Πρόκειται για ένα γιγάντιο άστρο που εκτοξεύει ύλη με τρομερές ταχύτητες και σε τεράστιες αποστάσεις.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε ένα γιγάντιο άστρο που εκτοξεύει κοσμικούς πίδακες σε απίστευτες αποστάσεις σχηματίζοντας ένα νεφέλωμα με έκταση οκτώ έτη φωτός. Η ανακάλυψη φωτίζει τη διαδικασία γέννησης τεράστιων άστρων στο Σύμπαν.
Το James Webb εντόπισε δύο πίδακες που συγκρούονται με το μεσοαστρικό μέσο γύρω τους, σχηματίζοντας τη νεφελώδη δομή Sharpless 2-284 (Sh2-284). Οι πίδακες εκτείνονται συνολικά σε περίπου οκτώ έτη φωτός, επεκτεινόμενοι με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιάδων χλμ./ώρα. Η ύπαρξή τους αποτελεί απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο σχηματίζονται τα πιο ογκώδη άστρα του Σύμπαντος.
«Μόλις διαπιστώσαμε ότι ένα τεράστιο άστρο εκτοξεύει αυτούς τους πίδακες, συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις παρατηρήσεις του James Webb για να ελέγξουμε τις θεωρίες γύρω από τον σχηματισμό τέτοιων άστρων» αναφέρει ο Τζόναθαν Ταν από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal».
Το φαινόμενο
Οι πίδακες είναι συνηθισμένοι σε άστρα μικρότερης μάζας κατά τον σχηματισμό τους. Τροφοδοτούνται από υδρογόνο που συσσωρεύεται σε δίσκο γύρω από το νεογνό άστρο (πρωτοάστρο). Μέρος της ύλης απορροφάται από το άστρο, ενώ το πλεονάζον υλικό εκτινάσσεται σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις μέσω μαγνητικών πεδίων.
Η θεωρία για τα τεράστια άστρα προέβλεπε πιο χαοτική συσσώρευση ύλης που θα έκανε τους πίδακες να στρίβουν ή να αλλάζουν πορεία. Ωστόσο η εικόνα του που κατέγραψε το James Webb δείχνει τους πίδακες ευθύγραμμους και σχεδόν τέλεια αντίθετους υποδεικνύοντας ότι ο σχηματισμός του άστρου δεν είναι χαοτικός.
Τα μοντέλα δείχνουν ότι το άστρο αυτό έχει μάζα περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και συνεχίζει να μεγαλώνει. Οι πίδακες βοηθούν τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα τόσο το περιβάλλον σχηματισμού όσο και τις ιδιότητες αυτών των άστρων.
Το κοσμικό εργαστήριο
Η περιοχή Sh2-284 απέχει περίπου 15,000 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στις εξωτερικές περιοχές του γαλαξία μας όπου η παρουσία στοιχείων βαρύτερων από το υδρογόνο και το ήλιο (τα λεγόμενα «μέταλλα») είναι χαμηλή. Αυτό την καθιστά ιδανικό «εργαστήριο», καθώς μιμείται συνθήκες του πρώιμου σύμπαντος.
Η ίδια η ιστορία του άστρου αποτυπώνεται στους πίδακες: τα άκρα τους είναι τα παλαιότερα τμήματα με ύλη που ξεκίνησε κοντά στο άστρο πριν από 100.000 χρόνια.
Αν και το ίδιο το άστρο δεν φαίνεται άμεσα το James Webb κατέγραψε λεπτομέρειες στη δομή του Sh2-284: κρουστικά κύματα, συμπαγείς αλυσίδες ύλης, νήματα ύλης. Ωστόσο το φαινόμενο είναι παροδικό τελικά το άστρο θα ολοκληρώσει την ανάπτυξή του θα ζήσει λίγα εκατομμύρια χρόνια και θα εκραγεί σε έκρηξη σούπερνοβα δημιουργώντας ένα νέο νεφέλωμα και εμπλουτίζοντας το Διάστημα με βαρέα μέταλλα.
Naftemporiki.gr
