βασικά αυτό που βρήκαμε», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι ενώ το «ποτάμι» είχε παρατηρηθεί ευρέως, αυτή είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται αυτό το σημείο που είναι ο «καταρράκτης».
Σύμφωνα με τον Μαμμερι, από την «περιοχή βύθισης» , που ανακαλύφθηκε τώρα το φως μπορεί ακόμα να διαφύγει, αλλά η ύλη είναι καταδικασμένη από την ισχυρή βαρυτική έλξη.
Τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα τον σχηματισμό των μαύρων τρυπών. «Μπορούμε πραγματικά να μάθουμε πολλά γι ‘αυτές μελετώντας αυτήν την περιοχή, επειδή είναι ακριβώς στην άκρη, επομένως μας δίνει τις περισσότερες πληροφορίες», είπε ο Μαμμερι.
Πηγή: Lifo
