Σήμερα έχει γενέθλια το απέθαντο κόμμα, που σάπισε την Ελλάδα και κατάντησε μέγα τμήμα της κοινωνίας σαν τα μούτρα του
Του Παναγιώτη Λιάκου
Θυμάστε το τραγούδι «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», το οποίο αποτελούσε ακόμα έναν κομματικό θούριο, τον οποίον γκάριζαν οι πρασινοφρουροί στις γκροτέσκες συνάξεις τους; Η αγάπη για το άσμα -και μεταξύ άλλων, κοινωνιολογικού χαρακτήρα λόγων- υφίστατο διότι στη στιχοπλοκή του υπήρχαν τα εξής: «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες / Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς / Και τσικουδιά στους καφενέδες / Τα παλικάρια να κερνάς».
Τι άλλο γύρευε ο μέσος πασοκτζής εκείνη την εποχή; Καφενέδες και κερασμένες τσικουδιές στα… παλικάρια (σιγά να μην πληρώνουν από την τσέπη τους) κι όλα αυτά στην επέτειο ίδρυσης του κόμματος. Τα χρόνια πέρασαν. Τα παλικάρια, που ξεροστάλιαζαν στους καφενέδες για καμιά κερασμένη τσικουδιά, φόρεσαν ζιβάγκο για να πάνε στις συγκεντρώσεις του δημαγωγού ηγέτου τους. Ο Αντρέας πήρε την εξουσία και τα παλικάρια λησμόνησαν το ζιβάγκο. Άρχισαν να ντύνονται με κοστουμιά πανεράτη. Ύστερα με εισαγόμενη. Ακολούθησαν τα σινιέ των μεγάλων οίκων μόδας. Τα παλικάρια με τις κερασμένες τσικουδιές βουλευτοποιήθηκαν, υπουργοποιήθηκαν κι έμαθαν ότι υπάρχουν κάλτσες που κοστίζουν 200 ευρώ το ζευγάρι, τις ψώνισαν και εκπαιδεύτηκαν πολλοί εξ αυτών πώς να κάνουν ζωάρα σε βάρος των άλλων.
Η τσικουδιά έγινε σαμπάνια του διχίλιαρου ευρώ (η φιάλη), οι καφενέδες μεταμορφώθηκαν σε «Four Seasons» και το ΠΑΣΟΚ διέπρεψε με σκάΝ.Δ.αλα, Ίμια, Οτσαλάν, συμφωνίες Μαδρίτης, ολυμπιακά έργα, γκομενιλίκια, ξεφτιλίκια και γεροντοέρωτες, μνημόνια και Κοσκωτάδες, και δεν συμμαζεύεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, η πασοκάρα μας έμαθε -διά της τεθλασμένης- πόσο πολύ δούλεμα μπορούν να ρίξουν οι λίγοι στους πολλούς και να παραμείνουν ατιμώρητοι. Η Ν.Δ., που καλούσε το πανελλήνιο να την ψηφίζει «για να μη βγει το ΠΑΣΟΚ», συγκυβέρνησε μαζί του και το γλίτωσε από ολοκληρωτικό αφανισμό! Μάλιστα, η Ν.Δ. του Κούλεως που κυβερνά χρησιμοποιεί στο κάργα τους πεπειραμένους πασόκους του Σημίτη και του Γιωργάκη.
Και η Ν.Δ., τελικά, μια πασοκάρα στα μπλε ήτο, είναι και θα παραμείνει εις τους αιώνας των αιώνων. Οπότε, ας τραγουδήσουμε το «Θα σε ξαναβρώ στους μπαξέδες» ελαφρά παραλλαγμένο: «Μην σε ξανάβρω στους μπαξέδες / Τρεις του Σεπτέμβρη να ξερνάς».