Αν κάνεις κριτική στην κυβέρνηση ή απειλείς να πάρεις ψήφους από τη Ν.Δ., όλως τυχαίως θα σου κάνει μπούκα το ΣΔΟΕ
Του Παναγιώτη Λιάκου
Την Ελλάδα την αποκαλούμε χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», αλλά όχι για πολύ. Με αυτά που γίνονται ακόμα και οι πορτοκαλιές θα κατσουφιάσουν. Ένας από τους λόγους είναι οι θεσμοί. Να, ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη «Δικαιοσύνη». Είναι τυφλή μόνο όταν κοιτάζει προς τα πάνω και αετομάτα όταν στρέφεται στους μικρούς. Στην Ελλαδάρα μας ο νόμος έχει ένα και μόνο όνομα: «Το δίκιο του Κυριάκου». Ό,τι βολεύει τον υπέρτατο ηγέτη, το τσιτάχ, τον «μωυσή» (με μικρό το «μ», παρακαλώ), αυτό και γίνεται.
Δείτε το κέντρο της Αθήνας, αυτήν την «πολύχρωμη» αγορά της… ελεύθερης οικονομίας. Τσαντιρομάγαζα αλλοδαπών, που πουλάνε μαραμένα λάχανα δίπλα σε μπαταρίες, ληγμένα αναψυκτικά, σάπια κρέατα, κάλπικα Louis Vuitton και μαϊμού Nike. Βλέπεις ποτέ απόδειξη εκεί; Ποτέ. Και τάμα να το ’χουν κάνει, δεν θα σου κόψουν! Η ΑΑΔΕ, το ΣΔΟΕ, η Δικαιοσύνη, όλοι αυτοί οι αδυσώπητοι κυνηγοί του φουκαρά Έλληνα, που κοιμάται και ξυπνά με το POS στο χέρι, εδώ κάνουν την πάπια. Δεν σκέφτηκαν ποτέ να πάρουν τα στοιχειώδη μέτρα. Γιατί; Μα, γιατί αυτά τα μαγαζιά είναι… πολιτιστική κληρονομιά! Εν τω μεταξύ, ο μικρομεσαίος Έλληνας κόβει απόδειξη και για τον αέρα που αναπνέει.
Το ίδιο και με τις ΜΚΟ, που εδώ και δεκαετίες κάνουν «πάρτι» με ευρωπαϊκά και ελληνικά κονδύλια. Έλεγχοι; Ποιοι έλεγχοι; Μια στο τόσο, σαν λιανοτουφεκιά σε τυραννόσαυρο. Αφήστε τα, τα φράγκα των ΜΚΟ είναι για καλό σκοπό.
Και πάμε στα Τέμπη: Η τηλεδιοίκηση, το σύστημα που θα εμπόδιζε την τραγωδία, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι κατασκευαστικές εταιρίες, μεγάλα ονόματα φίλων και χορηγών, δεν δείχνουν να ευθύνονται, μας λένε επισήμως ανεπίσημα. Παρατάσεις επί παρατάσεων, καθυστερήσεις επί καθυστερήσεων, και η Δικαιοσύνη κοιτάζει αλλού. Αλλά όταν ο Σύλλογος Θυμάτων Τεμπών, με την Καρυστιανού μπροστά -η οποία ακούγεται ότι ετοιμάζει κόμμα, Θεός φυλάξοι!- δέχεται αιφνιδιαστική έφοδο του ΣΔΟΕ στα γραφεία του, ε, τότε οι μηχανισμοί κινούνται αστραπιαία!
«Δόλιο χτύπημα για φίμωση» λέει η Καρυστιανού. Και έχει δίκιο: Προτεραιότητα δεν ήταν η τηλεδιοίκηση. Προτεραιότητα είναι να τρομοκρατήσουν όσους τολμούν να θυμίζουν τα 57 θύματα. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τον νεοδημοκράτη αγροτοσυνδικαλιστή Κώστα Ανεστίδη, που τόλμησε να κριτικάρει τον Κυριάκο εν μέσω κινητοποιήσεων. Ξαφνικά διοχετεύτηκε στον Τύπο η είδηση ότι ελέγχεται για παράνομες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Τυχαίο; Σαν να λέμε ότι η διαρροή έγινε μόνη της, την ώρα των μπλόκων!
Εδώ, τελικά, ο νόμος δεν είναι ίδιος προς όλους. Αλλάζει πρόσωπο κατά περίπτωση. Επίσης, είναι εργαλείο. Για τους φίλους, ασυλία. Για τους επικριτές, αστραπιαίοι έλεγχοι. Και ο Κυριάκος χαμογελάει από το Μαξίμου, ξέροντας ότι το δίκιο είναι πάντα δικό του. Μέχρι πότε;
