Η ανάπτυξη του στην Ουκρανία έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό: Να πλήξει περισσότερες και σημαντικότερες ρωσικές εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας απ΄όσες μπορεί να πλήξει σήμερα η Ουκρανία με τους δρόνους και πυραύλους μικρότερης εμβέλειας που της διαθέτει το ΝΑΤΟ. Στο τεχνικό επίπεδο, ο Τόμαχοκ συνήθως εκτοξεύεται από πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Για τις χερσαίες εκτοξεύσεις του, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν συστήματα Ταϊφόν (χερσαίος εκτοξευτής πυραύλων), που αυτή τη στιγμή βρίσκονται κυρίως στις Φιλιππίνες και στοχεύουν την Κίνα.
Το χερσαίο σύστημα Τόμαχοκ είναι πολύ μεγάλο και δυσκίνητο και πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει στην Ουκρανία. Όμως, υπάρχει μια εξελιγμένη έκδοση εκτοξευτή πυραύλων Τόμαχοκ, το LRF (Σύστημα Πυρών Μεγάλης Εμβέλειας), που είναι πολύ μικρότερο και ευέλικτο σύστημα από το γνωστό χερσαίο σύστημα. Σύμφωνα με την στρατιωτική ιστοσελίδα TWZ, αυτό το σύστημα πρωτοδοκιμάστηκε από το Σώμα Πεζοναυτών την περίοδο 2021-2025.
Γιατί Τόμαχοκ στην Ουκρανία
Με τα πιο πάνω δεδομένα, ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι αν τα συστήματα LRF-Τόμαχοκ αναπτυχθούν, π.χ. στη περιοχή της Οδησσού, όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις βαρέων όπλων με ιδιαίτερα ενισχυμένα καταφύγια και υπόγειες σήραγγες, τότε οι πύραυλοι θα μπορούν να εκτοξεύονται από πολλαπλά LRF συστήματα ταυτόχρονα και λόγω του μικρότερου μεγέθους και της ευελιξίας τους, αμέσως μετά να κρύβονται στα υπόγεια καταφύγια.
Αυτά τα συστήματα LRF-Τόμαχοκ μάλλον έχει κατά νου ο Τραμπ, όταν απειλεί τη Ρωσία. Συνεπώς, ενώ κάποιοι πίστευαν ότι οι Τόμαχοκ δεν μπορούν να αναπτυχθούν στην Ουκρανία, επειδή δεν υπάρχει το κατάλληλο σύστημα εκτόξευσης, αυτό το σύστημα μάλλον υπάρχει, έχει δοκιμαστεί, και θα μπορούσε να αναπτυχθεί στην Ουκρανία. Το αν τελικά θα αναπτυχθεί, θα εξαρτηθεί από ένα συνδυασμό στρατιωτικών, στρατηγικών και γεωπολιτικών παραγόντων.
Οι ΗΠΑ δεν πιστεύουν ότι στέλνοντας τους Τόμαχοκ στην Ουκρανία, αυτή θα κερδίσει τον πόλεμο. Σκοπός αυτού του πολέμου ήταν πάντα η υπερεξάπλωση της Ρωσίας και το καθήλωμά της σε μια εξαιρετικά δαπανηρή και παρατεταμένη σύγκρουση. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη των Τόμαχοκ στην Ουκρανία έχει διπλό στόχο:
- Πρώτον, να εξυπηρετήσουν τη νατοϊκή στρατηγική στην Ουκρανία, που είναι η πρόκληση μεγάλων καταστροφών στη Ρωσία σε ένα ευρύ φάσμα στόχων, ώστε να αναγκασθεί να δεχθεί διαπραγματεύσεις από μειονεκτική θέση.
- Δεύτερον, να δοκιμαστούν τα εξελιγμένα συστήματα Τόμαχοκ στο πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας, πριν χρησιμοποιηθούν σε ένα πιθανό πόλεμο στην Άπω Ανατολή.
Ήδη οι Ουκρανοί πραγματοποιούν συστηματικές επιθέσεις σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας και σε διυλιστήρια βαθιά στη δυτική Ρωσία. Οι Τόμαχοκ θα τους επιτρέψουν να χτυπήσουν περισσότερες από αυτές τις εγκαταστάσεις και πολύ βαθύτερα στο ρωσικό έδαφος. Εκτοξευόμενοι μαζί με άλλους πυραύλους και μεγάλο αριθμό δρόνων-δολωμάτων, αυξάνουν την πιθανότητα να διαπεράσουν το ρωσικό σύστημα αεράμυνας. Έχοντας, μάλιστα, βεληνεκές περίπου 2.500 χλμ, θα χτυπούν στόχους πολύ πέρα της Μόσχας και των Ουραλίων, φθάνοντας, π.χ., στο Νίζνι Ταγκίλ, έδρα του εργοστασίου τεθωρακισμένων Ουραλβαγκονζαβόντ, όπου παράγονταν τα περίφημα T-72 του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τώρα παράγονται τα μοντέρνα T-90.
Το σχέδιο Τραμπ
Το σχέδιο του Τραμπ, όπως περιεγράφηκε στην ομιλία Χέγκσεθ, ήταν πρώτα να παγώσει ο πόλεμος, στη συνέχεια η Ευρώπη να επενδύσει σημαντικά στον επανεξοπλισμό της Ουκρανίας, και να σταλούν ευρωπαϊκά στρατεύματα στην Ουκρανία για να διασφαλιστεί ότι μόλις οι Ρώσοι συνειδητοποιήσουν ότι εξαπατήθηκαν με το πάγωμα του πολέμου (κάτι σαν Μινσκ 3.0, δηλαδή), θα αναγκαστούν να πολεμήσουν απευθείας εναντίον του ΝΑΤΟ. Από το 2022, άλλωστε, Αμερικανοί στρατιωτικοί διοικούν τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
Οι New York Times, στο εκτεταμένο άρθρο “Ο συνεταιρισμός: η μυστική ιστορία του πολέμου στην Ουκρανία”, γράφουν για τους Αμερικανούς ειδικούς στο Βισμπάντεν (μεγάλη αμερικανική στρατιωτική βάση στη Γερμανία), που εγκρίνουν τις λίστες ρωσικών στόχων και μεταφέρουν τα δεδομένα στόχευσης στα αμερικανικά όπλα που χρησιμοποιούν οι Ουκρανοί. Με λίγα λόγια, από την αρχή του πολέμου οι Αμερικανοί σχεδίαζαν όλες τις σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και στη συνέχεια τις εκτελούσαν μέσω των Ουκρανών. Φυσικά, και τα LRF-Τόμαχοκ συστήματα, αν αναπτυχθούν στην Ουκρανία, θα είναι υπό τον απόλυτο αμερικανικό έλεγχο.
Ακόμα και όταν ο Τραμπ πριν λίγους μήνες καλούσε τον Πούτιν στην Αλάσκα, προσποιούμενος το μεσολαβητή στην ουκρανική σύρραξη (ουσιαστικά, στον δικό του πόλεμο εναντίον της Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας), ταυτόχρονα ενημερωνόταν από το αρχηγείο της αμερικανικής βάσης του Βισμπάντεν, που κατηύθυνε τις ουκρανικές επιθέσεις με δρόνους και πυραύλους εναντίον ρωσικών διυλιστηρίων και σταθμών παραγωγής ενέργειας. Τα γεγονότα δείχνουν ότι, δυστυχώς, ο πρόεδρος Τραμπ δεν διαπραγματεύεται καλόπιστα. Κρύβεται πίσω από τις διαπραγματεύσεις για να δώσει την εντύπωση ότι ενώ ο ίδιος ακολουθεί τη διπλωματική οδό, η συμπεριφορά των αντιπάλων του δεν του αφήνει άλλη επιλογή από το να κλιμακώσει την ουκρανική σύρραξη, με πιο πρόσφατη κλιμάκωση τη ενδεχόμενη αποστολή πυραύλων Τόμαχοκ στην Ουκρανία.
