Επιστήμονες μελετούν ένα μικρό λουλούδι που αντέχει στις ακραίες συνθήκες.
Επιστήμονες στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, την πιο ξηρή περιοχή του κόσμου, μελετούν ένα ανθεκτικό, μικρό λουλούδι το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει γενετικά στοιχεία που θα βοηθήσουν τους αγρότες να προσαρμοστούν στην επιδεινούμενη ξηρασία που προκαλεί η κλιματική αλλαγή.
Το Cistanthe longiscapa ανθίζει στην έρημο Ατακάμα κατά τη διάρκεια των σπάνιων βροχοπτώσεων που κάνουν την εμφάνιση τους εκεί δημιουργώντας ένα πολύχρωμο μωσαϊκό γνωστό ως το «φαινόμενο της άνθισης της ερήμου».
Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Andrés Bello της Χιλής πραγματοποιεί γενετικές αναλύσεις για να ανακαλύψει τα χαρακτηριστικά που επιτρέπουν στο φούξια λουλούδι να επιβιώνει σε ακραίες θερμοκρασίες και έλλειψη νερού, σε ένα από τα πιο σκληρά περιβάλλοντα του πλανήτη. Στόχος τους είναι να μεταφέρουν αυτά τα ανθεκτικά στην ξηρασία χαρακτηριστικά σε άλλες καλλιέργειες.
Ο Αριέλ Ορεγιάνα, διευθυντής του Κέντρου Βιοτεχνολογίας Φυτών του Πανεπιστημίου, δήλωσε: «Χρειαζόμαστε φυτά ικανά να αντέχουν αυτήν την ξηρασία». Το Ίδρυμα Παγκόσμιων Πόρων κατατάσσει τη Χιλή ανάμεσα στις πιο πληγείσες από λειψυδρία χώρες του κόσμου. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι μέχρι το 2050, οι ακραίες συνθήκες ξηρασίας θα επηρεάσουν την εύφορη Κεντρική Κοιλάδα της χώρας πλήττοντας τις εξαγωγές κρασιού, φρούτων και κτηνοτροφικών προϊόντων.
Ο Ορεγιάνα εξήγησε ότι το «pata de guanaco» (όπως αποκαλούν το φυτό οι ντόπιοι) είναι μοναδικό επειδή μπορεί να εναλλάσσεται μεταξύ δύο τύπων φωτοσύνθεσης. Αυτό το καθιστά ιδανικό μοντέλο για τη μελέτη φυτών που ζουν σε ακραία περιβάλλοντα. Όταν το φυτό βρίσκεται υπό πίεση λόγω ξηρασίας, έντονου ηλιακού φωτός ή αλατότητας ενεργοποιεί τη φωτοσύνθεση CAM, μια μέθοδο που εξοικονομεί νερό. Όταν οι συνθήκες βελτιώνονται, επιστρέφει στη φωτοσύνθεση τύπου C3.
«Αυτή η ευελιξία το καθιστά εξαιρετικό μοντέλο για τη μελέτη των γονιδίων που ελέγχουν αυτές τις αλλαγές» σημειώνει ο Ορεγιάνα. Ο Σέσαρ Πιζάρο Γκαθιτούα, επικεφαλής της προστασίας βιοποικιλότητας για την περιοχή της Ατακάμα στο δασικό οργανισμό CONAF δήλωσε ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να αποκαλυφθούν τα μυστήρια του φυτού: «Πώς επιβιώνει σε τόσο ακραίες συνθήκες, πώς παράγει τροφή και πραγματοποιεί φωτοσύνθεση;», αναρωτήθηκε ο Πιζάρο.
