To συνολικό ΑΕΠ των χωρών BRICS ξεπέρασε το ΑΕΠ των χωρών μελών της G7, σύμφωνα με στοιχεία του περασμένου Οκτωβρίου, που δόθηκαν όμως πρόσφατα στη δημοσιότητα από τη Refinitiv Datastream και τη βρετανική εταιρεία μακροοικονομικών ερευνών Acorn Macro Consulting.
Ειδικότερα, οι οικονομίες των BRICS «έτρεξαν» με +31,5% έναντι λίγο πάνω από +30% (ως ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ) των G7.
To AEΠ από μόνο του δεν αποτελεί δείκτη ποιότητας, αποτελεί όμως έναν σχετικό δείκτη ισχύος.
Η διαφορά αναμένεται να αυξηθεί καθώς η Κίνα και η Ινδία βιώνουν ισχυρή οικονομική ανάπτυξη και περισσότερες χώρες ενδιαφέρονται να ενταχθούν στους BRICS.
Σχεδόν το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε αυτές τις χώρες BRICS και αναμένεται άμεση διεύρυνση του οργανισμού με υποψήφιους την Αλγερία, την Αργεντινή και το Ιράν.
Τα δημογραφικά στοιχεία των BRICS είναι αυτά που γενικά οδηγούν την παγκόσμια ανάπτυξη, ειδικά η Ινδία και η Κίνα αυτή τη περίοδο.
Ωστόσο, η δημογραφική κατάσταση αλλάζει στον κόσμο, αφού υπάρχει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα στις βιομηχανικές χώρες, στους G7.
Μία από τις συνέπειες αυτής της δημογραφικής παρακμής συνίσταται στο γεγονός ότι οι βιομηχανικές χώρες βρίσκονται σε διαδικασία αποβιομηχάνισης.
Η πτώση των βιομηχανικών χωρών είναι αναμενόμενη, ιδιαίτερα των ευρωπαϊκών χωρών και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Προβλέπεται μάλιστα ότι μέχρι το 2050 η κατάσταση θα αλλάξει εντελώς, επειδή οι περισσότερες από τις υπάρχουσες χώρες BRICS θα είναι μεταξύ των 10 οικονομιών με τις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο.
Ειδικότερα, αναμένεται ότι ο αριθμός των αφρικανικών χωρών εντός των BRICS θα αυξηθεί.
Η Κίνα και οι άλλες χώρες BRICS, θα ήθελαν να υπάρχουν περισσότερες αφρικανικές χώρες, επειδή υπάρχουν μερικές μεγάλες αφρικανικές δυνάμεις που θα ήθελαν να ενταχθούν στους BRICS.
Εκείνοι που συνέταξαν την έκθεση δηλώνουν με λύπη: «Δεν υπάρχει πλέον αναπτυσσόμενος κόσμος, όπως δεν υπάρχει ανεπτυγμένος κόσμος. Υπάρχει κόσμος που ανεβαίνει σταθερά και υπάρχει ένας κόσμος που κατρακυλάει».
Οι BRICS ιδρύθηκαν το 2009, όταν φαινόταν πως οι αντιπαραθέσεις είχαν τελειώσει και ότι πλέον υπήρχε χώρος αποκλειστικά για συνεργασία και εμπόριο.
Οι χώρες μέλη των BRICS (καθώς το οικονομικό μοντέλο της ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας αποδείχθηκε ελκυστικό) σκοπεύουν να δημιουργήσουν το δικό τους κοινό νόμισμα για τους διακανονισμούς.
Ρώσος αξιωματούχος παραδέχτηκε, προ ημερών ότι οι BRICS εργάζονται εντατικά για να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα, ώστε να αμφισβητήσουν την κυριαρχία του δολαρίου των Ηνωμένων Πολιτειών και το συντομότερο να το εκθρονίσουν και αντικαταστήσουν την ηγεμονική του θέση στο διεθνές εμπόριο.
Η Μόσχα βρέθηκε να κινείται κάτω από μια χιονοστιβάδα κυρώσεων και περιορισμών που υποστηρίζονται από τη Δύση ενάντια στην ικανότητά της να διεξάγει ελεύθερα εμπόριο στην παγκόσμια αγορά.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των εθνών BRICS και στη δημιουργία ενός κοινού νομίσματος για την αποτροπή του δυτικού οικονομικού πολέμου από το να τους επηρεάσουν.
Κατά τη διάρκεια του διήμερου «Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης» που διεξήχθη στην Ινδία, ο Αντιπρόεδρος της Κρατικής Δούμας (κοινοβούλιο) Alexander Babakov ζήτησε τη δημιουργία ενός κοινού ινδικού-ρωσικού κοινού νομίσματος για τη δημιουργία ισχυρότερων οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο εθνών.
«Ο στόχος μας πρέπει να επικεντρωθεί στη σύνταξη νέων κανόνων στον χρηματοπιστωτικό τομέα, προκειμένου να καταστεί δυνατή η χρήση ενός ήδη κοινού νομίσματος», είπε ο Babakov.
«Δεν έχει σημασία αν είναι ένα ψηφιακό ρούβλι, μια ψηφιακή ρουπία, ένα ψηφιακό γουάν ή κάποιο άλλο νόμισμα. Αλλά αυτό το νόμισμα πρέπει να ακολουθεί τους νόμους των αντίστοιχων εθνών μας».
Ο Babakov σημείωσε ότι αυτό το προτεινόμενο νέο νόμισμα θα πρέπει να υποστηρίζεται από χρυσό ή άλλα πολύτιμα μέταλλα.
Επισήμανε ότι το αμερικανικό δολάριο δεν ωφελεί τους κοινούς στόχους της Ινδίας και της Ρωσίας και η εξάρτησή τους από το δολάριο συνεχίζει να δίνει «αέρα» στις ΗΠΑ για άδικη μόχλευση και στα δύο έθνη.
Η προσπάθεια για τη δημιουργία κοινού νομίσματος είναι μέρος της συνεχιζόμενης εκστρατείας αποδολαριοποίησης
Το αμερικανικό δολάριο ονομάστηκε «βασιλιάς του νομίσματος» επειδή έγινε το επίσημο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου το 1944, μια απόφαση που ελήφθη από μια αντιπροσωπεία από 44 Συμμαχικές χώρες που ονομάζεται Συμφωνία του Bretton Woods.
Έκτοτε, το δολάριο απολαμβάνει μια ισχυρή θέση στον κόσμο ως το πιο σημαντικό νόμισμα που χρησιμοποιείται σήμερα, μια κατάσταση που έχει ωφελήσει πολύ τις αμερικανικές ελίτ και έχει προκαλέσει πολύ πόνο στους εχθρούς των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο λόγω της δυσανάλογης επιρροής που έχει δώσει το δολάριο στις ΗΠΑ απέναντι σε άλλες οικονομίες.
Αυτή η επιρροή επέτρεψε στην Αμερική να χρησιμοποιήσει κυρώσεις και άλλα εργαλεία οικονομικού πολέμου ως μέσο για την επίτευξη των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της.
Όμως τα τελευταία χρόνια, οι κύριοι αντίπαλοι της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Κίνας, ζητούν να τερματιστεί η ηγεμονία του δολαρίου.
Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως αποδολαριοποίηση, είναι η διαδικασία αντικατάστασης του δολαρίου ΗΠΑ ως νομίσματος που χρησιμοποιείται για το διεθνές εμπόριο.
Οι κύριοι υποστηρικτές της αποδολαριοποίησης υπογραμμίζουν πώς η μείωση της εξάρτησης άλλων χωρών από το δολάριο και την αμερικανική οικονομία θα βοηθούσε στον μετριασμό των επιπτώσεων των οικονομικών και πολιτικών αλλαγών στις ΗΠΑ στις δικές τους οικονομίες.
Η αποδολαριοποίηση μειώνει επίσης την έκθεση των εθνών στις διακυμάνσεις της αξίας του δολαρίου και στις αλλαγές των επιτοκίων, οι οποίες μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και στη μείωση του κινδύνου χρηματοπιστωτικών κρίσεων που επηρεάζουν περισσότερα έθνη.
Οι κινήσεις αποδολαριοποίησης κερδίζουν ταχύτητα τα τελευταία χρόνια, ειδικά όμως από το 2022, όταν ένα έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) σημείωσε ότι το μερίδιο του δολαρίου στα παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα έπεσε κάτω από 59% το τέταρτο τρίμηνο του 2022 , επεκτείνοντας τη διαδικασία παρακμής που διήρκεσε δύο δεκαετίες.
Επιπλέον, το ΔΝΤ σημείωσε ότι η πτώση του δολαρίου δεν συνοδεύτηκε από αύξηση των μετοχών των δυτικών συμμάχων του, όπως η βρετανική λίρα στερλίνα, το ιαπωνικό γεν ή το ευρώ, που είναι «άλλα μακροχρόνια αποθεματικά νομίσματα».
«Μάλλον, η μετατόπιση των δολαρίων έγινε σε δύο κατευθύνσεις – ένα τέταρτο στο κινεζικό ρενμίνμπι και τρία τέταρτα στα νομίσματα μικρότερων χωρών που έπαιξαν πιο περιορισμένο ρόλο ως αποθεματικά νομίσματα».
Οι καταστροφικές κυρώσεις Biden προς τη Ρωσία καταστρέφουν την δεκαετή κυριαρχία του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Robert Gates έχει πει περίφημα σε περισσότερες από μία περιπτώσεις ότι, αν και του άρεσε προσωπικά ο Joe Biden, ο Biden έκανε λάθος σε κάθε σημαντικό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής σε όλη την πολιτική του καριέρα μισού αιώνα.
Και αυτός και οι διαχειριστές του χειρίζονται τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας ακριβώς με λάθος τρόπο επίσης.
Συγκεκριμένα, οι πολιτικές της οικονομικής απομόνωσης της Ρωσίας δημιουργούν έναν διχασμένο κόσμο στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα κυριαρχούν πλέον.
Η διαδικασία, διασφαλίζει ότι το δολάριο ΗΠΑ δεν θα βασιλεύει πλέον ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – «κάτι που θα οδηγήσει σε κατάρρευση της οικονομίας μας όταν οι χώρες σταματήσουν να αγοράζουν το χρέος μας».
Ένα εύγλωττο παράδειγμα έρχεται με τις μαζικές αγορές φθηνών ρωσικών ορυκτών καυσίμων από την Ινδία γίνονται πιο συχνά σε νομίσματα άλλα από το δολάριο, όπως μετέφερε το Reuters.
«Οι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ διεθνείς κυρώσεις στη Ρωσία έχουν αρχίσει να διαβρώνουν την δεκαετή κυριαρχία του δολαρίου στο διεθνές εμπόριο πετρελαίου, καθώς οι περισσότερες συμφωνίες με την Ινδία – την κορυφαία αγορά της Ρωσίας για θαλάσσιο αργό – έχουν διευθετηθεί σε άλλα νομίσματα».
Σημειώνεται πως η απώλεια του καθεστώτος του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος από το δολάριο, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στις Ηνωμένες Πολιτείες και την παγκόσμια οικονομία.
Η ζήτηση για το δολάριο θα μειωθεί, γεγονός που θα οδηγήσει σε υποτίμηση της αξίας του.
Αυτό θα έκανε τις εισαγωγές πιο ακριβές και θα αύξανε τον πληθωρισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες, θα έχαναν το προνόμιο να μπορούν να δανείζονται στο δικό τους νόμισμα, που σημαίνει ότι θα έπρεπε να πληρώσουν υψηλότερα επιτόκια για να δανειστούν χρήματα από άλλες χώρες.
Αυτό με την σειρά του θα οδηγούσε σε μείωση των ξένων επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη.
