Με μονοήμερη αποβολή έκρινε σκόπιμο η διεύθυνση του 15ου Λυκείου Αθηνών να τιμωρήσει δύο μαθητές της χορωδίας του σχολείου, επειδή αψηφώντας την απαγόρευσή της θέλησαν να τραγουδήσουν στη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου ένα τραγούδι για τα 57 θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.
«Κι έμαθαν από πρώτο χέρι μέσα στο σχολείο τους, πως η δικαιοσύνη δεν είναι απούσα μόνο στα Τέμπη αλλά παντού» υπογραμμίζει ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης, πατέρας ενός από τους μαθητές που αποβλήθηκε, ο οποίος αποκάλυψε το πρωτοφανές όσο και εξοργιστικό περιστατικό που αφήνει εκτεθειμένο και τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας Κ. Πιερρακάκη.
«Η αποβολή των δύο μαθητών είναι μια εκδικητική τιμωρία για το φρόνημα, το θάρρος της γνώμης και τη διεκδίκηση της ελευθερίας του λόγου στο δημόσιο σχολείο» τονίζει ο Δ. Σπυριδωνίδης.
Όπως καταγγέλλει, η αποβολή ήρθε ως συνέχεια του αυταρχισμού και του εκφοβισμού που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά της χορωδίας του σχολείου, όπως όταν καθηγήτρια έσπευσε να σκίσει από τα χαρτιά τους το τραγούδι του Π. Σιδηρόπουλου «Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν…» λέγοντας τους πως άμα τολμήσουν να το πουν θα τα τσακίσει και στο τέλος της γιορτής άρπαξε και κατέβασε από τα χέρια μαθητή το μικρόφωνο όταν πήγε να μιλήσει.«Εγώ ως μέλος της Ένωσης συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της 6ης κοινότητας της Αθήνας, ντρέπομαι που δεν κάναμε όσα έπρεπε πραγματικά να κάνουμε και μπορούσαμε, αφήσαμε τα παιδιά ουσιαστικά μόνα τους και δεν καταγγείλαμε εξαρχής όλα αυτά που ασκούνται και περνάνε πάνω τους, τη φίμωση, τον αυταρχισμό, τον εκφοβισμό και τις τιμωρίες προς παραδειγματισμό και φρονηματισμό τους» αναφέρει. «Ενθάρρυνση και στήριξη χρειάζονταν και περίμεναν, όπως τους αξίζει και δεν την είχαν… Συγγνώμη παιδί μου…» συμπληρώνει.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Δημήτρη Σπυριδωνίδη
ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΠΟΒΟΛΗ
Σήμερα ανακοινώθηκε η μονοήμερη αποβολή δύο παιδιών της 15μελους σχολικής χορωδίας του 15ου ΓΕΛ που αψηφώντας την απαγόρευση της διευθύντριας προσπάθησαν στο τέλος της σχολικης γιορτής να τραγουδήσουν κι ενα τραγουδι για τα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.
Κι έμαθαν από πρώτο χέρι μέσα στο σχολείο τους, πως η δικαιοσύνη δεν είναι απούσα μόνο στα Τέμπη αλλά παντού.
Μετά την ανακοίνωση της αποβολής των δυο παιδιών, τα υπόλοιπα παιδιά της χορωδίας πήγαν στην διευθύντρια ζητώντας να αποβληθούν κι αυτά και όταν τους ειπώθηκε ότι αυτό δεν γίνεται, από από αλληλεγγύη στους συμμαθητές τους αρνήθηκαν να μπουν στις τάξεις τους για μάθημα και πήραν απουσίες.
Η αποβολή των δύο μαθητών είναι μια εκδικητική τιμωρία για το φρόνημα, το θάρρος της γνώμης και τη διεκδίκηση της ελευθερίας του λόγου στο δημόσιο σχολείο.
Και ήρθε ως συνεχεια του αυταρχισμού και του εκφοβισμού που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά της χορωδίας του σχολείου, όπως όταν καθηγήτρια έσπευσε να σκισει από τα χαρτια τους το τραγουδι του Π. Σιδηρόπουλου Κάποτε θαρθουν να σου πουν… λέγοντας τους πως άμα τολμήσουν να το πουν θα τα τσακίσει και στο τέλος της γιορτής αρπαξε και κατέβασε από τα χέρια μαθητή το μικρόφωνο όταν πήγε να μιλήσει.
Γύρω από τα παιδιά δημιουργήθηκε σκοπίμως μια δηληριώδης ατμόσφαιρα συζητήσεων περί αγενούς συμπεριφοράς τους, ευθυνών τους για τη δημόσια προβολή βιντεο της σχολικης γιορτής σε ιστοσελίδα μαθητικής πολιτικης παράταξης, υποτιθέμενο σπρώξιμο της διευθύντριας, το οποιο η ίδια επινόησε… και άλλα τέτοια ανυπόστατα, για τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων που να δικαιολογούν την αδικαιολόγητη τιμωρία τους.
Μιλώντας συγκεκριμενα για τον 15χρονο γιο μου, ένα ευγενικό παιδί, καλό μαθητή και αθλητή, που αγωνιζόμενος πρόσφατα ανέδειξε το λυκειό του πρώτο στο πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα ξιφασκίας, μπορώ να πω απλά και ξεκάθαρα ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα μεταφερόμενα από στόμα σε στόμα.
Δεν αναρτησε τίποτα σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα, δεν έβρισε και δεν άγγιξε κανέναν, ούτε καν φώναζε, απλά μιλούσε, όπως αποδεικνύεται στη βιντεοσκοπημένη καταγραφή της σχολικής γιορτής.
Όταν ανακοινώθηκε στο παιδί μου η αποβολή του τού ειπώθηκε ότι ήταν για αγένεια… γιατί υποτίθεται πως ειπε ψευτες τους καθηγητές του, πράγμα που κι αυτό επίσης ειναι ψέμα.
Στην πραγματικότητα αποβλήθηκε γιατί τόλμησε να πει δημόσια στη διευθύντρια του σχολείου πως έλεγε ψέματα, όταν η διευθύντρια απευθυνόμενη από μικροφώνου, σε γονείς και μαθητές στη σχολική γιορτή ισχυρίστηκε πως η απαγόρευση της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη ήταν απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων.
Και το ίδιο επανέλαβε θαρρετά και στο συμβούλιο των καθηγητών που τον κάλεσαν. Η απόφαση της απαγόρευσης ήταν δική της και ψευδώς επικαλούνταν κάποια ανύπαρκτη απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων. Και όπως αποδεικνύεται πολύ εύκολα, επειδή ο σύλλογος έχει βιβλίο πρακτικών, δεν υπάρχει καταχωρημένη και υπογεγραμμένη από καθηγητές καμια τετοια απόφαση απαγορευσης της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη στη σχολική γιορτή. Επομένως το παιδί έλεγε αλήθεια και η διευθύντρια επικαλουνταν ψευδώς απόφαση συλλόγου η οποία δεν υπήρχε. Ωστόσο το να λέει ένας μαθητής ευπρόσωπα και δημόσια την αλήθεια, διαψεύδοντας την διευθύντρια του, βαπτίστηκε αγένεια, διότι προφανώς εθίχθη η φιλαυτία και το κύρος της αυθεντίας της.
Και όπως του ειπώθηκε άλλωστε, όταν αναφέρθηκε μέσα στο συμβούλιο στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά για να μην τραγουδήσουν και να μην μιλήσουν στην σχολική γιορτή, ποιος είσαι εσύ που χεις κι άποψη και θα κρίνεις; Ποιος είναι αυτός λοιπόν που θα αμφισβητήσει τη διευθυντική αυθεντία όταν αυτή ψεύδεται και δεν έμαθε ακόμη να σιωπά μπροστα στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό μέσα στο σχολείο; Να αποβληθεί για να μάθει…
Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πω ντροπή σε αυτούς που εξαιτίας κομματικής σκοπιμότητας κι από θεση απολογούμενων, γιατί σε δική τους ιστοσελίδα αναρτήθηκε σε δημόσια προβολή το βίντεο από τη σχολική γιορτή, παρεμπόδισαν, με τη σταση των παραταξεών τους, τους συλλογικούς φορείς γονέων και εκπαιδευτικών να παρεμβουν ουσιαστικά και αποφασιστικα στο 15ο ΓΕΛ, να δημοσιοποιήσουν τι συμβαίνει και να υπερασπιστούν τα παιδια της σχολικής χορωδίας απέναντι στην αυθαιρεσία και τις τιμωρίες, για τη συγκινητική κι αξιέπαινη συλλογική πρωτοβουλία τους να τραγουδήσουν και να μιλήσουν για το έγκλημα στα Τέμπη.
Μιλώντας ειδικότερα για τους συλλογικούς φορείς των γονέων και κηδεμόνων, η υπεράσπιση των παιδιών στα δημόσια σχολεία είναι ο ίδιος ο λόγος της ύπαρξης τους και η συγκαλυμμένη ή όχι υποτίμηση αυτού του βασικού καθήκοντος στο βωμό των όποιων κομματικών και παραταξιακών σκοπιμοτήτων αλλοιώνει το σκοπό τους.
Τα παιδιά της σχολικής χορωδίας του 15ου με τις ευαισθησίες και τα ιδανικά από τα οποία εμφορούνται στην εφηβεία τους εξέφρασαν ότι πιο συλλογικό, προοδευτικό και κοινωνικό στο σχολείο τους κι αντιμετώπισαν ότι πιο αντιδραστικό, μισσαλόδοξο κι εκδικητικό και εμείς τα είπαμε αγενή και τα αφήσαμε να τα κανουν ότι θέλουν.
Εγώ ως μέλος της Ένωσης συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της 6ης κοινότητας της Αθήνας, ντρέπομαι που δεν καναμε όσα έπρεπε πραγματικά να κάνουμε και μπορούσαμε, αφήσαμε τα παιδιά ουσιαστικά μόνα τους και δεν καταγγείλαμε εξαρχής όλα αυτά που ασκούνται και περνανε πάνω τους, τη φίμωση, τον αυταρχισμό, τον εκφοβισμό και τις τιμωρίες προς παραδειγματισμό και φρονηματισμό τους.
Ενθάρρυνση και στήριξη χρειάζονταν και περίμεναν, όπως τους αξίζει και δεν την είχαν…
Συγγνώμη παιδί μου…
υγ. Ένα τέτοιου είδους δυστοπικό δημόσιο σχολείο θέλουν οι Πιερακάκηδες με τις αξιολογήσεις τους, για την πειθάρχηση και την υποταγή εκπαιδευτικών και μαθητών στις πολιτικές τους, την απομόνωση και τον εξοστρακισμό όσων σκέφτονται ελεύθερα και αντιδρούν.
Η φωτογραφία, με τα ονόματα των νεκρών στο έγκλημα των Τεμπών, γραμμένα στον τοίχο του σχολείου και τα παιδιά με τους στίχους του Κάλβου, τραβήχτηκε στο Γυμνάσιο της Νισύρου και στάλθηκε για αλληλεγγύη μαθητών και καθηγητών στα παιδιά της χορωδίας του 15ου ΓΕΛ Αθήνας.
