Του Strange Attractor
Κρίσιμος ο μήνας που διανύουμε, όχι μόνο σε οικονομικό (λόγω ακραίας ακρίβειας) αλλά κυρίως σε πολιτικό επίπεδο.
Με το ενδεχόμενο δυο πρώην πρωθυπουργοί να κάνουν κόμμα, το πολιτικό θερμόμετρο είναι στα κόκκινα, όπως είναι και ο πανικός του Κυριάκου.
Ο οποίος μόλις έμαθε πως αν κάνει κόμμα ο Αλέξης, θα προσχωρήσει σε αυτό (όπως ακούγεται) ο Πάντζας, μπορεί και ο Καρανίκας, τον έπιασε σύγκρυο, και τώρα τρέχει και δεν φτάνει σκαρφιζόμενος διάφορα φληναφήματα για να τα πει στη ΔΕΘ, με σκοπό την ανατροπή της δημοσκοπικής κατρακύλας των «αρίστων».
Όπως π.χ. αυτό που κάνει τελευταία, τρίζοντας τα δόντια στους ανηλεείς κερδοσκόπους παρόχους ενέργειας, τους οποίους βέβαια αυτός εξέθρεψε, αλλά τέλος πάντων…
Τι έχουμε λοιπόν;
Έχουμε πιθανές εκλογές μέσα στο 2026, με τρεις μεγάλους πολιτικούς να συγκρούονται. Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί δεν παίζουν κάποιο ρόλο, μιας και το παιχνίδι της αυτοδυναμίας ή μη για την κυρίαρχη ΝΔ θα παιχτεί στη σύγκρουσή της με Τσίπρα και Σαμαρά.
Ποιος είναι όμως ο καθένας; Όλοι κυβέρνησαν, άρα έχουμε εικόνα, έτσι δεν είναι;
Πάμε λοιπόν στον Σαμαρά, που ήταν πρωθυπουργός σε μια από τις πιο δύσκολες εποχές της σύγχρονης Ελλάδας.
Με την τρόικα, τα κοράκια του ΔΝΤ, και τους τοκογλύφους δανειστές να έχουν βάλει τη χώρα μας στη γωνία και να την πυροβολούν κατά ριπάς.
Και με τον μελανιασμένο (μέχρι τότε καλομαθημένο) λαό να είναι στα κάγκελα, συντασσόμενος με τη στείρα και ανεδαφική τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υποσχόταν τα πάντα στους πάντες.
Παρ’ όλα αυτά ο Σαμαράς κράτησε τη χώρα όρθια, αποφεύχθηκε η χρεοκοπία, έμειναν ανοικτές οι τράπεζες, αντιμετωπίστηκε όπου χρειάστηκε με αποφασιστικότητα η Τουρκία, όπως και η λαθρομετανάστευση (με κλειστές δομές, κλπ), και παρ’ όλο τον πόλεμο που δέχθηκε (θυμάστε τους ΑγαναΧτιστές, και τους «ΔΕΝ ΕΧΩ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»), κατάφερε να παραδώσει στον επελαύνοντα Αλέξη μια χώρα σχεδόν κανονική, όσο κανονική μπορεί διαχρονικά να είναι η μπανανία μας.
Και μετά ήρθαν οι Συριζανέλ.
Και τα κεφάλια μέσα.
Ναι, οι Αίλυνες ψήφισαν για κυβέρνηση ένα δήθεν ακροαριστερό μόρφωμα αποτελούμενο από 13 συνιστώσες διάφορων ιδεοληπτικών, π.χ. ΡΟΖΑ, ΔΗΚΚΙ, ΑΝΑΣΑ, κλπ. σαχλαμάρες, το οποίο ούτε τα μνημόνια έσκισε, όπως υποσχόταν, ούτε τα διόδια και τα ΜΑΤ κατάργησε, αλλά κατάφερε με τον γκουρού της ανοησ… οικονομίας δόκτορα Μπαρουφάκη να κλείσει τις τράπεζες!
Τι άλλο κατάφερε;
Πρώτον να ανοίξει (Πανούσης) όλες τις κλειστές δομές, και να γεμίσουν οι πλατείες από περιφερόμενους μαχαιροβγάλτες «επενδυτές»…
Δεύτερον, με την κυρά Τασία, τον Μουζάλα, και άλλους τέτοιους ιδεολόγους, να γίνει κάλεσμα όπου γης, ότι ανοίξαμε και σας περιμένουμε, με αποτέλεσμα να έχουμε χιλιάδες καθημερινές αφίξεις «προσφύγων πολέμου» από χώρες χωρίς πόλεμο, τους οποίους υποδέχονταν στα νησιά με λικέρ και κεράσματα διάφοροι σελέμηδες, π.χ. Κουράκης, Σία, ακόμη και η Αντζελίνα Τζολί…
Τρίτον, να ανοίξουν όλες οι φυλακές, και για λόγους «αποσυμφόρησης» χάρη στον νόμο Παρασκευόπουλου, να αποφυλακιστούν εν μία νυκτί χιλιάδες καταδικασμένοι, ακόμη και βαρυποινίτες καλασνικοφόροι, βιαστές νηπίων, κλπ.
Τέταρτον, με τον νόμο Κατρούγκαλου να καταδικαστούν στην αιώνια πενία μεροκαματιάρηδες, μισθωτοί, και κυρίως συνταξιούχοι (παρεμπιπτόντως, 400 μνημονιακοί νόμοι, π.χ. Κατρούγκαλου, συνεχίζουν να ισχύουν και σήμερα).
Έκανε κι άλλα πολλά ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη, που θα χρειάζονταν τόμοι για να αναφερθούν…
Και έτσι φτάσαμε στην εποχή του Κυριάκου. Του μορφωμένου, τεχνοκράτη, κεντρώου αυτού πολιτικού, που θα μας έφερνε επιτέλους στα ίσα μας,
Εσύ είσαι που το λες; Πάρε να ‘χεις…
Σχεδόν 7 χρόνια στο τιμόνι της χώρας, και το μόνο που βλέπω εγώ ο ποταπός είναι σκάνδαλα, υποκλοπές, μαϊμού επιδοτήσεις σε κολλητούς, ακρίβεια παντού, ανασφάλεια στους δρόμους, στις ράγες, και στον ουρανό, εγκληματικότητα στα ύψη, γυναικοκτονίες, βία ανηλίκων, υποχωρητικότητα και μειοδοσίες στα εθνικά, και γενική απαξίωση της χώρας από συμμάχους και μη, και… ξανά μανά σκάνδαλα.
Χώρια οι λαθρομετανάστες που είναι πλέον περισσότεροι από την εποχή του Αλέξη, άσχετα αν δεν θεωρούνται παράνομοι καθώς οι περισσότεροι έχουν νομιμοποιηθεί από τους «νοικοκυραίους».
Αυτή είναι η Ελλάδα του Κυριάκου (με τα 40 τόσα ακίνητα, αν και μισθωτός).
Με τον λαό να βιώνει οικονομική ανέχεια επιπέδου 1950, και τη χώρα μας να κατατάσσεται στις πιο ακριβές, και συνάμα πιο φτωχές της ευρύτερης περιοχής.
Και με τον περήφανο λαό της να επιβιώνει όπως όπως με τα διάφορα ψίχουλα εν είδει «πας» που μοιράζει απλόχερα ο σμιλεμένος γόνος.
Μια χώρα με γαλάζιους αγρότες με ΦΕΡΑΡΙ, και με κυβέρνηση «αρίστων», που έχει σπάσει ακόμη και το ρεκόρ του ΣΥΡΙΖΑ σε διορισμούς ασχέτων αφισοκολλητών, ως μετακλητούς στο δημόσιο, και με το μοναδικό προνόμιο (μαζί με τη Β. Κορέα) να μην εκπροσωπείται διπλωματικά από τις ΗΠΑ εδώ και πολλούς μήνες. Για τόσο διεθνές κύρος μιλάμε.
Ναι, αλλά μπορούν να παντρεύονται και να τεκνοθετούν οι γκέιδες… αυτό που το βάζεις;
Αυτό εν συντομία θα είναι το δίλημμα (τρίλημμα μάλλον) των επόμενων εκλογών. Ποιον από τους τρεις;
Με το άλλο σημαντικό ερώτημα που θέτουν καθημερινά τα τρολ του Μαξίμου, και τα «πετσωμένα» ΜΜΕ, να είναι «Κυριάκος ή χάος;».
Και με τη μοναδική απάντηση (αν είσαι νουνεχής και εχέφρων άνθρωπος και πολίτης) να είναι «μα… Κυριάκος ίσον χάος!».
