Οι πόνοι της …γέννας

Σπάνιες γαίες, φυσικό αέριο και αποβιομηχάνιση: Δύο εμπορεύματα και ένας κλάδος-η βιομηχανία- αποτελούν τρία πελώρια «αγκάθια», μπροστά στον δρόμο της Ευρώπης.

Η ΕΕ δεν έχει επιλύσει την κρίση των σπάνιων γαιών με το Πεκίνο. Μια κρίση που μπορεί να παραλύσει κρίσιμους τομείς της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς εξαρτώνται κυρίως από την εισαγωγή των πολύτιμων αυτών μετάλλων από την Κίνα. Και η κρίση αυτή δεν ξορκίζεται με συνεχείς απειλές αντιποίνων και τους ισχυρισμούς ότι  δήθεν, η Ευρώπη είναι αυτάρκης σε ημιαγωγούς.

Δεύτερο αγκάθι το φυσικό αέριο- ένα άλλο εμπόρευμα που θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά. Τα αποθέματα φυσικού αερίου δεν ήταν ποτέ τόσο χαμηλά στην αρχή μιας χειμερινής περιόδου από το 2021, τη χρονιά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Αφού μείωσε την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, η Ευρώπη έχει χτίσει πλέον την ενεργειακή της ασφάλεια, στο LNG από το  Κατάρ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός, ο οποίος απαιτεί από τις εταιρείες να επαληθεύουν τη συμμόρφωση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού, θεωρείται τόσο το Κατάρ όσο και από τις ΗΠΑ  ως πολιτική επίθεση και παρέμβαση στις εσωτερικές της υποθέσεις.

Ποιο κλίμα;

Το Κατάρ απειλεί ήδη να σταματήσει την προμήθεια LNG στην Ευρώπη, ενώ επιφυλάξεις εκφράζουν και οι ΗΠΑ

«Οι προειδοποιήσεις πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη. Είναι κατανοητό ότι οι προμηθευτές LNG δεν θέλουν να εκτεθούν σε ανυπολόγιστους κινδύνους», λένε στη Ναυτεμπορική, αμερικανικοί παράγοντες της αγοράς ενέργειας, που βρέθηκαν στο Ζάππειο για το ενεργειακό συνέδριο.

Η άσχημη κατάσταση δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, δεδομένης της πλέον εντελώς επιδεινωμένης σχέσης με τη Ρωσία και του βαθμού απρόβλεπτης συνέχειας της συνεργασίας με την κυβέρνηση Τραμπ.

Αντιμέτωπη με αυτά τα «αγκάθια», η Ευρώπη βλέπει έντρομη τον κίνδυνο της αποβιομηχανοποίησης να μεγαλώνει.

Οι προειδοποιήσεις της ευρωπαϊκής βιομηχανίας για το υψηλό ενεργειακό κόστος, κατακλύζουν πλέον τις Βρυξέλλες.

Τα νοικοκυριά επίσης προσεύχονται να είναι ήπιος αυτός ο χειμώνας

Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία αποφάσισε βέβαια να επιδείξει μια «ευελιξία» σε ό,τι αφορά στην επίτευξη των στόχων για το κλίμα ως ρτο 2040, μέσω της χαλάρωσης των υφιστάμενων κανονισμών για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Ωστόσο, οι Βρυξέλλες κινούνται τόσο αργά, που ουδείς σοβαρός αναλυτής μπορεί να δηλώνει αισιόδοξος.

Αμερικανική «απόβαση»

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να εκτιμηθεί  και η αμερικανική ενεργειακή «απόβαση» στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί βλέπουν ότι μόνο η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει σοβαρό ενεργειακό κόμβο για την μεταφορά του αμερικανικού LNG στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ο πρόεδρος Τραμπ βλέπει ότι η μεγάλη μετατόπιση στην παγκόσμια τάξη, η άνοδος της Κίνας και η αναζωπύρωση της Ρωσίας, απαιτούν έναν δραματικό μετασχηματισμό της Αμερικής. Αλλιώς, η παγκόσμια δύναμή της Αμερικής, θα τελειώσει.

Ο Τραμπ αντιπροσωπεύει την αλλαγή στην αμερικανική γραμμή. Μια αδίστακτη, αλλά αποτελεσματική αλλαγή. Θα είναι όλα καλύτερα; Ασαφές. Αλλά τα πράγματα δεν μπορούσαν να παραμείνουν όπως ήταν. Και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη. Καλύτερα να διαμορφώσουμε εμείς την αλλαγή, παρά να διαμορφωθούμε από αυτήν.

Κάθε μεγάλη αλλαγή, συνοδεύεται βέβαια από τους πόνους της «γέννας». Τι θα γεννηθεί βέβαια, παραμένει άγνωστο…