Βήμα προς βήμα η τραγική διαχείριση για το έγκλημα των Τεμπών – Οι αλλαγές αφηγημάτων και οι παλινωδίες που ξεμπροστιάζουν τους τυχοδιωκτικούς μηχανισμού
Επί 25 ημέρες η κυβέρνηση αντικαθιστά το ένα αφήγημα μετά το άλλο, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από την αλήθεια για το έγκλημα των Τεμπών. Ολόκληρη η τυχοδιωκτική, όσο και προκλητική, χάραξη πολιτικής του Μαξίμου δεν επικεντρώνεται σε τίποτα άλλο, πέρα από το να σώσει τον Μητσοτάκη, ανεξάρτητα από τις συνέπειες.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Για τον αποκαθηλωμένο πρωθυπουργό δεν υπάρχουν τακτική και μέθοδος που θα διστάσει να ακολουθήσει μπας και νικήσει τις πιθανότητες. Ολα όσα κάνει από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα οδηγούνται από τον πανικό, τον φόβο διώξεων και τα στενά πολιτικά και προσωπικά συμφέροντα.
Για να διασωθεί ο Μητσοτάκης επιχειρεί να χειραγωγήσει για μια ακόμα φορά την κοινή γνώμη. Το πράττει με τον παραδοσιακό τρόπο: τη διαδοχική παρουσίαση ακόμα και αντικρουόμενων αφηγημάτων που προκαλούν σύγχυση, μέχρι στο τέλος να εδραιωθεί στην κοινωνία μια συγκεκριμένη ιστορία που θα εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα.
Αυτό γίνεται με την τεχνική που ακολουθούν οι εμπορικές διαφημίσεις. Φράσεις και λέξεις επαναλαμβάνονται ατελείωτα, μέχρι να εγκατασταθούν μόνιμα στη συνείδηση του κόσμου. Για παράδειγμα, το «ανθρώπινο λάθος», η «θυσία», η «ευκαιρία», το «βαθύ κράτος».
Στην προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από τυχόν δυσάρεστα πρωτοσέλιδα και να σώσει την καρέκλα του, ο πρωθυπουργός έχει τη βοήθεια μιας στρατιάς ανθρώπων που η δουλειά τους είναι να επαναλαμβάνουν αυτές τις φράσεις-κλειδιά μέχρι τελικής εμπέδωσης. Τηλεσχολιαστές, «δημοσιογράφοι», υπουργοί, βουλευτές, υπάκουα ΜΜΕ και τρολ του ίντερνετ δουλεύουν αυτή την εποχή διπλοβάρδιες.
Τούτη τη στιγμή, οι πολίτες είναι πρακτικά καταναλωτές της πολιτικής διαφήμισης του συστήματος Μητσοτάκη – με ένα βασικό πρόβλημα: Μέσα στο θολωμένο μυαλό του πρωθυπουργού, το Μαξίμου δεν καταφέρνει να αποφασίσει ποιο αφήγημα απ’ όλα θα πουλήσει τελικά.
Η τακτική είναι η ίδια κάθε μέρα, αλλά το λεκτικό αλλάζει. Οταν αποτυγχάνει το ένα σενάριο, παίρνουν σειρά το επόμενο και το μεθεπόμενο. Η τραγική διαχείριση ξεπερνά ακόμα και αυτήν στο Μάτι. Τότε, το θέατρο του Τσίπρα κράτησε μια δυο ημέρες. Τώρα, η κακοπαιγμένη παράσταση του Μαξίμου κοντεύει μήνα.
Από την επομένη του δυστυχήματος έως τη συνέντευξη-παρωδία στον Θεοδωράκη, ο Μητσοτάκης, ο μηχανισμός του και οι υπουργοί του μας έχουν ταΐσει με σενάρια, fake news, διαγγέλματα, συνεντεύξεις και φαντασιώσεις που οδηγούν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα: ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να φωτιστούν οι αιτίες της τραγωδίας των Τεμπών είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης και το βαθύ κράτος του. Οπως ακριβώς συνέβη και με το σκάνδαλο των υποκλοπών.
ΑΦΗΓΗΜΑ 1: «Εν αρχή ην το ανθρώπινο λάθος»
Το επόμενο πρωί μετά το δυστύχημα, ο Μητσοτάκης έγινε δικαστής και καταδίκασε τον έναν και μοναδικό «ένοχο». Στο διάγγελμα της 1ης Μαρτίου έβγαλε ετυμηγορία: «Ολα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος».
Οπως είναι λογικό, ξέσπασαν αντιδράσεις για το βολικό σενάριο που θέλησε να σερβίρει ο πρωθυπουργός για τον σταθμάρχη, ώστε να απαλλάξει στα γρήγορα την κυβέρνησή του και τα στελέχη των ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ και Hellenic Train.
Την ώρα που άρχισαν να βγαίνουν στο φως στοιχεία κι αποδείξεις για την εγκληματική, όσο και συνειδητή, έλλειψη μέτρων ασφάλειας στον σιδηρόδρομο, ο Μητσοτάκης έριχνε τα φώτα στον σταθμάρχη. Σενάριο που έχει επιστρέψει τις τελευταίες ημέρες, με δηλώσεις όπως του Αδωνι Γεωργιάδη: «Είναι ο ορισμός του ανθρώπινου λάθους, είναι απολύτως προφανές τι συνέβη. Ο σταθμάρχης είχε 12,5 λεπτά. Αν πάταγε το κουμπί, θα φρέναραν τα τρένα».
Ασφαλώς και ο σταθμάρχης έχει ευθύνη. Ευθύνη έχουν, όμως, και αυτοί που από τη Ν.Δ. έκαναν το ρουσφέτι για να βάλουν έναν 60χρονο αχθοφόρο στο πόστο, όσοι επέβαλαν την παράνομη τοποθέτησή του κατά παράβαση των ηλικιακών ορίων και τα «γαλάζια» στελέχη του ΟΣΕ με την εκπαίδευση που (δεν) του έκαναν. Διαστάσεις που ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής αρνούνται ότι υπάρχουν.
ΑΦΗΓΗΜΑ 2: «Φταίμε όλοι και η απουσία τηλεδιοίκησης»
Οταν το πρώτο αφήγημα αποδείχθηκε φιάσκο και προκάλεσε την οργή της κοινής γνώμης, ο Μητσοτάκης προχώρησε σε ανάρτηση αναδίπλωσης στο Facebook.
Στις 5 Μαρτίου ζήτησε υποκριτική συγγνώμη μήπως και κατευνάσει το κλίμα διαδηλώσεων, πήρε πίσω τα περί ανθρώπινου λάθους κι έκανε διάχυση ευθυνών: «Οφείλω μια μεγάλη συγγνώμη τόσο προσωπική όσο και στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια». Εξαρχής γραμμή, άλλωστε, είναι να μπαίνουν στο στόχαστρο με κάθε αφορμή κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, ενίοτε και το ΠΑΣΟΚ.
Και συνέχισε: «Δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα. Αν το έργο της τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί, αυτό το δυστύχημα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να είχε συμβεί». Ο χορός των κόντρα αφηγημάτων και της σύγχυσης είχε μόλις αρχίσει…
ΑΦΗΓΗΜΑ 3: «Ηξεις αφήξεις» για τις ευθύνες Καραμανλή
Σειρά πήρε ο Αδωνις Γεωργιάδης, όταν έκανε μια πρώτη σοβαρή απόπειρα να «κάψει» εντελώς τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, ο οποίος μόλις είχε παραιτηθεί και τα κυβερνητικά στελέχη τον «άδειαζαν» μαζικά.
Στις 7 Μαρτίου, ο Γεωργιάδης εφηύρε ένα αφήγημα τερατώδους κυνισμού, που πράγματι αποπροσανατόλισε τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη για μια δυο ημέρες. Τότε δήλωσε σε εκπομπή του Blue Sky ότι «αν έλεγε ο Καραμανλής πως υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στα τρένα, δεν θα έμπαινε κανείς».
Στη συνέχεια προσπάθησε να το αποσύρει για ευνόητους λόγους, αλλά με τον τρόπο που μίλησε ο υπουργός Ανάπτυξης ο τηλεθεατής σχημάτιζε αμέσως την εντύπωση ότι ο Καραμανλής ήταν ο μόνος που ήξερε όλα για τα κενά ασφαλείας και απλά δεν έλεγε τίποτα. Στο συγκεκριμένο τάιμινγκ ήταν μια «γραμμή» που βόλευε το Μαξίμου.
Τις τελευταίες ημέρες, όμως, ο Γεωργιάδης τα «γύρισε», ως είθισται, υπερασπιζόμενος σφόδρα τον Καραμανλή. Αλλα στελέχη έκαναν λόγο ακόμα και για «βιαστική παραίτηση».
Ομως, ο Καραμανλής διασύρθηκε τη Δευτέρα στην Επιτροπή Διαφάνειας και ο Μητσοτάκης την επόμενη ημέρα δήλωσε στην εκπομπή του Θεοδωράκη ότι δεν έχει ακόμα αποφασίσει αν θα είναι στα ψηφοδέλτια, ξαναβάζοντας στο κάδρο των -έτσι κι αλλιώς αδιαμφισβήτητων- ευθυνών τον τέως υπουργό του.
ΑΦΗΓΗΜΑ 4: «Φταίνε τα… σουβλάκια και οι γυναίκες»
Στην επιχείρηση αναζήτησης εξιλαστήριων θυμάτων, ώστε να απεμπλακούν το Μαξίμου, ο υπουργός Μεταφορών, οι υφυπουργοί και οι αφισοκολλητές της Ν.Δ. στο Δ.Σ. του ΟΣΕ, πήραν σειρά οι εργαζόμενοι.
Ξαφνικά, άρχισαν να μοιράζονται από τον μηχανισμό του Μαξίμου στα ΜΜΕ διάλογοι που παρουσίαζαν τους μηχανοδηγούς και τους σταθμάρχες ως αδιάφορους, που κοιτάνε μόνο να τρώνε σουβλάκια και να συζητάνε για… γκόμενες. Ολα αυτά την ώρα που είχαν χαθεί και 11 εργαζόμενοι των σιδηροδρόμων στο δυστύχημα των Τεμπών.
Το κοινό άρχισε να ακούει διαλόγους για κάποιον μηχανοδηγό που κάλεσε έναν σταθμάρχη και του ζήτησε το τηλέφωνο για να παραγγείλει σουβλάκια ή εφηβικού επιπέδου συζητήσεις για γυναίκες κ.λπ. Σύμφωνα με τους μηχανοδηγούς, πρόκειται για αποσπασματικούς διαλόγους που είχαν στόχο να εκθέσουν αποκλειστικά και μόνο τους εργαζομένους.
ΑΦΗΓΗΜΑ 5: «Φυσικά και δεν γνώριζε ο πρωθυπουργός»
Ηταν το πιο αναμενόμενο αφήγημα και ακούστηκε τελικά στις 14 Μαρτίου, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε το σύνηθες: «Προφανώς σε επίπεδο πρωθυπουργού η εικόνα αυτή του ΟΣΕ δεν είχε φτάσει. Προφανώς οι αρμόδιοι έπρεπε να ξέρουν. Δεν είχε μεταφερθεί τέτοια εικόνα στον πρωθυπουργό, δεν είχε μεταφερθεί το χάος».
Με αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδό της η «δημοκρατία» απέδειξε με ατράνταχτα επιχειρήματα ότι ο πρωθυπουργός ήταν απόλυτος γνώστης από το 2019, πριν καν γίνει πρωθυπουργός, των σοβαρών κενών στα συστήματα ηλεκτρονικής ασφάλειας των σιδηροδρόμων.
ΑΦΗΓΗΜΑ 6: Τηλεδιοίκηση μόνο στον… ύπνο του Γεραπετρίτη
Το πολυεργαλείο του κουκουλώματος «Γεραπετρίτης» επιστρατεύθηκε από την πρώτη στιγμή από τον Μητσοτάκη και στις 15 Μαρτίου «σόκαρε» την Επιτροπή Εμπορίου, όταν εφηύρε ότι λειτουργούσε πλήρως το σύστημα τηλεδιοίκησης και, ως εκ τούτου, φταίει ο σταθμάρχης που δεν το χρησιμοποίησε.
Ηταν η πρώτη φορά που ακουγόταν το συγκεκριμένο επιχείρημα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε παραδεχθεί ότι «αν το έργο της τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί, αυτό το δυστύχημα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να είχε συμβεί». Το όνειρο που είδε ο Γεραπετρίτης σήκωσε πολλή κουβέντα. Τελικά, στην Επιτροπή Διαφάνειας στις 20 Μαρτίου παραδέχθηκε ότι δεν έκανε λόγο για τηλεδιοίκηση, αλλά για τοπικό σύστημα στην περιοχή της Λάρισας.
Το αφήγημα καταρρίφθηκε ολοκληρωτικά όταν δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες για το πώς λειτουργούσε μέχρι το 2019 η τηλεδιοίκηση στα σήμερα ερειπωμένα κτίριά της, και όταν ο υφυπουργός Παπαδόπουλος διασύρθηκε on camera από τους εργαζομένους.
ΑΦΗΓΗΜΑ 7: «Δεν είναι θάνατοι, είναι… θυσία και ευκαιρία»
Βλέποντας ότι οι διαδηλώσεις θέριευαν και οι δείκτες των δημοσκοπήσεων έκαναν βουτιά, ο τρεμάμενος πρωθυπουργός άρχισε να αλλάζει διαρκώς τα αφηγήματα, προκαλώντας με κάθε του κουβέντα νέα κύματα θυμού.
Το περασμένο Σάββατο, στο Μαρούσι, ο Μητσοτάκης υιοθέτησε τα περί θυσίας που έλεγαν από τις πρώτες ημέρες μετά την τραγωδία οι «δημοσιογράφοι»-καμικάζι του Μαξίμου. «Ξέρω ότι η καλύτερη δικαίωση για τη θυσία αυτών των παιδιών είναι να εξασφαλίσουμε ότι αυτό το οποίο έγινε στα Τέμπη δεν θα ξαναγίνει ποτέ» είπε.
Από κοντά, την επόμενη ημέρα, και ο Αδωνις Γεωργιάδης, που μίλησε για «ευκαιρία»: «Πιστεύω ότι το δυστύχημα αυτό δίνει την ευκαιρία και στην κυβέρνηση να χαράξει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις διαχωριστικές γραμμές στην ελληνική κοινωνία».
Χρειάζονται σπάνιος κυνισμός και απόλυτη εξαχρείωση για να ξεστομίσει οποιοσδήποτε ότι τα παιδιά που ξεκίνησαν να πάνε στη Θεσσαλονίκη και τελικά κατέληξαν να εξαϋλωθούν μαζί με τις λαμαρίνες ήταν η απαραίτητη… ανθρωποθυσία που θα χρησιμοποιηθεί ως «ευκαιρία». Απ’ όλα τα αφηγήματα της κυβέρνησης είναι το πιο αποκρουστικό και το πιο χυδαίο.
ΑΦΗΓΗΜΑ 8: «Ο τιμωρός του βαθέως κράτους»
Είναι το πιο σουρεαλιστικό αφήγημα απ’ όλα ως τώρα και, παράλληλα, το αφήγημα με το οποίο η κυβέρνηση φαίνεται ότι θα πάει στις εκλογές του Μαΐου.
Το σενάριο είναι το εξής: Ο ανίκανος σταθμάρχης είναι αποτέλεσμα του «βαθέως κράτους» και της διαχρονικής κομματικοποίησης του Δημοσίου. Οι ψηφοφόροι πρέπει να δώσουν στον Μητσοτάκη και δεύτερη θητεία για να τα βάλει με όσους διόρισε ο «άλλος» Μητσοτάκης, δηλαδή ο εαυτός του, στην πρώτη θητεία.
Βέβαια, ο πρωθυπουργός είναι τόσο αποφασισμένος να πολεμήσει το «βαθύ κράτος» και την κομματικοποίηση, που επιμένει τόσες ημέρες να μην αποκαλύπτει ποιος υπουργός από την κυβέρνησή του τοποθέτησε τον σταθμάρχη-ρουσφέτι.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η αρρώστια, όχι η θεραπεία. Η βασική της λειτουργία, σύμφωνα με τα πεπραγμένα της, είναι να αρπάζει εξουσίες από την Πολιτεία μέχρι να κατακτήσει ολοκληρωτικά την ιδιοκτησία του «βαθέως» κράτους.
Ο Μητσοτάκης, που ζητά δεύτερη τετραετία για να… καταπολεμήσει το «βαθύ κράτος», δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτό.
ΑΦΗΓΗΜΑ 9: «Αν είχαμε ένα golden boy στον ΟΣΕ…»
Στη συνέντευξη-φιάσκο στον Θεοδωράκη, το βράδυ της Τρίτης, ο Μητσοτάκης έφερε στο φως ένα ακόμα αφήγημα: ότι για την κατάντια του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ φταίει το γεγονός ότι δεν υπήρχαν golden boys. Προφανώς στα πρότυπα της ΔΕΗ, με τα χρυσά μπόνους από τις τσέπες των φορολογουμένων και τις βίλες.
Ετσι, ουσιαστικά ακύρωσε τις μέχρι τώρα δικές του επιλογές στις διοικήσεις ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ ως… φτηνιάρικες και σκοπεύει πλέον να αξιοποιήσει τη νέα… ευκαιρία ώστε να προσλάβει «γαλάζια» golden boys με υπέρογκους μισθούς:
«Αν θέλουμε να διεκδικήσουμε καλά στελέχη σε ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, να είμαστε αποφασισμένοι ότι στο Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να πληρώσουμε περισσότερα, χωρίς να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ανά πάσα στιγμή από την αντιπολίτευση ότι διορίζουμε golden boys».
Ο Μητσοτάκης έχει το μοναδικό χάρισμα να εφευρίσκει… ευκαιρίες όταν πρόκειται για σπατάλη δημόσιου χρήματος.
Αφήγημα 10: «Τα σαπάκια της Hellenic Train και η σύμβαση 717»
Ενα ακόμα χαρτί που έριξε εσχάτως ο πρωθυπουργός ήταν η Hellenic Train, η οποία μέχρι τώρα είχε διατηρηθεί από το ίδιο το Μαξίμου στο απυρόβλητο με κάθε τρόπο.
Σαν να μην ψήφισε ποτέ ο Μητσοτάκης τη σκανδαλώδη σύμβαση του 2022, έκανε λόγο για επαναδιαπραγμάτευση στην εκπομπή του Θεοδωράκη: «Θα έχω μια συζήτηση με την Ιταλίδα πρωθυπουργό και θα ξαναμιλήσουμε ανοιχτά με τη Hellenic Train».
Και στη συνέχεια έκανε την ωμή παραδοχή ότι οι επιβάτες κυκλοφορούν με τρένα-σαπάκια, εν γνώσει του πρωθυπουργού φυσικά: «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσω ότι η Hellenic Train θα μας φέρνει τα καλύτερα τρένα της και όχι τα σαπάκια που αποσύρει από την Ιταλία».
Ολο αυτό το διάστημα, το Μαξίμου προσπαθεί να φέρει στα μέτρα του και τη στοιχειωμένη σύμβαση 717, για την οποία έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις από το 2014, αλλά φυσικά και αυτή του Μητσοτάκη.
