Ο (πάλαι ποτέ τρέντι) αρχηγός, που ήταν στον μούσκιο και… σίτευε για να ξανασερβιριστεί στους καταναλωτές φυκιών και μεταξωτών κορδελών, επανακάμπτει!
Του Παναγιώτη Λιάκου
Το πέρασμα του Αλέξη Τσίπρα και του πανάξιου θιάσου του από την εξουσία προλείανε το έδαφος για να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα το καθεστώς του υπαρκτού μητσοτακισμού. Βάναυσο, αδίστακτο το καθεστώς, αλλά εκλεγμένο.
Μόνο με την υπουργοποίηση εξαρχειακών ταβλαδόρων θα ήτο δυνατόν να κυβερνά από το 2019 μια παράξενη ομήγυρις που ποινικοποίησε τις λατρευτικές εκδηλώσεις των χριστιανών, επέβαλε ποινή κατ’ οίκον περιορισμού σε 10.000.000 Έλληνες με πρόσχημα το κορονοϊό και νομοθέτησε την αναγνώριση του «γάμου» των ομόφυλων ζευγαριών.
Επειδή ο (κάποτε τρέντι) Αλέξης έχασε και μια και δυο και τρεις και τέσσερις φορές εκλογές, παραμέρισε λίγο, μπας και ξεχαστούν οι κασκαρίκες που έκανε στον ελληνικό λαό υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια για να πράξει στη συνέχεια τα αντίθετα από τα υποσχεθέντα.
Ακολούθως, η Αριστερά, πάντα πιστή στο ραντεβού της με την Ιστορία, ανταποκρίθηκε στις ανάγκες των καιρών και έπραξε τα αναμενόμενα. Αρχικά χωρίστηκε σε λιγότερα κομμάτια, σαν ευτελές πήλινο πιάτο που αγοράζεις από τη λαϊκή και δεν αντέχει ούτε το φύσημα του αέρα. Στη συνέχεια, στο μεγαλύτερο κομμάτι που είχε απομείνει, ορίστηκε αμερικανόφερτος αρχηγός, που ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον σκύλο του και τον αγαπημένο του, τον οποίον έπειτα από λίγους μήνες στεφανώθηκε, σε σεμνή τελετή στην Κρήτη. Ο νέος αρχηγός από την αρχή φαινότανε ότι θα ταίριαζε καλύτερα σε πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής τύπου Αννίτας Πάνια παρά σε πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος θέλει τουλάχιστον να διατηρήσει τις δυνάμεις του. Κι αφού φάνηκε η ηγεμονία του αμερικανόφερτου να ναυαγεί μέσα σ’ ένα φλιτζάνι νερό, άλλαξε άρον άρον αρχηγός του φθίνοντος αντιπολιτευτικού κόμματος και ο λεβεντονιός έκανε δικό του κόμμα. Τώρα ο παλιός ο αρχηγός, που ήταν στον μούσκιο και… σίτευε για να ξανασερβιριστεί στους καταναλωτές φυκιών και μεταξωτών κορδελών, επανακάμπτει! Έκανε και ίδρυμα επιστημονικόν, παρουσίασε και τους επιστήμονές του (εμείς, υποθέτουμε ότι θα είμεθα τα πειραματόζωα) και ετοιμάζεται να φτιάξει κόμμα! Πολλά μας έχει πει ο Τσίπρας, αλλά ένα θεματάκι πρέπει να μας το κάνει λίγο πιο λιανά: τα λεφτά για τα ιδρύματα, το κόμμα και τις λοιπές φιοριτούρες ποιος τα πληρώνει;
Οι Αμερικανοί, που είναι εδώ και χρόνια «σύμμαχοί» μας, το λένε και το ξαναλένε: follow the money. Ήτοι, ακολούθα το χρήμα. Ας μας πει λοιπόν ο Τσίπρας πού βρήκε τους πόρους για να αποπειραθεί ξανά να… σώσει την πατρίδα
