Νέα θεωρία για την εξαφάνιση μεγάλων ζώων και των ανθρώπων Κλόβις πριν από 13 χιλιάδες έτη.
Στοιχεία από βασικούς αρχαιολογικούς χώρους υποδηλώνουν ότι πριν από 13 χιλιάδες χρόνια ένας κομήτης εξερράγη πάνω από τη Γη προκαλώντας κλιματική αλλαγή στον πλανήτη η οποία οδήγησε στην εξαφάνιση μαμούθ και άλλων ζώων καθώς και του πρώτου ανθρώπινου πολιτισμού της Αμερικής, τον πολιτισμό των Κλόβις.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLOS One» ο Τζέημς Κένετ επίτιμος καθηγητής γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σάντα Μπάρμπαρα, και η ομάδα του αναφέρουν την ανακάλυψη κρυστάλλων χαλαζία που υπέστησαν πίεση και θερμότητα σε τρεις βασικούς χώρους Κλόβις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο Murray Springs στην Αριζόν, στο Blackwater Draw στο Νέο Μεξικό και Arlington Canyon στην Καλιφόρνια.
«Αυτοί οι τρεις χώροι ήταν κλασικοί στην ανακάλυψη και την τεκμηρίωση των εξαφανίσεων μεγαπανίδας στη Βόρεια Αμερική και της εξαφάνισης του πολιτισμού Κλόβις» λέει ο Κένετ.
Η εξαφάνιση των μεγάλων ζώων της Εποχής των Παγετώνων και η εξαφάνιση των Κλόβις συνέβησαν ταυτόχρονα με την έναρξη του αποκαλούμενου «Younger Dryas» μιας απότομης περιόδου ψύξης που διέκοψε τη σταδιακή θέρμανση του πλανήτη μετά την Τελευταία Παγετώδη Περίοδο. Αυτή η ασυνήθιστη επιστροφή σε συνθήκες σχεδόν εποχής των παγετώνων διήρκησε περίπου χίλια χρόνια.
Οι επιστήμονες έχουν προτείνει αρκετές πιθανές αιτίες για αυτή τη δραματική αλλαγή του κλίματος Η ερευνητική ομάδα ρίχνει στο τραπέζι μια νέα θεωρία, ότι ένας κατακερματισμένος κομήτης εξερράγη στην ατμόσφαιρα της Γης απελευθερώνοντας έντονη θερμότητα και κρουστικά κύματα σε όλο τον πλανήτη.
«Με άλλα λόγια επικράτησε απόλυτος χαμός» λέει ο Κένετ. Σύμφωνα με την υπόθεση πρόσκρουσης του Younger Dryas οι εκρήξεις ήταν υπεύθυνες για εκτεταμένες πυρκαγιές και τον καπνό και την αιθάλη που προέκυψαν εκτός από τη σκόνη που εμπόδιζε τον Ήλιο οδηγώντας στο φαινόμενο του πυρηνικού χειμώνα.
Το γρήγορο λιώσιμο των παγετώνων θα μπορούσε να βοήθησει περαιτέρω στην ψύξη των περιοχών πρόσκρουσης. Το ίδιο το σοκ της έκρηξης ακολουθούμενο από σκληρές συνθήκες στη συνέχεια μπορεί να συνέβαλε στην εξαφάνιση της μεγαπανίδας στη Βόρεια και Νότια Αμερική και στην εξαφάνιση του πολιτισμού Κλόβις σύμφωνα με την νέα μελέτη.
Τα στοιχεία
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο Κένετ και άλλοι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας συγκεντρώνουν στοιχεία που την υποστηρίζουν όλο και περισσότερο συμπεριλαμβανομένου ενός «μαύρου στρώματος» στο ιζηματογενές υλικό πολλών χώρων σε Βόρεια Αμερική και Ευρώπη. Αυτό το στρώμα αποτελεί ένδειξη εκτεταμένων πυρκαγιών. Επιπλέον έχουν ανακαλύψει μια αυξανόμενη λίστα δεικτών πρόσκρουσης οι οποίοι περιλαμβάνουν ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις σπάνιων ορυκτών που είναι κοινά στους κομήτες όπως η πλατίνα, το ιρίδιο και ορυκτές μορφές που υποδηλώνουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις όπως νανοδομές διαμαντιών και μέταλλα και ορυκτά που έχουν λιώσει κρυώσει και στερεοποιηθεί ξανά συμπεριλαμβανομένων μεταλλικών σφαιριδίων και λιωμένου γυαλιού.
Χάρη σε προόδους στην τεχνολογία η ομάδα επικεντρώνεται σε έναν ακόμη δείκτη που θεωρείται κορυφαίος ως αποδεικτικό στοιχείο κοσμικής πρόσκρουσης. Σε χαλαζία που έχει υποστεί σοκ και κόκκοι του παρουσιάζουν παραμορφώσεις λόγω ακραίας θερμότητας και πίεσης. Σε δείγματα από τους τρεις αρχαιολογικούς χώρους της Βόρειας Αμερικής οι ερευνητές αναγνώρισαν κόκκους χαλαζία με χαρακτηριστικές ρωγμές μερικές γεμάτες με λιωμένο πυρίτιο Χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας για να επιβεβαιώσουν ότι οι κόκκοι χαλαζία είχαν υποστεί σοκ σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις πολύ πάνω από ό,τι θα μπορούσε να προκαλέσει η ηφαιστειακή δραστηριότητα ή η ανθρώπινη δραστηριότητα της αρχαιότητας.
Εκρήξεις και αόρατες προσκρούσεις
Η παρουσία του χαλαζία που έχει υποστεί σοκ είναι ιδιαίτερα σημαντική απουσία κρατήρων το απόλυτο αποδεικτικό στοιχείο κοσμικής πρόσκρουσης Σε αντίθεση με τον αστεροειδή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και άφησε κρατήρα κάτω από τη Χερσόνησο του Γιουκατάν οι «εκρήξεις επαφής στον αέρα» κοσμικές συγκρούσεις που συμβαίνουν πάνω από την επιφάνεια της Γης όπως από αυτόν τον προτεινόμενο κατακερματισμένο κομήτη αφήνουν λίγα ή καθόλου στοιχεία στο τοπίο. Χρησιμοποιώντας μοντελοποίηση με υδροκώδικα η ομάδα προσομοίωσε αυτές τις εκρήξεις χαμηλού ύψους πάνω από το έδαφος και την ποικιλία των επιπτώσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στα μοτίβα σοκ στους κόκκους χαλαζία
Ενώ τα αποδεκτά στοιχεία για κοσμική πρόσκρουση βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις παράλληλες ρωγμές στον χαλαζία που βρίσκονται σε κρατήρες η ποικιλία των κατευθύνσεων πιέσεων και θερμοκρασιών που προκύπτουν γύρω από τις εκρήξεις στον αέρα θα οδηγούσε σε παραλλαγές στα μοτίβα σοκ του χαλαζία εξηγούν οι ερευνητές. «Θα υπάρχουν μερικοί κόκκοι με πολύ έντονο σοκ και μερικοί με χαμηλό σοκ Αυτό είναι που θα περιμένατε»
Προσθέτοντας τους άλλους δείκτες πρόσκρουσης που βρέθηκαν στο ίδιο στρώμα ιζήματος πλούσιο σε άνθρακα μαύρο στρώμα νανοδομήματα διαμαντιών σφαιρίδια πρόσκρουσης και που βρέθηκαν σε τρεις βασικούς αρχαιολογικούς χώρους η ανακάλυψη αυτών των κόκκων χαλαζία που υπέστησαν σοκ «υποστηρίζει μια κοσμική πρόσκρουση ως βασικό παράγοντα στις εξαφανίσεις μεγαπανίδας και στην κατάρρευση των Κλόβις.
