Του Κώστα Πρώιμου
Κατώτερος των περιστάσεων; Ακόμη ένας μη «μπαρουτοκαπνισμένος» ως άνθρωπος μεν – φέρελπις της πολιτικής δε; Δεν «το είδε» να έρχεται; Μα, τότε με ποια λογική έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση των εναπομείναντων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ μετά τον αδόκητο χαμό της αείμνηστης Φώφης; Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε ολόκληρες σειρές με αναρίθμητα και αναπάντητα για τους μη μυημένους ερωτηματικά γύρω από την προσωπικότητα, το «φαίνεσθαι και το γίγνεσθαι» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.
Οι χειρισμοί και οι εξελίξεις με επίκεντρο το μείζονος σημασίας θέμα των υποκλοπών τον έχουν στιγματίσει ως έναν ακόμη άχρωμο, χωρίς ηγετικά προσόντα πολιτικό που, κακά τα ψέματα είναι «διπλά καταδικασμένος» δεδομένου ότι είναι αναγκασμένος να αντλήσει ψήφους από έναν λαό που κάπως του ομοιάζει στα χαρακτηριστικά καθώς είναι ψυχολογικά και οικονομικά καθημαγμένος και πολιτικά φοβισμένος στη συντριπτική του πλειοψηφία.
Ας κάνουμε έναν τολμηρό παραλληλισμό: Ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας δεν θα ήταν… ο ατρόμητος, ο αξεπέραστος, ο θρυλικός, ο ξακουστός στα πέρατα του κόσμου Λεωνίδας αν δεν έφτυνε και αν δεν μάσαγε τις αναρίθμητες στρατιές και τους επίλεκτους του Ξέρξη συνοδευόμενος από τριακόσιους ομοίους του. Πόση πολιτική και ιδεολογική τρέλα πρέπει να κουβαλάει κάποιος και ποιος ανυπέρβλητος αξιακός χάρτης πρέπει να τον καθορίζει ως άνθρωπο και προσωπικότητα για να μην συνθηκολογήσει με την πανίσχυρη Περσική Αυτοκρατορία ποδοπατώντας την αξιοπρέπειά του, ξεπουλώντας τα εδάφη του, διασώζοντας όμως τη ζωή του;
Τι να σου κάνει και ο κάθε Ανδρουλάκης που, όπως και να το πιάσουμε δεν εμπνέει τις λαϊκές μάζες ρε παιδί μου; Μπορεί να είναι το καλύτερο παιδί και τίμιος, όμως το ζητούμενο είναι διαφορετικό. Τρεις του Σεπτέμβρη σήμερα και σαν άλλοτε, το 1974 ο αείμνηστος Ανδρέας ανακοίνωσε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ.
Από τον Παπανδρέου στον Ανδρουλάκη! Θα μπορούσε η ΝΔ αν είχε πολιτικά αντανακλαστικά και την ανάλογη ευφυία να επικαλείται μια μαύρη «κωμωδία» γύρω από τη συγκεκριμένη διαδοχή όπως το σημερινό ΠΑΣΟΚ την κατηγορεί και δικαίως για τη «μαύρη βίβλο» της. Εξάλλου, τι και ποιον να συγκρίνουμε; Τον Ανδρέα που στο φινάλε είχε τα τσιγκέρια να ρίξει πόρτα στους τότε πανίσχυρους ολιγάρχες αν το απαιτούσε η περίσταση, με τον Ανδρουλάκη;
Είναι εν τοις πράγμασι ακατόρθωτο να πετύχει την επανασυσπείρωση του κόσμου του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ για πάρα πολλούς λόγους σε αυτή την ατυχή και αρνητική συγκυρία. Ας μην αναλύσουμε τις καταβολές και την πραγματική ιδιοσυγκρασία όσων ακόμη έδιναν ποσοστά άνω του 40 τοις εκατό στο κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, αν και δεν απαιτούνται βαθύτατες πολιτικές γνώσεις δεδομένου ότι η χώρα μας είναι μικρή και λίγο-πολύ γνωριζόμαστε όλοι. Απλά τα κόζια έχουν αλλάξει. Πολλοί από τους γνήσιους Παπανδρεϊκούς καταλαμβάνουν εδώ και χρόνια σταδιακά θέσεις στα κοιμητήρια. Άλλες γενιές τότε, διαφορετικοί άνθρωποι.
Τι να σου κάνει ο εκάστοτε πολιτικός αρχηγός όταν το στυγνό καθεστώς Μητσοτάκη διασύρει τους κατ’ επανάληψη εξαπατημένους Έλληνες οι οποίοι όχι μόνο δεν τους παίρνουν όλους με τις πέτρες παρά δεν τολμάει να φωνάξει κανείς και σαν άβουλα όντα αποδέχονται με κατεβασμένο το κεφάλι τη μοίρα τους. Τι να πρωτοπρολάβει ο κάθε Ανδρουλάκης που σημειωτέον δεν έχει γαλουχηθεί δα και στα «μαρμαρένια αλώνια» της πολιτικής, ώστε να ανταπεξέλθει στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς ενός εκ των πιο σκοτεινών και πολυδαίδαλων αυταρχικών συστημάτων διακυβέρνησης της μεταπολίτευσης; Σκάνδαλα επί σκανδάλων ξεσπάνε συχνά-πυκνά επί της σκοτεινής εξαετίας του Μητσοτάκη και το ΠΑΣΟΚ φαντάζει σαν παρακολούθημα της ΝΔ. Μα, καλά πλάκα κάνουμε τώρα; Με την Αννούλα της Κόκα-Κόλα η οποία είχε μιλήσει απαξιωτικά για το ΠΑΣΟΚ κατά τη φυγή της πλέκοντας εν συνεχεία δημοσίως εγκώμια στον Μητσοτάκη (για να κάνει και κάνα μεροκάματο στον ιδιωτικό τομέα το κορίτσι) να μοστράρει εκ νέου ως υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού; Σαν να μην έφυγε ποτέ; Τι να έκανε και ο Λεωνίδας αν οι τριακόσιοι έβλεπαν από μακριά τους Πέρσες και κατουριόντουσαν επάνω τους; Θα είχε γραφτεί στις Θερμοπύλες αντί για ένα τρομερό έπος μια ανείπωτη παρωδία.
Τι να σου κάνει ο Ανδρουλάκης που έπρεπε το νερό να φτάσει στο πάνω σαλόνι του πλοίου για να ξεφορτωθεί προ καιρού την όμορφη υπηρέτρια της χειρότερης ελίτ; Όταν δεν αποτολμούσε -έρμαιο συμφερόντων και εκβιασμών- να διαγράψει τον προκλητικό και πολιτικά ασύδοτο Λοβέρδο ο οποίος διαβάσαμε ότι βρήκε προσφάτως καταφύγιο στα ιδιωτικά ΑΕΙ του Κυριάκου; Με ποια στελέχη εξάλλου; Ποιοι καλούνται να αντιμετωπίσουν το σύστημα Μητσοτάκη; Πού έχουν γαλουχηθεί όλοι αυτοί που πλαισιώνουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Οι κακές γλώσσες, ισχυρίζονται ότι στο απομεινάρι του Πράσινου Ήλιου εκκολάπτονται νέες Ευούλες και νέοι Λοβέρδοι, σαν έτοιμοι από πάντα να πιάσουν πρώτες θέσεις στη νέα πολυπόθητη επανεκκίνηση. Κάποιοι και κάποιες ήδη «καρφώνονται» με τις εκτός τόπου και χρόνου τοποθετήσεις τους αλλά και από το ελαφρόμυαλο (wannabe) life style τους το οποίο επιδεικνύουν απροκάλυπτα.
Πάντως αν η μοίρα τους έφερνε όλους αυτούς τους νεόκοπους πολιτικούς του fb και του Τικ-Τοκ πραγματικά αντιμέτωπους με τους επίλεκτους φονιάδες ενός σύγχρονου Ξέρξη μάλλον θα έβγαζαν στο τέλος σέλφι παρεούλα όλοι μαζί κάτω από την Ακρόπολη. Αυτό ξέρουν και μπορούν τα νέα παιδιά της πολιτικής και αυτό θα κάνουν…
