Ζωγραφίζει σε ό,τι βρίσκει: χαρτόκουτα, παλιά χαρτιά, ακόμη και στους τοίχους – Και αυτό τον οδηγεί στην επιτυχία
Στις 5 Δεκεμβρίου 1901, σε ένα ταπεινό σπίτι στο Σικάγο, γεννιέται ο άνθρωπος που θα μάθει τον κόσμο να ονειρεύεται με εικόνες.
Ο Walt Disney δεν γνωρίζει ακόμη ότι θα χτίσει ένα σύμπαν που θα γίνει καταφύγιο για παιδιά και μεγάλους, μια βιομηχανία που θα αλλάξει το storytelling, τον κινηματογράφο, την τεχνολογία και την pop κουλτούρα. Το μόνο που έχει, στην αρχή, είναι ένα μολύβι, πείσμα και ένα πείσμα ακόμη μεγαλύτερο από τα σχέδιά του.
Ο μικρός Walt που ζωγραφίζει τον δρόμο του
Ο Walt μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια, βοηθά τον πατέρα του στη διανομή εφημερίδων και περνά τα απογεύματα αντιγράφοντας φιγούρες από παιδικά βιβλία. Ζωγραφίζει σε ό,τι βρίσκει: χαρτόκουτα, παλιά χαρτιά, ακόμη και στους τοίχους.
Στο Κάνσας, όπου μετακομίζει η οικογένεια, ανακαλύπτει τα πρώτα κινούμενα σχέδια στους κινηματογράφους της εποχής. Δεν ξέρει πώς λειτουργούν οι μηχανές προβολής, αλλά ξέρει ένα πράγμα: θέλει να το κάνει κι αυτός.
Η πρώτη σπίθα έχει ανάψει.
Το πρώτο στούντιο… και η πρώτη χρεοκοπία
Στην ηλικία των 20 ετών, ο Disney ανοίγει το πρώτο του μικρό στούντιο, το Laugh-O-Gram Films.
Φτιάχνει μικρά animation με νεράιδες, γάτες, ποντίκια, μια πρώιμη μορφή της Σταχτοπούτας.
Τα σχέδια είναι φρέσκα, αλλά η επιχειρηματική του άγνοια κοστίζει ακριβά.
Το στούντιο χρεοκοπεί· ο Disney μένει χωρίς λεφτά, χωρίς εξοπλισμό, αλλά όχι χωρίς όνειρο.
Παίρνει το τρένο για το Χόλιγουντ με μια βαλίτσα και… μια ιδέα για έναν κουνιστό λαγό που θα ονομαστεί Oswald.
Αυτή η ιδέα θα αλλάξει μορφή λίγο αργότερα και θα γίνει το πιο διάσημο ποντίκι του κόσμου.
Η γέννηση του Mickey Mouse
Στο μικρό διαμέρισμα όπου δουλεύει με τον αδερφό του Roy και τη σύζυγό του Lillian, ο Disney σκιτσάρει έναν στρογγυλό, αισιόδοξο ήρωα. Στην αρχή λέγεται Mortimer, αλλά η Lillian διαφωνεί:
«Πολύ σοβαρό. Δώσ’ του κάτι πιο χαριτωμένο. Mickey».
Την ίδια χρονιά γεμίζει τις αίθουσες το Steamboat Willie — το πρώτο animation με συγχρονισμένο ήχο. Το κοινό μένει άφωνο.
Ο Mickey γίνεται σύμβολο μιας εποχής που αλλάζει και ο Disney, στα 27 του, χτίζει μια νέα γλώσσα στην αφήγηση.

Η στιγμή που το παραμύθι μεγαλώνει: Η «Χιονάτη»
Οι συνεργάτες του τον αποκαλούν τρελό όταν ανακοινώνει πως θα δημιουργήσει το πρώτο μεγάλου μήκους κινούμενο σχέδιο.
«Δεν θα το δει κανείς», του λένε.
«Κανείς δεν θα αντέξει τόση ώρα με σχέδια».
Ο Disney επιμένει — και το 1937 η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι κάνει πρεμιέρα. Η ταινία αλλάζει την ιστορία του κινηματογράφου, φέρνει πρωτόγνωρα έσοδα και αποδεικνύει ότι το animation δεν είναι απλώς παιδική διασκέδαση: είναι τέχνη, τεχνολογία, συναίσθημα, και μεγάλος επιχειρηματικός ορίζοντας.

Ο πόλεμος, οι τεχνολογίες και το γεφύρωμα δύο κόσμων
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Disney δεν σταματά να πειραματίζεται.
Εισάγει την πολυεπίπεδη κάμερα (multiplane camera) που δίνει βάθος στα σχέδια, δημιουργεί το Fantasia — ένα οπτικό πείραμα πάνω στη μουσική — και επενδύει σε εκπαιδευτικά φιλμ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παράλληλα χτίζει ένα σύμπαν χαρακτήρων που ζουν πέρα από τις ταινίες: Donald, Goofy, Pluto, οι νεράιδες, οι κακοί, οι πριγκίπισσες.
Η εταιρεία του γίνεται ένα από τα πρώτα σύγχρονα media empires.
Το όνειρο που γίνεται πραγματικός τόπος
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Disney οραματίζεται κάτι που κανείς επιχειρηματίας της εποχής δεν τολμά: ένα ζωντανό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, με ατμομηχανές, κάστρα, ήρωες και φανταστικούς κόσμους.
Η Disneyland ανοίγει το 1955 και μέσα σε λίγους μήνες αλλάζει τον ορισμό της ψυχαγωγίας.
Είναι το πρώτο θεματικό πάρκο που λειτουργεί σαν κινηματογραφικό σύμπαν, όχι σαν λούνα παρκ.
Ο κόσμος γίνεται σκηνικό — και το κοινό πρωταγωνιστής.

Η κληρονομιά που συνεχίζει να αναπνέει
Ο Walt Disney πεθαίνει το 1966, όμως ο κόσμος του συνεχίζει να διευρύνεται: Pixar, Marvel, Star Wars, streaming, τεχνητή νοημοσύνη, θεματικά πάρκα σε όλο τον πλανήτη.
Κάθε γενιά σε κάποια στιγμή της ζωής της ξαναγίνεται παιδί μέσα από τους κόσμους του.
Και όλα ξεκινούν στις 5 Δεκεμβρίου 1901, από έναν μικρό ζωγράφο που αρνείται να δεχθεί ότι το όνειρο έχει όρια.