Πέφτει φως στην εξέλιξη των μεγάλων θαλάσσιων ερπετών που ζούσαν πριν τους δεινοσαύρους.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Communications Biology» ομάδα παλαιοντολόγων παρουσιάζει την ανακάλυψη ενός άγνωστου θαλάσσιου ερπετού με τεράστιο λαιμό που ζούσε την εποχή που έκαναν την εμφάνιση τους οι δεινόσαυροι στη Γη.
Το αρχαίο αυτό πλάσμα ήταν ένας τύπος νοθόσαυρου, μια οικογένεια θαλάσσιων ερπετών που ονομάζονται σαυροπτέρυγοι από την οποία προήλθαν και οι περισσότερο γνωστοί στο ευρύ κοινό πλησιόσαυροι. Οι νόθοσαυροι μπορούσαν να φτάσουν τα 7 μέτρα μήκος και κολυμπούσαν χρησιμοποιώντας τέσσερα άκρα που λειτουργούσαν σαν κουπιά. Είχαν πλατυσμένο κρανίο με λεπτά, κωνικά δόντια που χρησιμοποιούσαν για να συλλαμβάνουν ψάρια και καλαμάρια.
Ο εξαιρετικά μακρύς λαιμός του Lijiangosaurus yongshengensis, όπως ονομάστηκε το άγνωστο είδος, αποτελούνταν από 42 αυχενικούς σπονδύλους. Την ανακάλυψη έκανε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής παλαιοντολόγους από το Ινστιτούτο Σπονδυλωτής Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών.

«Οι σαυροπτέρυγοι αναδείχθηκαν ως μια μεγάλη ομάδα θαλάσσιων ερπετών κατά την Πρώιμη έως Μέση Τριαδική περίοδο και παρέμειναν βασικά στοιχεία του μεσοζωικού θαλάσσιου οικοσυστήματος για περίπου 180 εκατομμύρια χρόνια» αναφέρουν οι ερευνητές. Ο απολιθωμένος σκελετός του Lijiangosaurus yongshengensis βρέθηκε σε μια μέχρι πρότινος άγνωστη περιοχή της πρώιμης Μέσης Τριαδικής περιόδου, στον σχηματισμό Beiya στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας, κοντά στο ανατολικό Θιβετιανό Οροπέδιο και τη βόρεια Μιανμάρ.
«Η τοποθεσία αυτή διαφέρει από τις προηγουμένως γνωστές περιοχές πλούσιες σε απολιθώματα στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κίνας. Ο Lijiangosaurus yongshengensis αποτελεί τον αρχαιότερο γνωστό σαυροπτέρυγο που εξελίσσει έναν εξαιρετικά μακρύ λαιμό με 42 αυχενικούς σπονδύλους. Η ανακάλυψή μας δείχνει ότι η ακραία επιμήκυνση του αυχένα, άνω των 30 σπονδύλων, εμφανίστηκε στους συαροπτέρυγους πριν από την άνοδο των πλησιόσαυρων και των προγόνων τους, των πιστοσαύρων. Επιπλέον το νέο είδος διαθέτει έναν μοναδικό τύπο πρόσθετης μεσοσπονδύλιας άρθρωσης, άγνωστο σε άλλα ερπετά, την οποία αποδίδουμε στη μείωση της κυματοειδούς κίνησης του σώματος. Αυτή η ανακάλυψη αυξάνει την ποικιλία των γνωστών τύπων μεσοσπονδυλικών αρθρώσεων στα ερπετά και υπογραμμίζει τη μεγάλη πλαστικότητα της σπονδυλικής στήλης στην πρώιμη εξέλιξη των σαυροπτέρυγων» είπαν οι ερευνητές.