Μοναδικές εικόνες και δεδομένα για τις κοσμικές διεργασίες στο γαλαξία μας.
Ομάδα αστρονόμων δημοσιεύει τα ευρήματα από τη μελέτη που έκανε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb στην πιο ενεργή περιοχή αστρογένεσης στο γαλαξία μας.
Ο Τοξότης B2 είναι ένα πυκνό νέφος μοριακού αερίου που βρίσκεται περίπου 390 έτη φωτός από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα Τοξότης A* στο κέντρο του γαλαξία μας. Ο Τοξότης Β2 έχει διάμετρο περίπου 150 έτη φωτός και περιέχει αρκετό αέριο για να σχηματιστούν 3 εκατομμύρια άστρα σαν τον Ήλιο, καθιστώντας την περιοχή αυτή τη μεγαλύτερη, πιο μαζική και πιο ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων σε ολόκληρο το γαλαξία μας.
Ωστόσο ο Τοξότης B2 αντιβαίνει τις συνθήκες που επικρατούν στην υπόλοιπη κεντρική περιοχή του γαλαξία οι οποίες δεν φαίνεται να ευνοούν τη μαζική γέννηση άστρων. Παρά το γεγονός ότι είναι το μοριακό νέφος τεράστιο περιέχει μόνο το 10% του μοριακού αερίου του γαλαξιακού κέντρου το οποίο αποτελεί το βασικό υλικό για τη δημιουργία αστέρων. Παρ’ όλα αυτά, παρά το σχετικά περιορισμένο ποσοστό αερίου, το B2 παράγει το μισό των αστέρων της περιοχής. Παραμένει μυστήριο γιατί το B2 παρουσιάζει τόσο έντονη αστρική δημιουργία ενώ το υπόλοιπο κέντρο του γαλαξία έχει πολύ χαμηλότερους ρυθμούς γέννησης αστέρων.
Γι’ αυτό οι νέες παρατηρήσεις του James Webb είναι τόσο σημαντικές για την κατανόηση των παραγόντων που οδηγούν και περιορίζουν τον σχηματισμό αστέρων στο γαλαξιακό κέντρο.
«Τα ισχυρά υπέρυθρα όργανα του Webb παρέχουν λεπτομέρειες που ποτέ πριν δεν είχαμε δει, κάτι που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε κάποια από τα ακόμα ανεξιχνίαστα μυστήρια της σχηματισμού μεγάλων άστρων και γιατί το Sagittarius B2 είναι πολύ πιο ενεργό από το υπόλοιπο κέντρο του γαλαξία» δήλωσε ο Άνταμ Γκίνσμπουργκ από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Μία θεωρία αναφέρει ότι ισχυρά, πολύπλοκα μαγνητικά πεδία, που περιπλέκονται γύρω από το γαλαξιακό κέντρο και τα μοριακά νέφη του όπως το B2, μπορεί να παίζουν καθοριστικό ρόλο, αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς. Το James Webb διείσδυσε στην καρδιά της αστρικής δημιουργίας στο B2 χάρη στην ισχυρή υπέρυθρη όρασή του η οποία μπόρεσε να διαπεράσει μεγάλο μέρος της σκόνης που καλύπτει το νέφος.
Στόχος των παρατηρήσεων του James Webb είναι η καλύτερη κατανόηση της ιστορίας σχηματισμού ;astrfvn στο B2. Έχει διαρκέσει για πολλά εκατομμύρια χρόνια και πολλές γενιές αστέρων ή έχει μόλις ενεργοποιηθεί; Η απάντηση θα βοηθήσει στην τοποθέτηση του B2 στο πλαίσιο του υπόλοιπου γαλαξιακού κέντρου και θα δώσει ενδείξεις για το τι περιορίζει τη γέννηση αστέρων στην καρδιά του γαλαξία.
Τα ευρήματα μπορεί να έχουν ευρύτερες συνέπειες. Η ένταση σχηματισμού αστέρων στο B2 πιστεύεται ότι είναι παρόμοια με τις συνθήκες στο πρώιμο Σύμπαν, όταν σχηματίστηκαν τα πρώτα αστέρια σε μια περίοδο έντονης δραστηριότητας. Μαθαίνοντας τι καθορίζει τη γέννηση αστέρων στο γαλαξιακό κέντρο, θα μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε τι καθόριζε τη δημιουργία αστέρων μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Naftemporiki.gr
