Στην δεύτερη, ένας πρόσφυγας, ο Maung Sawyeddollah, κατηγορεί τους αλγόριθμους του Facebook για διασπορά μίσους μεταξύ της μουσουλμανικής κοινότητας των Ροχίνγκια και των Βουδιστών Ραχίν της Βιρμανίας. Οι δύο κοινότητες που ζούσαν στο παρελθόν σχετικά ειρηνικά, σήμερα μισούν άγρια η μία την άλλη. Η Ροχίνγκια μάλιστα αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια και τα χωριά τους και να βρουν ασφάλεια στο γειτονικό Μπαγκλαντές. Ένα εκατομμύριο Ροχίνκγια ζουν τώρα στο μεγαλύτερο στρατόπεδο προσφύγων στον κόσμο, στο φοβερό Cox’s Bazar του Μπαγκλαντές, σε άθλιες συνθήκες. Από εκεί ο Maung Sawyeddollah κατηγορεί τον Ζούκεμπεργκ και τους αλγορίθμους του.
Αλλά πώς προξενούν οι αλγόριθμοι το μίσος μεταξύ των ανθρώπων;
Δείτε (τηρουμένων των αναλογιών) τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΝΜ κατηγορείται ότι «παρακολουθεί» τι γράφει στο Facebook η ΕΛ, δημοσιογράφος στο «Κόκκινο fm». Ο ΝΜ απαντά (πάντα μέσω του FB): “…καμία παρακολούθηση. Ξέρεις, στο fb βγαίνουν οι αναρτήσεις μπροστά μας…”. Αλλά από τις χιλιάδες και τα εκατομμύρια των αναρτήσεων, ποιος είναι αυτός που επιλέγει ποια από αυτές «θα βγει μπροστά μας»; Ο περίφημος ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ είναι η απάντηση. Αυτός «θα ρίξει λάδι στη φωτιά», ενώ η άγνοια των χρηστών θα φουντώσει την συνωμοσιολογία και το μίσος, δημιουργώντας τις συνθήκες ενός μικρού αλλά ιδιαίτατα τοξικού εμφυλίου (θυμηθείτε την άγνοια λειτουργίας της «αλγοριθμικής φούσκας» που δημιουργούσε την εντύπωση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι παρά και ενάντια στις δημοσκοπήσεις, «νικά»!).
Να πως περιγράφει από την πλευρά του ο Maung Sawyeddollah στο Αλ Τζαζήρα την λειτουργία των αλγόριθμων του Facebook:
«…Όταν ήμουν παιδί, δεν υπήρχε κοινοτική βία στη ζωή μας και δεν είχαμε μεγάλα προβλήματα με τους γείτονές μας, παρόλο που ήμασταν μουσουλμάνοι Ροχίνγκια και αυτοί ήταν βουδιστές Ραχίν. Εγώ, για παράδειγμα, είχα πολλούς φίλους στο διπλανό χωριό Rakhine. Συχνά συναντιόμασταν σε ένα χωράφι ανάμεσα στα χωριά μας και παίζαμε “chinlone” – ένα δημοφιλές παιχνίδι με μπάλα… Τα τελευταία έξι χρόνια, από τότε που ο στρατός της Μιανμάρ άρχισε να διεξάγει «επιχειρήσεις εκκαθάρισης» στα χωριά των Ροχίνγκια, ζω πέρα από τα σύνορα στο Μπαγκλαντές, σε έναν καταυλισμό προσφύγων που ονομάζεται Cox’s Bazar… Πώς καταλήξαμε εδώ; Κατηγορώ το Facebook, τη μητρική του εταιρεία Meta και τον άνθρωπο πίσω από όλα αυτά, τον Mark Zuckerberg, που βοήθησαν ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που επέτρεψαν στον στρατό της Μιανμάρ να εξαπολύσει την κόλαση εναντίον μας. Η εταιρεία μέσων κοινωνικής δικτύωσης επέτρεψε στα αισθήματα μίσους κατά των Ροχίνγκια να φουντώσουν… Οι αλγόριθμοί του προώθησαν την παραπληροφόρηση που τελικά μεταφράστηκε σε βία στην πραγματική ζωή. …δεν υπήρχε ουσιαστική καθημερινή εχθρότητα μεταξύ των λαών μας μέχρι που τα smartphone και το Facebook μπήκαν στη ζωή μας και επέτρεψαν μεγαλομανείς και καιροσκόπους πολιτικούς να διαδίδουν μίσος εναντίον του λαού μου σε πραγματικό χρόνο. Κατάλαβα ότι το Facebook θα μπορούσε να γίνει εργαλείο μίσους για πρώτη φορά το 2012, όταν ήμουν μόλις 11 ετών. Μια ομάδα Ροχίνγκια κατηγορήθηκε ότι βίασε και σκότωσε μια βουδίστρια. Αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα, εξ όσων γνωρίζω, δεν διαλευκάνθηκε ποτέ. Αλλά η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων δεν εμπόδισε τους ανθρώπους να κατηγορήσουν ολόκληρη την κοινότητά μας. Η ρητορική μίσους κατά του λαού μου έγινε κάτι συνηθισμένο στις αναρτήσεις στο Facebook. Τότε ήταν που οι φιλίες μου με τους γείτονές μου Rakhine άρχισαν να ψυχραίνονται. Λίγα χρόνια αργότερα, στα τέλη του 2016, το αίσθημα μίσους κατά των Ροχίνγκια που τροφοδοτήθηκε από το Facebook και η δίωξη που αυτό ενθάρρυνε και νομιμοποίησε, άρχισαν να έχουν άμεσο αντίκτυπο στην οικογένειά μου. Ο πατέρας μου και κάποιοι άλλοι οικονομικά σταθεροί Ροχίνγκια κατηγορήθηκαν ψευδώς ότι επιτέθηκαν σε αστυνομικό τμήμα και επιβλήθηκαν μεγάλα πρόστιμα. Ο θείος μου ο Abusufian και ο γιος του Busha συνελήφθησαν επειδή δεν πλήρωσαν το πρόστιμό τους και φυλακίστηκαν χωρίς δίκη. Μέχρι τότε, οι αναρτήσεις και τα μηνύματα μίσους και ισλαμοφοβίας για τους Ροχίνγκια είχαν γίνει κάτι συνηθισμένο στο Facebook. Είδα μηνύματα που καλούσαν τον κόσμο να συγκεντρωθεί για να «σώσει τη χώρα και να διώξει τους παράνομους…». Ένα μήνυμα μίσους ανέφερε: «Το ποσοστό γεννήσεων των παράνομων είναι πολύ υψηλό. Αν το αφήσουμε να συνεχιστεί, σύντομα ο πρόεδρος της χώρας μας θα έχει μούσι». Οι μέρες που έπαιζα τσινλόν με τους φίλους μου Ραχίν είχαν πραγματικά τελειώσει.
Ανέφερα αυτά τα μηνύματα στο Facebook, αλλά οι υπεύθυνοι δεν έκαναν τίποτα, ισχυριζόμενοι ότι αυτές οι εξ αντικειμένου αναρτήσεις μίσους «δεν παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας [του Facebook]».
Αμέσως μετά άρχισαν οι δολοφονίες… Συνειδητοποιώντας ότι έχουμε ξεμείνει από επιλογές και δεν έχουμε καμία πιθανότητα να βρούμε ασφάλεια στη Μιανμάρ (Βιρμανία), αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε προς το Μπαγκλαντές με τα πόδια. Στο δρόμο, είδαμε αμέτρητα πτώματα – σε εγκαταλελειμμένα χωριά, στους δρόμους και στους ορυζώνες. Τα περισσότερα σπίτια κάηκαν ολοσχερώς. Περπατήσαμε στη ζούγκλα και στο βουνό στο κρύο και τη βροχή. Δεν φάγαμε για μέρες. Μετά από 15 μέρες, φτάσαμε στο Μπαγκλαντές…
Το Facebook μας έφτασε σ’ αυτή την κατάσταση. Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις, όχι μόνο από εμάς τους Ροχίνγκια, αλλά και από διεθνείς ΜΚΟ, δεν προέβη σε καμία ενέργεια για να σταματήσει τη διάδοση της παραπληροφόρησης και της ρητορικής μίσους. Τώρα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και να μας βοηθήσει να επαναφέρουμε τη ζωή μας σε καλό δρόμο.
Ο Ζούκερμπεργκ και όσοι τον βοηθούν να διευθύνει το Facebook θα πρέπει να έρθουν να μας συναντήσουν στο Cox Bazaar. Θα πρέπει να περάσουν μερικές νύχτες στο στρατόπεδο και να δουν τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε. Ίσως τότε καταλάβουν τι έκαναν σε εμένα και τους δικούς μου ανθρώπους. Ίσως τότε θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν ώστε να κάνουν επιτέλους κάτι για να μας βοηθήσουν…».
Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο Maung Sawyeddollah, ο πρόσφυγας Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές*.
Αυτά κάνουν οι ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ του FACEBOOK που «βγαίνουν μπροστά μας»….
Θα του επιτρέψουμε να μας ρίξει σ’ ένα χάος εμφυλίων που θα εκτείνεται από τις διαπροσωπικές μέχρι τις συλλογικές μας σχέσεις;
