Φαίνεται καθαρά πλέον ότι έχει σταθεροποιηθεί ένα σημαντικό ποσοστό δυσαρέσκειας στους ψηφοφόρους της Ν.Δ.
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να επιχαίρει για την εικόνα που παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις -με όποια αξιοπιστία διαθέτουν διαχρονικά-, αλλά και αυτό είναι φαινομενικό ως έναν βαθμό…
Μπορεί, βεβαίως, η αντιπολίτευση να βρίσκεται μεταξύ αποσύνθεσης και εξαΰλωσης, όμως -τουλάχιστον για τους ψύχραιμους παρατηρητές και τους μη φανατικούς του «γαλάζιου» στρατοπέδου- τα πράγματα για τη Νέα Δημοκρατία παραπέμπουν περισσότερο στο «μισοάδειο ή μισογεμάτο» ποτήρι, αναλόγως από πού το βλέπει κανείς.
Για την ακρίβεια, πιο πολύ είναι γεμάτο μεν, αλλά για όποιον δεν βγάζει βιαστικά και επιπόλαια πολλά συμπεράσματα το «άδειασμα» που παρατηρείται από το «γαλάζιο» ποτήρι κατά τους τελευταίους μήνες δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο.
Ακόμα, λοιπόν, και στις συστημικές μετρήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας -για να «διατρανωθεί» η δημοσκοπική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας- φαίνεται καθαρά πλέον ότι έχει σταθεροποιηθεί ένα σημαντικό ποσοστό δυσαρέσκειας στους ψηφοφόρους που στις διπλές εκλογές του καλοκαιριού την είχαν ψηφίσει.
Σε γενικές γραμμές επτά στους 10 πολίτες είναι λιγότερο ή περισσότερο δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση και επί της ουσίας λιγότεροι από τρεις στους 10 όσοι την επικροτούν, χωρίς να υπολογίζουμε τους «αμφιταλαντευόμενους».
Τα επιμέρους στοιχεία, μάλιστα, είναι ακόμα χειρότερα σε συγκεκριμένες κατηγορίες που έχουν να κάνουν επί παραδείγματι με την οικονομία, την ακρίβεια και τη διαβίωση.
Ένας επιπλέον φόβος που δημιουργείται τις τελευταίες ημέρες και ανιχνεύεται από τους δημοσκόπους έχει να κάνει επίσης με τις παρενέργειες από το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που έρχεται τώρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος εν όψει της ψήφισής του.
Αυτό, αν συνδυαστεί και με αλλά επικείμενα μέτρα για σφίξιμο του ζωναριού, εκτιμάται ότι μεσοπρόθεσμα θα επιβαρύνει κι άλλο την κατάσταση, φέρνοντας νέα δημοσκοπική κόπωση για το κυβερνών κόμμα.
Την ίδια ώρα, ενώ η εξ αριστερών αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται όντως σε κατάσταση χάους, είναι αξιοσημείωτο ότι τα εκ δεξιών κόμματα -λιγότερο ή περισσότερο το καθένα- διατηρούν ή και επαυξάνουν τις δυνάμεις τους. Το δε άθροισμα του χώρου αυτού υπερβαίνει σταθερά τις 11-12 μονάδες ακόμα και σε απλό δημοσκοπικό επίπεδο.
Μπορεί λοιπόν, όπως λένε οι σοβαροί αναλυτές, στην πρόθεση και την εκτίμηση ψήφου η Νέα Δημοκρατία να εμφανίζεται στα ύψη, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει μία κρίσιμη μάζα (μεταξύ 30% με 40%) που έως τις επερχόμενες ευρωεκλογές δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Άλλωστε και στις ευρωκάλπες το 2019 το ποσοστό της ήταν 33%.
Το ζητούμενο, επομένως, αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο τι θα γίνει με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πόσο θα αντέξουν. Σημασία έχει και πόσο θα καταφέρει η Ν.Δ. να περιορίσει το -έστω και έτσι στάγδην- «άδειασμα» του δικού της ποτηριού…
