Το μήνυμα της υπουργού Παιδείας,Θρησκευμάτων και Αθλητισμού για την 52ης επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο
Ημέρα μνήμης αλλά και σκέψης χαρακτήρισε την σημερινή 52η επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο η υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Σοφία Ζαχαράκη.
«Θυμόμαστε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ύψωσαν τη φωνή τους απέναντι στη δικτατορία και διεκδίκησαν ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια για όλους», τονίζει στο μήνυμά της με αφορμή τη σημερινή ημέρα.
«Καμία χώρα δεν έχει τη δημοκρατία εγγυημένη για πάντα. Η δημοκρατία ζει όταν οι πολίτες της συμμετέχουν, όταν εκφράζονται, όταν νοιάζονται. Χάνεται όταν θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται την παρουσία μας», αναφέρει η υπουργός.
«Εκείνη η γενιά επιθυμούσε να έχει το δικαίωμα να εκφράζεται και να ζει ελεύθερα, γιατί όταν δίνεται χώρος για διάλογο και οι άνθρωποι συζητούν, διαφωνούν, νιώθουν πως όλοι συμβάλλουν σε κάτι σημαντικό. Και σε αυτό ακριβώς πίστεψαν: ότι η φωνή τους είχε αξία. Σήμερα τιμούμε εκείνη τη μεγάλη φωνή. Τους νέους και τις νέες που ύψωσαν το θάρρος τους πάνω από τον φόβο. Που διεκδίκησαν Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, όχι ως σύνθημα, αλλά ως αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια, γνώση και δημοκρατία», σημειώνει.
Ολόκληρο το μήνυμα της Σοφίας Ζαχαράκη
«Η 17η Νοεμβρίου είναι μια ημέρα μνήμης, αλλά και μια ημέρα σκέψης. Θυμόμαστε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ύψωσαν τη φωνή τους απέναντι στη δικτατορία και διεκδίκησαν ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια για όλους. Νέοι άνθρωποι, όπως εσείς, που πίστεψαν ότι η κοινωνία μπορεί να αλλάξει όταν οι άνθρωποι μιλούν, συμμετέχουν και αγωνίζονται.
Καμία χώρα δεν έχει τη δημοκρατία εγγυημένη για πάντα. Η δημοκρατία ζει όταν οι πολίτες της συμμετέχουν, όταν εκφράζονται, όταν νοιάζονται. Χάνεται όταν θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται την παρουσία μας.
Εκείνη η γενιά επιθυμούσε να έχει το δικαίωμα να εκφράζεται και να ζει ελεύθερα, γιατί όταν δίνεται χώρος για διάλογο και οι άνθρωποι συζητούν, διαφωνούν, νιώθουν πως όλοι συμβάλλουν σε κάτι σημαντικό.
Και σε αυτό ακριβώς πίστεψαν: ότι η φωνή τους είχε αξία. Σήμερα τιμούμε εκείνη τη μεγάλη φωνή. Τους νέους και τις νέες που ύψωσαν το θάρρος τους πάνω από τον φόβο. Που διεκδίκησαν Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, όχι ως σύνθημα, αλλά ως αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια, γνώση και δημοκρατία.
Η γλώσσα της δημοκρατίας είναι η γλώσσα της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της δικαιοσύνης. Είναι η ίδια η ελευθερία, που έχει πάντα τη δύναμη να εμπνέει. Όπου υπάρχει διάλογος, όπου υπάρχει σεβασμός, όπου υπάρχει γνώση, η δημοκρατία δυναμώνει.
Και όπως τότε υπήρξαν δυνάμεις που προσπάθησαν να αποθαρρύνουν τους νέους, έτσι και σήμερα θα υπάρχουν φωνές που θα θελήσουν να σας κάνουν κυνικούς, φοβικούς και παθητικούς·να σας πείσουν να μείνετε σιωπηλοί, αδρανείς και να μη τολμήσετε να φανταστείτε έναν διαφορετικό, έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο φτιαγμένο από εσάς, για εσάς.
Η καλύτερη απάντηση σε αυτό είναι η συμμετοχή. Είναι η Παιδεία. Οι ελεύθερες και ανοιχτές κοινωνίες στηρίζονται στην προσπάθεια όσων ζούμε μέσα σε αυτές να τις κρατήσουμε ζωντανές.
Αγαπητά μας παιδιά, εσείς είστε η γενιά που θα συνεχίσει αυτόν τον δρόμο. Με τη σκέψη σας, τη δημιουργικότητά σας, τη συμμετοχή σας. Με την επιμονή σας, με το να συζητάτε, να αναζητάτε την αλήθεια, να ρωτάτε, να υπερασπίζεστε το δικαίωμα όλων να ακούγονται. Τιμούμε το Πολυτεχνείο όταν κρατάμε ζωντανές τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της Παιδείας. Όταν υπερασπιζόμαστε τον διάλογο. Όταν υπερασπιζόμαστε την ελευθερία. Όταν χτίζουμε σχολεία και κοινωνίες που μας χωράνε όλους. Όταν πιστεύουμε ότι κάθε φωνή έχει σημασία».
