Η Ελλάδα υστερεί σε όρους αγοραστικής δύναμης όχι μόνο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά και σε σχέση με τις φτωχότερες χώρες της Ε.Ε., με εξαίρεση μόνο τη Βουλγαρία.
Η ελληνική κοινωνία μπορεί να αγοράσει λιγότερα με το ίδιο εισόδημα, κάτι που αντικατοπτρίζει και το πραγματικό επίπεδο ζωής.
Αυτό σημαίνει ότι παρά το ονομαστικό ύψος των μισθών, ο Έλληνας εργαζόμενος αισθάνεται φτωχότερος στην καθημερινότητά του, σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Το κόστος ζωής παραμένει υψηλό, ενώ η φορολογική πίεση και η υποδομή των δημόσιων υπηρεσιών δεν συνάδουν με τις οικονομικές δυνατότητες των πολιτών.
