Τα Governors Awards του 2025 πραγματοποιήθηκαν το βράδυ της Κυριακής στο Ray Dolby Ballroom στο Ovation Hollywood. Μια ιδιαίτερη τελετή χωρίς τη λάμψη της μεγάλης βραδιάς τον Μάρτιο αλλά με το ειδικό βάρος. Κάθε χρόνο, η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών επιλέγει να τιμήσει ανθρώπους των οποίων η διαδρομή δεν χωράει σε μια τυπική κατηγορία Όσκαρ. Άνθρωποι που διαμόρφωσαν τη βιομηχανία, είτε με την παρουσία τους μπροστά από την κάμερα είτε με την αόρατη αλλά αποφασιστική τους επιρροή πίσω από αυτή.
Το γιατί γίνεται αυτή η τελετή πριν τα κανονικά Όσκαρ είναι απλό. Η Ακαδημία θέλει χώρο. Ο χώρος αυτός επιτρέπει να ειπωθούν ιστορίες που δεν βολεύονται στον τηλεοπτικό χρόνο, να αναγνωριστούν καριέρες που δεν χωρούν σε βραδινό prime time και να ενισχυθεί ένα είδος θεσμικής μνήμης που το Χόλιγουντ συχνά σπαταλά. Έτσι και φέτος, τα Governors Awards είχαν χαρακτήρα υπενθύμισης, ότι δηλαδή ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο οι νικητές της σεζόν αλλά και οι άνθρωποι που έχτισαν τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζονται σήμερα.
Οι φετινοί τιμώμενοι είναι τέσσερις και ο καθένας τους αντιπροσωπεύει μια διαφορετική όψη της βιομηχανίας
Ο Tom Cruise τιμήθηκε για τη συνολική του προσφορά ως ηθοποιός και παραγωγός. Ο πασίγνωστος ηθοποιός δεν χρειάζεται εισαγωγές. Διαθέτει δεκαετίες πρωταγωνιστικής δράσης, έχει καθορίσει την έννοια του blockbuster, έχει μετατρέψει την ένταση σε επάγγελμα και τη διαρκή επιδίωξη του απόλυτου ρεαλισμού σε κινηματογραφικό τελετουργικό. Το επίτιμο Όσκαρ που του απονεμήθηκε δεν μιλά μόνο για το legacy του αλλά και για έναν τρόπο φιλοσοφίας στη δουλειά που λειτουργεί σαν σταθερός παλμός μέσα σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν συνεχώς.
«Ο κινηματογράφος με ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Με βοηθά να εκτιμώ και να σέβομαι τις διαφορές. Μου δείχνει επίσης την κοινή μας ανθρωπιά, το πόσο όμοιοι είμαστε με τόσους τρόπους. Και όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, μέσα στην αίθουσα γελάμε μαζί, νιώθουμε μαζί, ελπίζουμε μαζί, και αυτή είναι η δύναμη αυτής της τέχνης. Γι’ αυτό έχει σημασία, γι’ αυτό έχει σημασία για μένα. Έτσι, το να κάνω ταινίες δεν είναι αυτό που κάνω, είναι αυτό που είμαι. Η αγάπη μου για τον κινηματογράφο ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, όσο πίσω μπορώ να θυμηθώ. Ήμουν απλώς ένα παιδί σε μια σκοτεινή αίθουσα, και θυμάμαι τη δέσμη φωτός να διασχίζει τον χώρο και να κοιτάζω ψηλά, και να φαίνεται σαν να εκρήγνυται πάνω στην οθόνη. Ξαφνικά, ο κόσμος ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που γνώριζα. Ολόκληρες κουλτούρες, ζωές και τοπία ξεδιπλώνονταν μπροστά μου και αυτό άναψε κάτι μέσα μου. Άναψε μια δίψα για περιπέτεια, μια δίψα για γνώση, μια δίψα να καταλάβω την ανθρωπότητα, να δημιουργήσω χαρακτήρες, να πω μια ιστορία, να δω τον κόσμο. Μου άνοιξε τα μάτια. Άνοιξε τη φαντασία μου στη δυνατότητα ότι η ζωή μπορεί να επεκταθεί πολύ πέρα από τα όρια που τότε αντιλαμβανόμουν. Και αυτή η δέσμη φωτός άνοιξε την επιθυμία να ανοίξω τον κόσμο, και την ακολουθώ από τότε», είπε ανάμεσα σε άλλα στον συγκινητικό του λόγο ο 63χρονος ηθοποιός.
Η Debbie Allen τιμήθηκε για μια καριέρα που ξεπερνά οποιονδήποτε τίτλο μπορεί να της δοθεί. Ηθοποιός, χορογράφος, σκηνοθέτις, δασκάλα, ανήκει σε εκείνους τους ανθρώπους που άφησαν αποτύπωμα σε τόσα επίπεδα ώστε η προσφορά τους δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία ετικέτα. Το έργο της συνεχίζει να επηρεάζει γενιές και κλάδους και γι’ αυτό η Ακαδημία επέλεξε να της δώσει το δικό της κομμάτι ιστορίας.
Ο Wynn Thomas τιμήθηκε ως ο άνθρωπος που έχει σχεδιάσει κινηματογραφικούς κόσμους που δεν ξεχνιούνται. Συνεργάτης του Spike Lee σε εμβληματικές ταινίες όπως το Do the Right Thing και το Malcolm X, αλλά και δημιουργός του οπτικού σύμπαντος του Hidden Figures. Ο Thomas εκφράζει την τεχνική τελειότητα που δεν διεκδικεί φώτα αλλά στηρίζει ολόκληρη την αφήγηση. Είναι από εκείνους που διαμόρφωσαν το περιβάλλον όπου οι χαρακτήρες αποκτούν σώμα.
Η Dolly Parton έλαβε το Ανθρωπιστικό Βραβείο Jean Hersholt. Πρόκειται για αναγνώριση που αφορά τη δράση της στη φιλανθρωπία και τον κοινωνικό της αντίκτυπο. Η τραγουδίστρια είναι από τις προσωπικότητες με ουσιαστικό εκτόπισμα και η απουσία της λόγω υγείας δεν μείωσε το βάρος της τιμής ούτε το συναίσθημα που φέρει το όνομά της.
Παράλληλα με τους τιμώμενους, το κόκκινο χαλί γέμισε με τα πρόσωπα που διαμορφώνουν την τρέχουσα οσκαρική κούρσα
Η Sydney Sweeney, που ξεχωρίζει για τον ρόλο της ως Christy Martin, εμφανίστηκε με τον αέρα ανθρώπου που γνωρίζει πως βρίσκεται στο κέντρο μιας κινηματογραφικής χρονιάς που της ανοίγει χώρο ενώ η Emma Stone συνέχισε τη δική της οσκαρική ορμή με την άνεση μιας ηθοποιού που έχει μάθει να κινείται ανάμεσα στο απόλυτο mainstream και στις πιο απαιτητικές ερμηνευτικές διαδρομές χωρίς να χάνει ποτέ τον έλεγχο του αφηγήματος γύρω της.

Invision

Η Cynthia Erivo και η Ariana Grande συνέχισαν την πορεία του Wicked με τον τρόπο που έχει συνηθίσει το θέατρο και ο κινηματογράφος όταν συναντιούνται: με ένταση, προσδοκία και στραμμένα βλέμματα.
Ο Dwayne Johnson, η Emily Blunt και ο Benny Safdie στήριξαν με την παρουσία τους το The Smashing Machine, μια ταινία που έχει ήδη τραβήξει το ενδιαφέρον των κριτικών. Ο Leonardo DiCaprio βρίσκεται ξανά σε πρωταγωνιστική θέση στην οσκαρική συζήτηση με το One Battle After Another.
Η Kate Hudson και ο Hugh Jackman, υποψήφιοι για το Song Sung Blue, έκαναν ισχυρή δήλωση με την εμφάνισή τους πως το είδος του μουσικού δράματος δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Η Jennifer Lopez διεκδικεί σοβαρά Β’ Γυναικείο Ρόλο με το Kiss of the Spiderwoman ενώ η Jennifer Lawrence επανέρχεται με δυναμική μέσα από το Die My Love.

Invision
Ο κόσμος του animation είχε την εκπροσώπησή του με την Chloé Zhao, που κρατά δυναμικά το Hamnet στη συζήτηση για Σκηνοθεσία. Η Isabela Merced και η Maggie Kang έφεραν στην τελετή το σύγχρονο βλέμμα της βιομηχανίας, από το Superman μέχρι το KPop Demon Hunters. Η παρουσία του Jacob Elordi και του Oscar Isaac, αμφότεροι στο σύμπαν του νέου Frankenstein, έδειξε πως το φετινό κινηματογραφικό τοπίο στηρίζεται και σε κλασικά κείμενα που μεταμορφώνονται ξανά.
Χωρίς αμφιβολία, θα πούμε εμείς, τα Governors Awards έχουν έναν τρόπο να θυμίζουν πως η ιστορία του σινεμά δεν γράφεται μόνο την ώρα που ανακοινώνονται τα Όσκαρ. Γράφεται στις αίθουσες χωρίς κάμερες, όταν αναγνωρίζονται οι άνθρωποι που κράτησαν τη βιομηχανία όρθια για δεκαετίες. Κι όσο το Χόλιγουντ αλλάζει, τόσο η σημασία αυτής της τελετής μεγαλώνει και μάς δείχνει ποιοι άνοιξαν δρόμο και ποιοι ετοιμάζονται να περπατήσουν πάνω του.

