Η επιστημονική κοινότητα στρέφει πλέον την προσοχή της σε μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα διάσταση των φαρμάκων GLP-1: την πιθανή τους συμβολή στη μείωση όχι μόνο της πείνας, αλλά και της επιθυμίας για αλκοόλ, νικοτίνη και οπιοειδή. Οι μαρτυρίες ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι κατάφεραν να απομακρυνθούν από χρόνια εξαρτησιογόνα πρότυπα χάρη στη σεμαγλουτίδη και την τιρζεπατίδη πολλαπλασιάζονται στα κοινωνικά δίκτυα, στα φόρουμ και στη διεθνή ειδησεογραφία -και πλέον συνοδεύονται από τα πρώτα ενθαρρυντικά κλινικά δεδομένα.
Μία από τις ιστορίες που συγκέντρωσαν προσοχή δημοσιεύτηκε στο Nature από τη νευροεπιστήμονα Sue Grigson. Ένας άνδρας που επί χρόνια πάλευε με εξάρτηση από οπιοειδή και στη συνέχεια από φαρμακευτικό υποκατάστατο, της περιέγραψε πώς η στροφή του προς τα σύγχρονα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας αποτέλεσε καταλύτη: με τη βοήθεια της σεμαγλουτίδης, όπως είπε, «για πρώτη φορά σταμάτησε να ζει υπό τον έλεγχο ουσιών και αλκοόλ».
Η εμπειρία του δεν είναι μοναδική. Παντού εμφανίζονται διαρκώς νέοι χρήστες των φαρμάκων GLP-1 που μιλούν για σημαντική μείωση των εξαρτητικών παρορμήσεων. Παράλληλα, μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Psychiatry κατέγραψε πτώση της κατανάλωσης αλκοόλ σε συμμετέχοντες που λάμβαναν εβδομαδιαίες ενέσεις σεμαγλουτίδης, ενώ δεκάδες κλινικές δοκιμές βρίσκονται σε εξέλιξη σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
