Η«Ιθάκη», το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, έβαλε στην κυριολεξία φωτιά στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Ατελείωτες οι αντιδράσεις, από όλες τις πτέρυγες, από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, από όλα τα κόμματα, ακόμη και από ιδιώτες που ένιωσαν θιγμένοι από την εξιστόρηση του πρώην πρωθυπουργού.

Ιδιαιτέρως όμως από τους πρώην συντρόφους και συνεργάτες, οι οποίοι είδαν εαυτούς να παρελαύνουν αρνητικά ή, ακριβέστερα, όπως ακριβώς ήταν, στη διάρκεια της εξάμηνης διαπραγμάτευσης και μετέπειτα στα χρόνια της διακυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, μέσα από τις σελίδες της «δικής του αλήθειας» όπως λέει εδώ και καιρό.

Το βιβλίο του κ. Τσίπρα κυριάρχησε την προηγούμενη εβδομάδα στα μέσα ενημέρωσης, έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, μονοπώλησε το ενδιαφέρον χιλιάδων ιστοσελίδων, κέρδισε πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και βεβαίως επικράτησε στα social media.

«Το βιβλίο έχει αδυναμίες» εκμυστηρεύθηκε τις προηγούμενες ημέρες ένας εκ των συνεργατών του, οι οποίες τού είχαν επισημανθεί και είναι συνδεδεμένες με τις προσωπικές αναφορές, τους διαλόγους και την αποκάλυψη πλήθους παρασκηνίων των πολλών επίμαχων ημερών, αλλά εκείνος επέμεινε, ότι όφειλε, όπως λέει, να μεταφέρει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες τα πάντα και να κρίνουν με γνώμονα και τη δική του κατατεθειμένη εκδοχή και όχι μόνο με τις περιγραφές όλων των άλλων.

Ο ίδιος εξηγεί σε όσους τον ρωτούν ότι δεν έκανε τίποτε αβασάνιστα, ότι κοπίασε πραγματικά για να συγκεντρώσει το υλικό, να το ταξινομήσει και να το βάλει στο χαρτί. Υποστηρίζει ότι όλοι οι διάλογοι, με τους διεθνείς ηγέτες και τα πρόσωπα της εγχώριας πολιτικής, είναι αυθεντικοί και ακριβείς στη λεπτομέρειά τους και φανερώνουν την ένταση και το βάρος των προσπαθειών διαχείρισης της μεγάλης πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και εντέλει υπαρξιακής κρίσης που αντιμετώπισε η χώρα από το 2009 και εντεύθεν.

Η αλήθεια είναι ότι για να αξιολογήσει κανείς τον κ. Τσίπρα επιβάλλεται να τοποθετήσει τον ίδιο και το κόμμα του στο ιστορικό πλαίσιο και στις ιδιαίτερες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί κατά την έναρξη της μεγάλης κρίσης και στα πολλά χρόνια διαχείρισής της.

Οτι δηλαδή, όπως γράφει και στην «Ιθάκη» του, ήλθε στην εξουσία αρχηγεύοντας έναν «στρατό ατάκτων», έναν συνασπισμό δεκάδων συνιστωσών και δογματικών, κατά βάση, επιμέρους πολιτικών ομάδων, οι εκπρόσωποι των οποίων έφεραν και τη δική τους ξεχωριστή εκδοχή για τη διαχείριση της κρίσης και τη διακυβέρνηση της χώρας.

Και δεν κρύβει ότι η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστεράς συγκροτήθηκε από εκπροσώπους αυτής της στρατιάς των ατάκτων, που όπως παρατήρησε σημαίνων οικονομικός παράγων, πέραν των άλλων, δεν είχαν εμπειρίες διαχείρισης, ούτε καν κατανόηση των λειτουργιών της χώρας.

Κάθε δήλωση και αύξηση των spreads

Ετσι εξηγείται και η ανάγκη του κ. Τσίπρα να αποδώσει τα πρόσωπα εκείνης της περιόδου, με τις ιδέες, τις απόψεις και τις πρωτοβουλίες που τα διέκριναν. Χαρακτηριστική είναι η περικοπή του βιβλίου που αναφέρεται στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο όπου οι υπουργοί με τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις, κατά την προσέλευση και κατά την αποχώρησή τους από το Μέγαρο Μαξίμου, είχαν ανεβάσει ο καθένας από μία μονάδα τουλάχιστον τα spreads των ελληνικών ομολόγων. «Ο ένας κοινωνικοποιούσε υπηρεσίες, ο άλλος προσλάμβανε απολυμένους, ο τρίτος έδιωχνε τους Κινέζους από τον Πειραιά» γράφει μεταφέροντας την απόγνωσή του και την αυτοκριτική του βεβαίως.

Μελετώντας το βιβλίο διαπιστώνει κανείς ότι όλη αυτή η λογική διοίκησης της στρατιάς των ατάκτων έρχεται και ξανάρχεται, δικαιολογώντας σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή του στάση, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετώπισε καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης και μετέπειτα στα χρόνια της αντιπολίτευσης.

Κακά τα ψέματα, ο Τσίπρας λέει βασικά ότι θα ήθελε ένα άλλο κόμμα, αλλά συμβιβάστηκε με αυτό που είχε και με τα πρόσωπα που το συνέθεταν. Απηλλάγη ορισμένων μετά την πρώτη φάση, άλλους τους ανέχθηκε στη διάρκεια της πενταετούς διακυβέρνησης, επιχείρησε να απαλλαγεί από κάποιους στα χρόνια της αντιπολίτευσης, αλλά στο τέλος, μετά τη διπλή ήττα του 2023, οδηγήθηκε σε παραίτηση γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαζε, δεν μπορούσε να αλλάξει και να εξελιχθεί σε ένα ομοιογενές συμπαγές κόμμα.

Η χρηματοδότηση και το κόστος προσαρμογής

Από εκεί και πέρα επιμένει ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν στα σχέδιά του η έξοδος της χώρας από το ευρώ και ακόμη ότι με τη δραματοποίηση του δημοψηφίσματος επιδίωκε μια ολοκληρωμένη και βιώσιμη λύση για τη διαχείριση του χρέους, που θα συνοδευόταν από ένα επαρκές και συνεκτικό πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης.

Επίσης προσπαθεί να ξεδιαλύνει τη σύγχυση που επικρατεί και τεχνηέντως καλλιεργείται μεταξύ της χρηματοδότησης και του κόστους του προγράμματος προσαρμογής. Αλλο η χρηματοδότηση και άλλο το κόστος της προσαρμογής αυτό καθεαυτό, τονίζει με κάθε ευκαιρία. Υπενθυμίζει δε ότι επτά χρόνια τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης πορεύεται με τη ρύθμιση του χρέους που το 2015 εξασφαλίστηκε, υιοθετώντας και ακολουθώντας κατά γράμμα και αυτές ακόμη τις πρόωρες αποπληρωμές χρέους.

Επιπλέον υπογραμμίζει την αξία των διεθνών επαφών, τις συναντήσεις που είχε με ξένους ηγέτες, τη σχέση εμπιστοσύνης που έχτισε με τη Μέρκελ και τον Ολάντ, την υποστήριξη που πέτυχε και έλαβε από τον Ομπάμα, όπως και την κατανόηση της γεωπολιτικής σκακιέρας. Και εμφανώς πια μέσω της «Ιθάκης» ο κ. Τσίπρας προπαρασκευάζει τα επόμενα βήματά του.

Το θωρηκτό, το κόμμα, η «Ιθάκη», οι εκλογές

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι απολαμβάνει την εκδοτική επιτυχία του βιβλίου του. Οταν ερωτάται, λέει χαρακτηριστικά ότι «έριξα ένα θωρηκτό στη θάλασσα και όλοι έσπευσαν να το πυροβολούν, αλλά τα πυρά τους είναι νευρικά, αμήχανα και άσφαιρα». Και προσθέτει χαριτολογώντας: «Δεν χρειάζεται πια να κάνω κόμμα, έχω την Ιθάκη».

Προαναγγέλλει ωστόσο ότι προετοιμάζεται για τις παρουσιάσεις του βιβλίου, οι οποίες δεν κρύβει ότι φιλοδοξεί να μετατραπούν σε μείζονα πολιτικά γεγονότα. Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι θα κάνει αμιγώς πολιτικές ομιλίες και τις παρουσιάσεις του βιβλίου θα αναλάβουν άλλα πρόσωπα, πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες και άλλοι.

«Από εδώ και πέρα θα μιλάω για το μέλλον, για τη δεκαετία 2026-2036 και τις πολιτικές που επιβάλλεται να υιοθετηθούν προκειμένου να ασφαλιστεί έναντι των πολλών κινδύνων η χώρα και να βαδίσει το μονοπάτι της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ουσιαστικής ανάπτυξης».

Οι στενότεροι των συνεργατών του δεν κρύβουν ότι από τις παρουσιάσεις θα προκύψουν οι πρώτοι πυρήνες του νέου πολιτικού σχήματος. Η πρώτη θα γίνει την προσεχή εβδομάδα, τις 3 Δεκεμβρίου στο Παλλάς, στο κέντρο της Αθήνας, και θα ακολουθήσουν, με τη βοήθεια του εκδοτικού οίκου «Gutenberg», αντίστοιχες παρουσιάσεις στη Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα, στην Πάτρα και στο Ηράκλειο. Σε επόμενο στάδιο θα εξελιχθούν παρουσιάσεις στη Λάρισα, στον Βόλο, στην Καλαμάτα, στην Κοζάνη και αλλού.

Προγραμματίζει όλη την άνοιξη, κάθε βδομάδα να πηγαίνει και σε μια πόλη, με στόχο να γυρίσει όλη την Ελλάδα με το βιβλίο στο χέρι. Κοινώς, το πολιτικό σχέδιο επανάκαμψης βρίσκεται σε εξέλιξη. Αποφεύγει προβλέψεις επί του παρόντος, αλλά τον απασχολεί πώς θα εξελιχθούν προσεχώς οι πολιτικές συνθήκες, διερωτώμενος αν ο κ. Μητσοτάκης, αναγνωρίζοντας το βάρος της φθοράς που τον καταδιώκει, θα μπει στον πειρασμό να αιφνιδιάσει και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές εντός του 2026.