Από την τριμερή συνεργασία μέχρι τη συμμαχία με το Ισραήλ υπάρχει μεγάλη απόσταση, ενώ στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος δεν αγγίζει τέτοια θέματα, κανοναρχούμενος από την εσωτερική μιζέρια, με ατζέντα που θέτει η διαφθορά στον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα μπλόκα στους δρόμους κ.λπ
Η πρόσφατη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ ανοίγει νέους δρόμους για την Ελλάδα. Στη συνάντηση που μετείχε και ο Πρόεδρος της Κύπρου, Ν. Χριστοδουλίδης, ο Μ. Νετανιάχου πρότεινε στα δύο ελληνικά κράτη συντονισμό για να αντιμετωπίσουν όσους επιχειρούν να αναβιώσουν αυτοκρατορίες στην περιοχή…
Και αυτοί δεν είναι ούτε οι Βρετανοί ούτε οι Ρωμαίοι και οι απόγονοί τους Ιταλοί αλλά η νεοοθωμανική Τουρκία, η οποία φτιάχνει δεύτερο αεροπλανοφόρο που δεν το θέλει μόνο για την Αν. Μεσόγειο. Οι τουρκικές βλέψεις πάνε μακρύτερα, και με τον μανδύα περιφερειακής δύναμης επεκτείνονται στην Ερυθρά Θάλασσα και φθάνουν μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό.
Οι βάσεις που έχει αναπτύξει σε Κατάρ, Σομαλία και επιδιώκει να φτιάξει στο Σουδάν, συνιστούν περικύκλωση του Ισραήλ, το οποίο στερείται στρατηγικού βάθους. Στην εξίσωση αυτή μπαίνει και η Αίγυπτος, που κοιτάει και προς τη μεριά της Τουρκίας, χωρίς να έχει αποφασίσει πού θα σταθεί. Στο μεταξύ, η προχθεσινή αναγνώριση από το Ισραήλ της Δημοκρατίας της Σομαλιλάνδης, μιας περιοχής στο Κέρας της Αφρικής που αποσχίστηκε το 1991 από τη Σομαλία, ανοίγει το παιχνίδι.
Στην άλλη πλευρά της Αν. Μεσογείου, Ελλάδα και Κύπρος δίνουν στρατηγικό βάθος στο Ισραήλ, που προτείνει εμβάθυνση της συμμαχίας.
Για να υλοποιηθεί το πιο απλό που θα προϋπέθετε θα ήταν η ανταλλαγή στρατιωτικών δυνάμεων. Το Ισραήλ το πρότεινε και η κυβέρνηση μάλλον τα έβαψε μαύρα μόλις κατάλαβε τι είπε ο Νετανιάχου… Τόσο ο πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, όσο και ο ΥΠΕΞ, Γ. Γεραπετρίτης, φαίνονται να είναι εξαιρετικά δεσμευμένοι με τη Διακήρυξη των Αθηνών. Τον Μάρτιο ο Έλληνας πρωθυπουργός θα επισκεφτεί την Τουρκία, ενώ οπλισμένα τουρκικά μαχητικά με πυραύλους αέρος αέρος άρχισαν να εισβάλλουν ξανά στο FIR Αθηνών (είχαν σταματήσει το 2022) με τη δικαιολογία ότι είναι σε διεθνή εναέριο χώρο.
Οι προκλήσεις είναι αποτέλεσμα του ότι οι Τούρκοι διαισθάνονται ότι μέσω του Τραμπ ξαναμπαίνουν στη διεκδίκηση των F-35, από τους οποίους τους είχε αποκλείσει ο Μπάιντεν, συνδέοντας την προμήθεια με τις τουρκικές παραβιάσεις. Το παιχνίδι είναι δυναμικό, καθώς αντιδρά το Ισραήλ στο να πάρει F-35 η Τουρκία.
Όσον αφορά την πρόταση για συντονισμό των ενεργειών, η Κάσος και το καλώδιο έδειξαν ότι οι πολιτικές ηγεσίες σε Ελλάδα και Κύπρο «τρέμουν» στην ιδέα να συμβεί κάτι που θα κινείται πέρα των συνηθισμένων προκλήσεων, που μας φινλανδοποιούν σταδιακά, με την κοινή γνώμη να το συνηθίζει…
Από την τριμερή συνεργασία μέχρι τη συμμαχία με το Ισραήλ υπάρχει μεγάλη απόσταση, ενώ στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος δεν αγγίζει τέτοια θέματα, κανοναρχούμενος από την εσωτερική μιζέρια, με ατζέντα που θέτει η διαφθορά στον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα μπλόκα στους δρόμους κ.λπ.
Οι Ισραηλινοί όμως μιλούν σοβαρά, καθώς έχουν προβλήματα που θέλουν να λύσουν. Οι δικοί μας μάλλον δεν το θέλουν, φοβούμενοι τις αντιδράσεις των Τούρκων που πετυχαίνουν σταδιακά όλες τις μαξιμαλιστικές βλέψεις τους.
