του Γιώργου Καρβουνιάρη
Πριν από λίγες μέρες, ο Πρωθυπουργός της χώρας, προκειμένου να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες του για τις πυρκαγιές, αποτολμούσε να βάλει ως ασπίδα προστασίας του, τους πυροσβέστες που με αυτοθυσία, έδιναν μάχες με την πύρινη λαίλαπα.
Λίγους μήνες νωρίτερα ο αρμόδιος υπουργός προσπαθούσε να συγκαλύψει τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της κυβέρνησής του για το έγκλημα των Τεμπών, επιχειρώντας να τις μοιράσει σε όλο τον πολιτικό κόσμο και σε κάποιους πολίτες.
Λίγο πιο πριν, ο αρμόδιος τότε Υπουργός, που σήμερα κάνει μυστικές συζητήσεις με τον σημερινό ομόλογό του, Υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας, προσπαθούσε να διαχύσει τις ευθύνες για το μεγαλύτερο -πολιτικό- σκάνδαλο της χώρας, αυτό των υποκλοπών στα θύματα των παρακολουθήσεων,
Σήμερα που υπόθεση με τον θάνατο του 37χρονου στον καταπέλτη πλοίου στον Πειραιά, έχει συγκλονίσει όλη τη χώρα, ο αρμόδιος Υπουργός μένει σε αυτό όλη η κυβέρνηση των «αρίστων», έχει ως μπούσουλα.
“Εγώ θεωρώ ότι σήμερα υπάρχουνε αυτοί που θρηνούνε τον αδικοχαμένο και υπάρχουν κι αυτοί που θρηνούνε γι αυτούς που πήγανε να βγάλουνε ,να κάνουν την δουλειά τους ,να φέρουνε πίσω ένα μισθό ένα μεροκάματο και σήμερα βρίσκονται κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία.” ανέφερε χωρίς ίχνος ντροπής ο κ.Βαρβιτσιώτης.
Πέρα από την προσπάθεια εξίσωσης των θυτών με το θύμα ο Υπουργός επί της ουσίας αποφεύγει να αποδώσει οποιαδήποτε ευθύνη.
Ίσως γιατί ανησυχεί για όσους βρίσκονται στην κορυφή αυτής της πυραμίδας ευθυνών.
Τελικά δε θα έπρεπε να μάς κάνει εντύπωση. Η κυβέρνηση των αχρείων βλέπει ότι και ο κ. Μητσοτάκης επιβραβεύτηκε από τους πολίτες (με 41% που μας το θυμίζει όσο πιο τακτικά γίνεται), και ο κ. Καραμανλής και ο κ. Γεραπετρίτης, γιατί όχι και ο κ. Βαρβιτσιώτης και όσοι θα ακολουθήσουν;
