Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι το διάσημο παιδικό πορτρέτο της βασίλισσας της Γαλλίας απεικονίζει στην πραγματικότητα την αδελφή της.
Μια σημαντική ανατροπή ήρθε να αλλάξει όσα πιστεύαμε για ένα από τα πιο γνωστά πορτρέτα της Μαρίας Αντουανέτας. Όπως αποδεικνύεται, το διάσημο παιδικό σχέδιο του ελβετού ζωγράφου Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ, που για χρόνια θεωρούνταν απεικόνιση της τελευταίας βασίλισσας της Γαλλίας, δεν απεικονίζει εκείνη, αλλά την μεγαλύτερη αδελφή της, Μαρία Καρολίνα, μετέπειτα βασίλισσα της Νάπολης.
Η αποκάλυψη προέρχεται από την καθηγήτρια Κατρίνα Σέθ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία, ερευνώντας για το νέο της βιβλίο σχετικά με τα πορτρέτα της Μαρίας Αντουανέτας, εντόπισε σημαντικές αναντιστοιχίες ανάμεσα στο έτος δημιουργίας του έργου και τις λεπτομέρειες της απεικόνισης.
Το επίμαχο σχέδιο του 1762, που φυλάσσεται στο Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας (MAH) της Γενεύης, δείχνει ένα επτάχρονο κορίτσι να κρατά ένα υφαντικό σαΐτι, κοιτάζοντας το θεατή με αποφασιστικό βλέμμα.
Οι ιστορικοί τέχνης πίστευαν πως πρόκειται για μια πρώιμη ένδειξη της «μοίρας» της Μαρίας Αντουανέτας ως μελλοντικής ηγεμονίδας. Ωστόσο, η καθηγήτρια Σέθ παρατήρησε ότι το κορίτσι φορούσε το μετάλλιο ενός τάγματος ιπποσύνης που η Μαρία Αντουανέτα δεν είχε ακόμη λάβει την εποχή εκείνη – αντιθέτως, η αδελφή της το είχε ήδη αποκτήσει.
Η έρευνα οδήγησε στην αποκάλυψη ότι πιθανότατα τα δύο πορτρέτα των αδελφών είχαν ανταλλαχθεί λανθασμένα. Ένα δεύτερο σχέδιο του Λιοτάρ, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν απεικόνιση της Μαρίας Καρολίνας, παρουσιάζει ένα μικρό κορίτσι με ρόδο στο χέρι και διακριτικά σκουλαρίκια — στοιχεία που εμφανίζονται επανειλημμένα σε μεταγενέστερα πορτρέτα της Μαρίας Αντουανέτας.
Ο διευθυντής του μουσείου της Γενεύης, Μαρκ-Ολιβιέ Βαλερ, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «ιδιαίτερα συγκινητική», καθώς «για πρώτη φορά μετά από 250 χρόνια, θα μπορέσουμε να δούμε τη Μαρία Αντουανέτα όπως πραγματικά ήταν, και όχι όπως νομίζαμε».
Η Μαρία Αντουανέτα, γεννημένη το 1755 στην Αυστρία, στάλθηκε στη Γαλλία για να νυμφευθεί τον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄. Έζησε την πολυτέλεια των Βερσαλλιών αλλά και τη φρίκη της Γαλλικής Επανάστασης, που οδήγησε στη γκιλοτίνα τόσο εκείνη όσο και τον σύζυγό της το 1793.
Η νέα αυτή αποκάλυψη δεν αλλάζει μόνο τον τρόπο που βλέπουμε την εικόνα της, αλλά και την ιστορική αφήγηση γύρω από το πώς χτίζονται —και παρερμηνεύονται— οι μύθοι της εξουσίας μέσα από την τέχνη.
