Η εκεχειρία στη Γάζα «ξεπαγώνει» τις διαδικασίες για την προμήθεια των ισραηλινών συστημάτων που θα χρησιμεύσουν στη δημιουργία της «Ασπίδας του Αχιλλέα», της πολυεπίπεδης αντιαεροπορικής άμυνας προστασίας που έχει σχεδιάσει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας
Bήματα σημειώνονται για την επανεκκίνηση των συζητήσεων σχετικά με την απόκτηση διαφόρων ισραηλινών συστημάτων, τα οποία συνδέονται με τον θόλο προστασίας πολλαπλών επιπέδων αεράμυνας της χώρας, για έναν δηλαδή αστερισμό συνεργαζόμενων συστημάτων που έχει κωδικοποιηθεί από την κυβέρνηση ως «Ασπίδα του Αχιλλέα».
Το «ξεπάγωμα» των συζητήσεων και των διαδικασιών για την «Ασπίδα του Αχιλλέα» ανοίγει τον δρόμο για την πολύ ισχυρή πιθανότητα προμήθειας τριών συστημάτων ισραηλινής κατασκευής που θα αντικαταστήσουν τα πεπαλαιωμένα αντιαεροπορικά συστήματα της ελληνικής αεράμυνας και θα καλύπτουν τρία επίπεδα απειλών.
Η Αθήνα δεν ήθελε να κατηγορηθεί για συζητήσεις με αντικείμενο «αγοραπωλησίες οπλικών συστημάτων» με τους Ισραηλινούς εν μέσω των πολεμικών επιχειρήσεων.
Πρόκειται, κατ’ αρχάς, για τα Spyder της Rafael που προορίζονται να αντικαταστήσουν τα ανατολικής προέλευσης OSA-AK και TOR M1, τα οποία αντιμετωπίζουν πολυετή προβλήματα υποστήριξης. Εν συνεχεία ανοίγει ο δρόμος για τα Barak MX της ΙΑΙ, η οποία υπενθυμίζεται ότι έχει εξαγοράσει την Intracom Defence και ως εκ τούτου διαθέτει εγκαταστάσεις στην Ελλάδα.
Τα Barax MX θα αντικαταστήσουν τα αξιόπιστα, αλλά πεπαλαιωμένα συστήματα τύπου Hawk. Παράλληλα, η Αθήνα είναι σε συζητήσεις με την ισραηλινή πλευρά για την προμήθεια συστημάτων αναχαίτισης βαλλιστικών και άλλων πυραύλων μακράς εμβέλειας, συγκεκριμένα του David’s Sling, στην έκδοση Sky Capture (επίσης της ΙΑΙ).
Το σύστημα David’s Sling προορίζεται να αντικαταστήσει τους S-300, οι οποίοι εκ των πραγμάτων το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα καταστούν άχρηστοι, δεδομένου ότι η εξομάλυνση των σχέσεων Ρωσίας και ΝΑΤΟ (άρα και Ελλάδας) δεν βρίσκεται στο ορατό άμεσο μέλλον.
Ως εκ τούτου και η υποστήριξή τους καθίσταται βασικά ασύμφορη, δεδομένου ότι πέρα από την ανάγκη ανταλλακτικών, αποτελεί και ένα σύστημα τεχνολογίας της δεκαετίας του ’80 αντικειμενικά ξεπερασμένο από τις εξελίξεις. Περιττό να τονιστεί ότι τα συστήματα «Patriot» της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) παραμένουν η «ραχοκοκαλιά» της αεράμυνας της χώρας.
Συστατικό στοιχείο
Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο τα αντιαεροπορικά αυτά στοιχεία ισραηλινής κατασκευής και ανάπτυξης, όσο και αμιγώς επιθετικά όπλα όπως οι συστοιχίες του πυραυλικού πυροβολικού PULS, είχαν μέχρι πρότινος μπει στον «πάγο».
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα PULS ή όποιο άλλο σύστημα λάβει την τελική έγκριση της κυβέρνησης για την αντικατάσταση και τον εκσυγχρονισμό του πυραυλικού πυροβολικού, αποτελεί κρίσιμης σημασίας για τον συνολικότερο επιχειρησιακό σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων στα επόμενα χρόνια, τμήμα του οποίου είναι, βέβαια, η απάντηση μετά την αποτροπή ή την απόκρουση μιας επίθεσης, μάλιστα σε μεγάλο βάθος.
Η απόφαση αυτή είχε ως στόχο να μείνει η Ελλάδα εκτός της κριτικής περί «αγοραπωλησιών όπλων» με τους Ισραηλινούς τη στιγμή που οι επιχειρήσεις στη Γάζα συνεχίζονταν.
Πλέον, με την εκεχειρία στη Γάζα και την –δύσκολη– εφαρμογή των σχεδίων για την επόμενη μέρα, στην Αθήνα κρίθηκε απαραίτητο οι συζητήσεις για την αεράμυνα να επανέλθουν, ιδιαίτερα καθώς πρόκειται για κυρίαρχο συστατικό στοιχείο του 12ετούς Μεσοπρόθεσμου Προγραμματισμού Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ).
Το αρχικό κόστος της «Ασπίδας του Αχιλλέα» υπολογίζεται, όπως η «Κ» έχει αναφέρει εγκαίρως, σε λίγο κάτω από 3 δισ. ευρώ. Το κόστος αυτό φθάνει για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες, δηλαδή η Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ενδεχομένως και κάποιες γεωγραφικές περιοχές ακόμα. Η γεωγραφική διασπορά μένει να καθοριστεί και με βάση την πορεία του προγράμματος, το οποίο θα προχωρήσει ταχύτατα εφόσον υπογραφεί.
Η κάλυψη του συνόλου της χώρας θα πάρει αρκετά χρόνια ακόμα, καθώς το κόστος για τη δημιουργία ενός θόλου που θα προσφέρει αντιαεροπορική και αντί-drone προστασία θα είναι υψηλό. Χωρίς να υπολογίζονται σε όλα αυτά και οι προεκτάσεις στην επιφάνεια και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας με σκοπό να αντιμετωπιστούν οι απειλές από μη επανδρωμένα (και όχι μόνο) σκάφη και υποβρύχια.
Ως προς την «Ασπίδα του Αχιλλέα» αν και υπάρχουν προτάσεις από διάφορα ακόμα ευρωπαϊκά κονσόρτσιουμ (ιταλο-ισπανικό και γερμανικό), η εξασφαλισμένη μεταφορά τεχνογνωσίας που προσφέρουν σε αυτή τη φάση οι Ισραηλινοί φαίνεται ότι γέρνει την πλάστιγγα υπέρ των λύσεων τις οποίες έχουν προτείνει.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται εξελίξεις και σε διαδικαστικό επίπεδο, αρχικά εντός του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και εν συνεχεία σε επίπεδο κεντρικό, δηλαδή στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΚΥΣΕΑ) και, όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, στη Βουλή των Ελλήνων.
