Πρόκειται για ένα γαλαξία με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν ταιριάζει σε κανένα γνωστό… είδος γαλαξιών.
Αυτή η εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνει έναν γαλαξία που οι αστρονόμοι αδυνατούν μέχρι στιγμής να κατηγοριοποιήσουν εξαιτίας των μοναδικών του χαρακτηριστικών.
Ο γαλαξίας αυτός είναι ο NGC 2775 ο οποίος βρίσκεται 67 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Καρκίνου. Ο NGC 2775 έχει ένα λείο κέντρο που δεν περιέχει αέριο μοιάζοντας με ελλειπτικό γαλαξία. Διαθέτει επίσης έναν σκονισμένο δακτύλιο με διάσπαρτα σμήνη άστρων όπως ένας σπειροειδής γαλαξίας. Τι είναι λοιπόν; Σπειροειδής, ελλειπτικός ή ούτε το ένα ούτε το άλλο;
Επειδή μπορούμε να δούμε τον NGC 2775 μόνο από μία γωνία είναι δύσκολο να είμαστε βέβαιοι. Μερικοί ερευνητές τον ταξινομούν ως σπειροειδή γαλαξία λόγω του δακτυλίου άστρων και σκόνη ενώ άλλοι τον θεωρούν φακοειδή γαλαξία. Οι φακοειδείς γαλαξίες έχουν χαρακτηριστικά κοινά και με τους σπειροειδείς και με τους ελλειπτικούς.
Οι αστρονόμοι δεν είναι βέβαιοι πώς ακριβώς σχηματίζονται οι φακοειδείς γαλαξίες και πιθανότατα δημιουργούνται με διάφορους τρόπους. Ίσως να είναι σπειροειδείς γαλαξίες που συγχωνεύτηκαν με άλλους ή γαλαξίες που έχουν σχεδόν εξαντλήσει το αέριο σχηματισμού άστρων και έχασαν τους σπειροειδείς βραχίονές τους. Μπορεί επίσης να ξεκίνησαν πιο κοντά στους ελλειπτικούς γαλαξίες και στη συνέχεια να συγκέντρωσαν αέριο σε έναν δίσκο γύρω τους.
Κάποιες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι ο NGC 2775 συγχωνεύτηκε στο παρελθόν με άλλους γαλαξίες. Αόρατη σε αυτή την εικόνα του Hubble ο NGC 2775 διαθέτει μια ουρά υδρογόνου που εκτείνεται σχεδόν 100,000 έτη φωτός γύρω από το γαλαξία. Αυτή η αχνή ουρά μπορεί να είναι το υπόλειμμα ενός ή περισσότερων γαλαξιών που πλησίασαν υπερβολικά τον NGC 2775 πριν διαλυθούν και απορροφηθούν. Αν ο NGC 2775 συγχωνεύτηκε πράγματι με άλλους γαλαξίες αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τη σημερινή του παράξενη εμφάνιση.
Πολλοί αστρονόμοι αναφέρουν τον NGC 2775 ως «χνουδωτό σπειροειδή» γαλαξία. Οι χνουδωτοί σπειροειδείς γαλαξίες έχουν ασαφείς, ασυνεχείς βραχίονες που συχνά περιγράφονται ως «φτερωτοί» ή ως «τούφες» άστρων που σχηματίζουν χαλαρά σπειροειδείς δομές.
Το Hubble είχε δημοσιεύσει προηγουμένως μια εικόνα του NGC 2775 το 2020. Αυτή η νέα έκδοση προσθέτει παρατηρήσεις σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος κόκκινου φωτός που εκπέμπουν τα νέφη υδρογόνου γύρω από τεράστια νεαρά άστρα, τα οποία φαίνονται ως φωτεινά, ροζέ στίγματα στην εικόνα. Αυτό το επιπλέον μήκος κύματος φωτός βοηθά τους αστρονόμους να καθορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια πού σχηματίζονται νέα άστρα στον γαλαξία.
