Μια μοναδική εικόνα που αποτυπώνει λεπτομέρειες που θα βοηθήσουν στην αποκρυπτογράφηση πολλών κοσμικών φαινομένων.
Αστρονόμοι έδωσαν στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή νέα εικόνα του γαλαξία μας η οποία χρειάστηκε 18 μήνες και πάνω από 40,000 ώρες εργασίας για να δημιουργηθεί και αποτελεί τη μεγαλύτερη έγχρωμη ραδιοφωνική εικόνα χαμηλής συχνότητας του γαλαξία μας που έχει υπάρξει ποτέ.
Η εικόνα δείχνει την όψη του Νότιου Ημισφαιρίου, αποκαλύπτοντας την σε ευρύ φάσμα ραδιοκυμάτων ή όπως λένε οι επιστήμονες σε διάφορα «χρώματα» του ραδιοφωτός. Το «Νότιο Ημισφαίριο του Γαλαξία» αναφέρεται στην περιοχή του ουρανού που βρίσκεται νότια του ουράνιου ισημερινού, ορατή κυρίως από το νότιο ημισφαίριο της Γης. Είναι μια περιοχή που περιλαμβάνει πολλά εντυπωσιακά αστρονομικά αντικείμενα, όπως το «Νεφέλωμα του Μαγγελάνου» και τους «Νεφελώδεις Δορυφόρους του Γαλαξία», που είναι ορατοί μόνο από το νότιο ημισφαίριο. Η νέα αυτή απεικόνιση προσφέρει στους αστρονόμους καινούριους τρόπους για να μελετήσουν τη γέννηση, την εξέλιξη και τον θάνατο των άστρων στο γαλαξία μας.
Η εντυπωσιακή εικόνα δημιουργήθηκε από αστρονόμους του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοαστρονομικής Έρευνας (ICRAR). «Αυτή η ζωντανή εικόνα προσφέρει μια μοναδική προοπτική του Γαλαξία μας σε χαμηλές ραδιοσυχνότητες. Παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη των άστρων, συμπεριλαμβανομένου του πώς σχηματίζονται σε διάφορες περιοχές του γαλαξία, πώς αλληλεπιδρούν με άλλα ουράνια σώματα και, τελικά, πώς πεθαίνουν» δήλωσε η Σίλβια Μαντοβανίνι υποψήφια διδάκτορας στο διεθνές Πανεπιστήμιο Curtin, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Τα ραδιοκύματα
Η εικόνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Publications of the Astronomical Society of Australia δημιουργήθηκε με τη βοήθεια υπερυπολογιστών οι οποίοι επεξεργάστηκαν και συνέθεσαν δεδομένα από δύο μεγάλες παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν με το τηλεσκόπιο Murchison Widefield Array (MWA) στη Δυτική Αυστραλία.
Οι αστρονόμοι επικεντρώθηκαν στα ραδιοκύματα, επειδή αποκαλύπτουν μέρη του Σύμπαντος που δεν είναι ορατά στο φως επιτρέποντάς τους να «δουν μέσα από» τα νέφη αερίων και σκόνης για να παρατηρήσουν τη γέννηση άστρων και τις δομές των γαλαξιών.
Σε σύγκριση με εικόνες στο ορατό φως η νέα ραδιοφωνική εικόνα παρουσιάζει τον γαλαξία με πολύ καθαρότερη και πιο ζωντανή λεπτομέρεια.
Η νέα αυτή εικόνα έχει διπλάσια ανάλυση, δέκα φορές μεγαλύτερη ευαισθησία και καλύπτει διπλάσια περιοχή από την προηγούμενη εικόνα ραδιοσυχνοτήτων που είχε δημοσιευθεί το 2019.
Αυτή η σημαντική βελτίωση στην ανάλυση, την ευαισθησία και την κάλυψη του ουρανού επιτρέπει μια πιο λεπτομερή και ολοκληρωμένη μελέτη του γαλαξία μας σύμφωνα με τους ερευνητές.
Τα υπολείμματα
Η έρευνα επικεντρώνεται στα υπολείμματα υπερκαινοφανών αστέρων (σουπερνόβα) τα επεκτεινόμενα νέφη αερίων και ενέργειας που απομένουν όταν ένα άστρο εκρήγνυται στο τέλος της ζωής του.
Αν και έχουν ανακαλυφθεί εκατοντάδες τέτοια υπολείμματα οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι χιλιάδες ακόμα παραμένουν απροσδιόριστα.
Η νέα εικόνα επιτρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στα αέρια που περιβάλλουν τα νεογέννητα άστρα και σε εκείνα που έχουν απομείνει από νεκρά άστρα αποκαλύπτοντας καθαρότερα πρότυπα στο κοσμικό τοπίο.
«Μπορείς να διακρίνεις καθαρά τα υπολείμματα εκρηγμένων άστρων, που φαίνονται ως μεγάλοι κόκκινοι κύκλοι. Οι μικρότερες μπλε περιοχές υποδεικνύουν τα αστρικά “μαιευτήρια”, όπου σχηματίζονται νέα άστρα» λέει η Μαντοβάνι.
Τα μυστήρια
Η εικόνα αυτή μπορεί επίσης να βοηθήσει στη λύση των μυστηρίων γύρω από τους πάλσαρ του γαλαξία μας.
Μετρώντας τη φωτεινότητα των πάλσαρ σε διαφορετικές ραδιοσυχνότητες GLEAM–X, οι αστρονόμοι ελπίζουν να κατανοήσουν πώς αυτά τα αινιγματικά αντικείμενα εκπέμπουν ραδιοκύματα και πού βρίσκονται μέσα στο γαλαξία.
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Νατάσα Χάρλει-Γουόκερ από την ίδια ερευνητική ομάδα του ICRAR και κύρια ερευνήτρια του προγράμματος GLEAM–X τόνισε τη σημασία της ανακάλυψης:
«Αυτή η εικόνα χαμηλής συχνότητας μάς επιτρέπει να αποκαλύψουμε τεράστιες αστροφυσικές δομές μέσα στον γαλαξία μας, που είναι δύσκολο να απεικονιστούν σε υψηλότερες συχνότητες. αΠοτέ δεν είχε δημοσιευθεί πλήρης ραδιοφωνική εικόνα χαμηλής συχνότητας του Νότιου Γαλαξιακού Επιπέδου, και αυτό καθιστά τη δουλειά μας ένα σημαντικό ορόσημο στην αστρονομία».
