Οι Ευρωπαίοι αποσύρουν μαζικά τα χρήματά τους από τις τράπεζες, αναζητώντας μια καλύτερη συμφωνία, καθώς οι δανειστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ανεβάσουν ταχύτητα στα επιτόκια καταθέσεων, ενώ δεν έχασαν καθόλου χρόνο να αυξήσουν τα επιτόκια δανείων όταν αυξήθηκε το επιτόκιο αναφοράς της ΕΚΤ.
Η τακτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα να εκτοξεύσει τα κέρδη των τραπεζών, πέρα από τις προσδοκίες πολλών αναλυτών, αφήνοντας όμως δυσαρεστημένους τους πελάτες τους και εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα του κλάδου.
«Οι παραδοσιακές τράπεζες πρέπει να αποφασίσουν εάν θέλουν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους κρατώντας τα επιτόκια καταθέσεων όσο το δυνατόν χαμηλότερα ή να δώσουν προτεραιότητα στη ρευστότητα και τη σταθερότητα προχωρώντας σε αυξήσεις, που θα προσελκύσουν πελάτες», σύμφωνα με τον Nicola Marinelli, καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Regent’s University του Λονδίνου, σύμφωνα με το Reuters.
Τα αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων αποδεικνύονται δημοφιλή μεταξύ των αποταμιευτών που αναζητούν μεγαλύτερες αποδόσεις στα μετρητά τους, καθώς τα υψηλά επίπεδα πληθωρισμού παραμένουν.
Τα τελευταία χρόνια, οι αποδόσεις αυτών των κεφαλαίων έχουν ξεπεράσει ελάχιστα τα επιτόκια των τραπεζικών καταθέσεων, αλλά ο δείκτης Crane Money Market Fund σε στερλίνα ανέφερε απόδοση 7 ημερών σε ετήσια βάση 4,12% στις 25 Απριλίου, σε σύγκριση με ορισμένα τραπεζικά επιτόκια που εξακολουθούν να είναι κολλημένα κάτω από το 1%. Ο αντίστοιχος δείκτης σε ευρώ ήταν 2,81%.
Τα στοιχεία της Refinitiv Lipper έδειξαν καθαρές ροές άνω των 34 δισεκατομμυρίων ευρώ (37,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων) σε ευρωπαϊκά αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς τον Μάρτιο.
Η κατηγορία αμοιβαίων κεφαλαίων διαχείρισης διαθεσίμων είχε αξία μεγαλύτερη από 1,4 τρισεκατομμύρια ευρώ στο τέλος του περασμένου έτους, ωστόσο αρκετά μικρότερη από τα 9,45 τρισεκατομμύρια ευρώ που βρίσκονται σε λογαριασμούς στις τράπεζες σε όλη την ευρωζώνη.
Επαρκής ρευστότητα
Ωστόσο, οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών τραπεζών δεν βλέπουν ως απειλή την μείωση των καταθέσεων.
Ερωτηθείς σχετικά με τη μείωση των καταθέσεων κατά 1,6% το πρώτο τρίμηνο, ο διευθύνων σύμβουλος της UniCredit, Andrea Orcel, δήλωσε ότι η τράπεζα έχει σταθερή και ισχυρή ρευστότητα – με δείκτη κάλυψης 163% – που έχει την πολυτέλεια να κυνηγάει την κερδοφορία.
Οι περισσότερες τράπεζες διαθέτουν επίπεδα ρευστότητας και κεφαλαίου πάνω από τις κανονιστικές απαιτήσεις, αλλά η κατάρρευση της αμερικανικής Silicon Valley Bank και της ελβετικής Credit Suisse αποτελούν προειδοποιητικά σημάδια για το τι μπορεί να συμβεί έπειτα από ένα bank run.
Αναλήψεις
Στη Βρετανία, οι πελάτες της NatWest απέσυραν 11,1 δισεκατομμύρια λίρες τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, οι καταθέσεις της HSBC χωρίς τις έκτακτες εισροές μειώθηκαν κατά 10 δισεκατομμύρια δολάρια, σε 1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η Barclays και η Lloyds Banking Group κατέγραψαν μειώσεις 5 δισεκατομμυρίων και 2,2 δισεκατομμυρίων λιρών αντίστοιχα.
Στη Γερμανία, τα στοιχεία της Bundesbank έδειξαν ότι οι καταθέσεις των νοικοκυριών μειώθηκαν σχεδόν 8% σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα, με την Deutsche Bank, τη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, να αποδίδει εν μέρει τη δική της πτώση (4,7% το πρώτο τρίμηνο) στους φόβους μετάδοσης της τραπεζικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελβετία.
Η γαλλική BNP Paribas ανέφερε επίσης μια μικρή πτώση στις καταθέσεις του πρώτου τριμήνου, ενώ η ισπανική Santander ήταν η μόνη ευρωπαϊκή μεγάλη τράπεζα που ανέφερε αύξηση, της τάξης του 6%, κατά την ίδια περίοδο.
Ο διευθύνων σύμβουλος της HSBC Noel Quinn περιέγραψε την απώλεια καταθέσεων της τράπεζάς του ως «τίποτα σημαντικό», ενώ ο Andy Halford, οικονομικός διευθυντής της Standard Chartered, δήλωσε στο Reuters ότι πιστεύει πως οι άνθρωποι θα δώσουν τελικά προτεραιότητα στην ασφάλεια.
«Θα δούμε τους ανθρώπους να “παρκάρουν” τα χρήματά τους εκεί όπου είναι ασφαλή», δήλωσε.
Πηγή: imerisia.gr Με πληροφορίες από Reuters
