Και να μην έχεις δει επεισόδιο της σειράς (που οκ, δεν κρίνουμε εδώ), σίγουρα θα έχεις κάπου γύρω σου συναντήσει τη γνωστή θεωρία συνωμοσίας πως κάποιο γεγονός, κάποια δολοφονία, κάποια καταστροφή, οι Simpsons την είχαν προβλέψει. Αν εξαιρέσουμε την συνωμοσιολογία του πράγματος, εμμέσως παραδεχόμαστε πως αυτή η μαγική σειρά που έχει σημαδέψει τη φαντασία μας, έχει δείξει πόσο προβλέψιμοι είμαστε.
Μαζί όμως με αυτό, δείχνει και κάτι άλλο. Το ασύλληπτο ταλέντο της συγγραφικής ομάδας και την ικανότητά τους να «προβλέπουν» με βάση όλα όσα έχουν ιστορικά συμβεί. Ο λόγος που τα συζητάμε όλα αυτά δεν είναι ευχάριστος, άσχετα αν φαίνεται έτσι.
Πρόσφατα, η συγγραφική ομάδα είχε μια απώλεια. Ο Νταν ΜακΓκραθ που συμμετείχε στην σειρά είτε ως συγγραφέας είτε ως παραγωγός, πέθανε ξαφνικά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Όσοι τον γνώριζαν, μιλούν για έναν πολύ όμορφο άνθρωπο με αξιοζήλευτο συγγραφικό ταλέντο.
Μια γρήγορη ματιά στο βιογραφικό του το επιβεβαιώνει. Simpsons, Saturday Night Live, King of the Hill. Σειρές που καθόρισαν την αμερικανική (και σε έναν βαθμό την παγκόσμια) κουλτούρα φέρουν το αποτύπωμα του ΜακΓκραθ. Κάπου εδώ υπό κανονικές συνθήκες θα μιλούσαμε για τη ζωή του.
Έχουμε όμως ελάχιστες πληροφορίες και ίσως θα ήταν καλύτερο, όπως θα ήθελε ένας τέτοιος άνθρωπος, να μιλήσουμε για την δουλειά του. Ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο ίδιος σημείωνε πως αν θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για εκείνον, να διαβάσουμε το βιογραφικό του στο IMDB.
Βέβαια, αυτή η έλλειψη πληροφοριών δημιούργησε κάποιες ασάφειες. Αν κοιτάξει κανείς τα ειδησεογραφικά πρακτορεία που δημοσίευσαν πληροφορίες για την δουλειά του, θα διαπιστώσει δυστυχώς αρκετά λάθη και ανακρίβειες. Ένας συνάδελφός του από τους Simpsons το σημείωσε με χιούμορ και ειρωνεία στο X: «όποια τεχνητή νοημοσύνη έγραψε αυτές τις νεκρολογίες, πρέπει να ντρέπεται για τον εαυτό της»!
Ο ΜακΓκραθ σπούδασε στο Χάρβαρντ και ξεκίνησε την καριέρα του αρθρογραφώντας και σχεδιάζοντας για το σατιρικό περιοδικό του πανεπιστημίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ενδιαφέροντά του περιορίστηκαν εκεί. Ασχολήθηκε και με το θέατρο ως φοιτητής σκηνοθετώντας ένα έργο του Σαίξπηρ στην τραπεζαρία της σχολής. Στο βιογραφικό του αναφέρεται πως δούλεψε αρκετά σε διάφορα νοσοκομεία και σε τμήματα επειγόντων πριν μετακομίσει στο Χόλιγουντ.
Η δουλειά του στους Simpsons συνδυάζει το κωμικό στοιχείο με τις συχνές πολιτιστικές αναφορές (σε συγγραφείς και όχι μόνο). Αυτό είναι κι από τα βασικά στοιχεία της σειράς την δεκαετία του ‘90. Λογικό αν σκεφτεί κανείς πως οι περισσότεροι σεναριογράφοι έχουν σπουδάσει στο Χάρβαρντ και έχουν δουλέψει αρκετά στο σατιρικό περιοδικό που προαναφέραμε. Μπορεί το χιούμορ να έχει να κάνει με ντόνατς αλλά και με πολιτισμό ταυτόχρονα!
Οι σεναριογράφοι της σειράς περιγράφουν την διαδικασία παραγωγής ως αρκετά ιδιαίτερη. Αρχικά, ο κάθε ένας από αυτούς, φέρνει στο τραπέζι μια ιστορία που έχει σκεφτεί, με αρχή, μέση και τέλος. Στην συνέχεια, αφού αποφασίσουν ποια θα είναι η ιστορία που θα γίνει επεισόδιο, χωρίζονται σε δύο δωμάτια για να δουλέψουν.
Εκεί συζητάνε, «εκτοξεύουν» ανέκδοτα και άστεια ο ένας προς τον άλλο για να δουν τι θα διορθωθεί και τι θα μείνει μέχρι τέλους το ίδιο. Η διαδικασία είναι πολύπλοκη αλλά αρκετά δημιουργική.
Σε ένα από τα επεισόδια που ο ΜακΓκραθ είχε γράψει, ο Χόμερ Σίμπσον πουλάει την ψυχή του στον Διάβολο για ένα ντόνατ. Αφού η οικογένειά του, παρακαλάει τον Διάβολο (που έχει την μορφή του θρησκόληπτου Νεντ Φλάντερς), εκείνος δέχεται να προχωρήσει σε δίκη πριν καταδικάσει τον Χόμερ. Εκεί, η Μαρτζ, του δίνει μια φωτογραφία από την μέρα του γάμου της με τον Χόμερ.
Από πίσω, εκείνος έχει γράψει πως αφού η Μαρτζ συμφώνησε να γίνει γυναίκα του, γι’ αντάλλαγμα της χαρίζει την ψυχή του για πάντα. Για εκδίκηση, ο Διάβολος, ηττημένος, μετατρέπει το κεφάλι του Χόμερ, σε ντόνατ!
