Με ποινή φυλάκισης 14 μηνών καταδίκασε το δικαστήριο έναν φοιτητή, ο οποίος εντοπίστηκε να γράφει σε τοίχο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, τον Μάιο του 2024.
Τον φοιτητή, μαζί με έναν άλλον, είχε καταγράψει σε φωτογραφία ο κοσμήτορας στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, Παναγιώτης Τσανάκας, ενώ στη συνέχεια ενημέρωσε τον Πρύτανη, ο οποίος προχώρησε σε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα.
«Δύο ημέρες μετά ενημερώθηκα ότι η Αστυνομία εντόπισε τον ένα εκ των πρωταγωνιστών, ο οποίος συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, με την κατηγορία της φθοράς δημόσιας περιουσίας που χρησιμοποιείται προς κοινό όφελος, και της απείθειας για άρνηση δακτυλοσκόπησης», αναφέρει σε επιστολή του προς τη Σύγκλητο, σύμφωνα με το esos.gr.
Κατά την ακροαματική διαδικασία, σύμφωνα με τον κ. Τσανάκα, παρέστησαν τόσο ο κατηγορούμενος όσο και δύο μάρτυρες υπεράσπισης, που δήλωσαν ότι ανήκουν στην ανήκουν στην Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/τριων Αθήνας.
Σύμφωνα με το esos.gr, σχετικά με την κατάθεσή του στο δικαστήριο και για την δικαστική απόφαση, ο Παναγιώτης Τσανάκας κάνει γνωστό ότι:
«Από την πλευρά μου, κατέθεσα αυτά που γνώριζα, σχετικά με τον κατηγορούμενο και για τους βανδαλισμούς που έγιναν μπροστά στα μάτια μου, στον χώρο της σχολής της οποία εκπροσωπώ. Εξήγησα στο δικαστήριο ότι το θέμα δεν έχει καμία απολύτως πολιτική υπόσταση, καθώς οι κρινόμενες πράξεις έχουν αμιγώς ποινικό χαρακτήρα, σχετιζόμενο μόνο με τη φθορά των υποδομών του ΕΜΠ.
Η ποινή είναι πολύ βαριά κατά την δική μου κρίση, αλλά το δικαστήριο που την επέβαλε έκρινε κατά νόμο. Εκτιμώ ότι η έκβαση θα ήταν ασφαλώς ηπιότερη αν είχε τελεσφορήσει η προσπάθειά μου για συνεννόηση και περαιτέρω διευθέτηση με τον τότε υπόδικο φοιτητή. Η απαίτηση της “άλλης πλευράς” για προνομιακή ασυδοσία στη χρήση των υποδομών της σχολής ήταν αδύνατον να δίνει αποδεκτή από την πλευρά μου, καθώς θα ισοδυναμούσε με βαριά παράβαση καθήκοντος και θα οδηγούσε σε βέβαιο χάος».
Διαμηνύει, τέλος, ότι «θα χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα (της σχολής, του Ιδρύματος και της πολιτείας) για να διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο τόσο την ευπρεπή εμφάνιση και ασφαλή χρήση των κτιριακών μας εγκαταστάσεων, όσο και την ακώλυτη διενέργεια του ερευνητικού, εκπαιδευτικού και διοικητικού έργου, για όλα τα μέλη της κοινότητάς μας».
