Η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου απαγόρευσε το αίτημα για τήρηση ενός λεπτού σιγή, στο όνομα της ελευθερίας του λόγου, για τον δολοφονηθέντα Τσάρλι Κερκ
Του Βασίλη Γαλούπη
Θα έπρεπε να μας νοιάζουν όσα έλεγε ο Τσάρλι Κερκ, ο τραμπικός ακτιβιστής που δολοφονήθηκε την Τετάρτη, ενώ μιλούσε σε μια πανεπιστημιακή εκδήλωση; Όχι απαραίτητα. Κάποιους ενδιέφεραν όσα έλεγε, κάποιους απωθούσαν, άλλοι απλά δεν έδιναν δεκάρα. Ο Κερκ ήταν μια ιδιαίτερα πολωτική περσόνα.
Θα έπρεπε, τελικά, να μας ενδιαφέρει το δικαίωμά του να λέει όσα έλεγε, ακόμη κι αν δεν συμφωνούσαμε μαζί του; Ναι, η απάντηση είναι γνωστή και λέγεται «ελευθερία του λόγου». Αυτονόητα, όταν δεν σε πειράζει να φιμώνονται όσοι δεν συμφωνούν με σένα, μοιραία θα έρθει η στιγμή που θα φιμωθείς κι εσύ. Όμως, χωρίζει άβυσσος τη θεωρία από την πράξη. Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα κατάφερε να αυτοπαγιδευτεί σε μια γκάφα που θα μπορούσε να την είχε αποφύγει, αν απλά ήταν ειλικρινής. Δεν το έκανε, με συνέπεια να προκληθεί σκηνή στο Ευρωκοινοβούλιο, με δεξιούς βουλευτές να χτυπάνε τα έδρανα και να φωνάζουν. Κι εκεί που σκοπός της Μέτσολα ήταν να αποφύγει οποιαδήποτε δραματοποίηση, κατάφερε να αναμεταδίδεται σε όλα τα ΜΜΕ το βίντεο φασαρίας στην Ευρωβουλή. Επικοινωνιακά, μια αποτυχία.
Η ιστορία άρχισε από αίτημα ενός ευρωβουλευτή του Ευρωπαϊκού Συντηρητικού και Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, του Τσάρλι Βάιμερς, με αφορμή τη δολοφονία του Κερκ. Πρότεινε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στο Ευρωκοινοβούλιο στη μνήμη του, ως συμβολική κίνηση υπέρ της προστασίας της ελευθερίας του λόγου, για να τονιστεί «ότι το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης δεν μπορεί να καταργηθεί». Η Μέτσολα δεν κατάφερε να βρει τη σωστή απάντηση. Η δουλειά της είναι να εκπροσωπεί τον θεσμό του Ευρωκοινοβουλίου. Θα μπορούσε να κάνει το αίτημα δεκτό. Το να πάρεις θέση υπέρ της ελευθερίας του λόγου δεν σημαίνει ότι η Ευρωβουλή συμφωνεί με τον, π.χ., Τσάρλι Κερκ ως ιδεολογία ή ως απόψεις.
Παρά ταύτα η Μέτσολα δεν το έκανε δεκτό και η άρνησή της έπρεπε να αιτιολογηθεί. Η συνθήκη απαιτούσε μαεστρία. Με το να απορρίψει ανοιχτά μια συμβολική κίνηση υπέρ της ελευθερίας του λόγου θα φανέρωνε μια τάση φασιστική, μη έχοντας κανένα πρόβλημα με το να φιμώνονται άτομα κι απόψεις. Επιπλέον, αφορμή ήταν ένας άνθρωπος που σκοτώθηκε μόλις πριν από λίγες ώρες, οπότε η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου θα φαινόταν μικρόψυχη, ακόμα και χαιρέκακη, μπροστά σε μια δολοφονία. Επειδή δυσκολευόταν να κάνει τη σωστή επικοινωνιακά υπεκφυγή, η Μέτσολα σκέφτηκε τη χοντράδα να αρνηθεί βάσει μιας τεχνικότητας. Έβαλε την εκπρόσωπό της να δηλώσει ότι «τα λεπτά σιγής ανακοινώνονται από τον πρόεδρο κατά την έναρξη της Ολομέλειας». Δηλαδή, κάτι σαν «ευχαρίστως ναι, αλλά όχι».
Μια τρύπα στο νερό. Η Μέτσολα και το ιερατείο στις Βρυξέλλες έχουν αυτοπαγιδευτεί λόγω της υποκρισίας τους. Υπερασπίζονται στους τύπους το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, αλλά στην πράξη έχουν στήσει έναν ολόκληρο ευρωπαϊκό μηχανισμό προπαγάνδας και μπακαλίστικης κουτοπονηριάς. Οι «ευρωπαϊκές αξίες» παρακάμπτονται και παραλείπονται, όποτε συμφέρει. Σε βαθμό που αποφασίστηκε ότι στους Ευρωπαίους πολίτες έπρεπε να απαγορευτεί, π.χ., κάθε πρόσβαση σε ρωσικά ΜΜΕ λόγω του Ουκρανικού». Όχι αμφισβήτηση, όχι αντίλογος στα ρεπορτάζ που προέρχονται από τη Ρωσία. Απλά, «μαύρο». Στάση φοβική για την κριτική ικανότητα των πολιτών και αντιδημοκρατική για την Ευρώπη του Διαφωτισμού. Η υποκρισία κοντεύει να γίνει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Η Ε.Ε. κατάντησε να διαλέγει έως τους εισβολείς που τη βολεύουν. Ο εισβολέας Πούτιν πρέπει να αντιμετωπιστεί ακόμα και με πυρηνικά. Ο εισβολέας Ερντογάν, από την άλλη, καλείται να αναλάβει την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Για τη Μέτσολα δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται λίγη για την καρέκλα της.
Όταν πέρασε τον κώδικα υπέρ της διαφάνειας στο Ευρωκοινοβούλιο, που απαιτούσε από τα ανώτερα μέλη της Ευρωβουλής «να δηλώνουν συγκρούσεις συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων όσων αφορούν την οικογένειά τους ή τα οικονομικά τους συμφέροντα», άφησε απ’ έξω τον εαυτό της και τον άντρα της. Ο σύζυγός της, όπως αποκαλύφθηκε, ήταν αρχιλομπίστας συμφερόντων, που υπέσκαπτε την οικολογική νομοθεσία της Ε.Ε. Και το 2024 η Μέτσολα διόρισε ως προσωπάρχη της τον κουνιάδο της, βγάζοντας τη γλώσσα σε όλον τον ευρωπαϊκό αξιακό κώδικα. Αυτός ο εκκωφαντικός φαρισαϊσμός τηρείται από τις Βρυξέλλες και στο αξιακό δικαίωμα της ελευθερίας λόγου κι έκφρασης. Στο τωρινό επεισόδιο στην Ευρωβουλή αφορμή ήταν ο Τσάρλι Κερκ, ένας ακτιβιστής όχι απλά συντηρητικός αλλά με συχνά ακραία διχαστικές απόψεις, που δολοφονήθηκε με μία σφαίρα στον λαιμό. Στην πράξη κάποιος τον έκανε να βγάλει τον σκασμό μια για πάντα. Η Μέτσολα δεν τόλμησε να παραδεχτεί ότι οι Βρυξέλλες δεν ενοχλούνται όταν απόψεις μη αρεστές φιμώνονται ή απαγορεύονται. Ακόμα κι όταν αυτό γίνεται με σφαίρες.
Η προσχηματική πολιτική της Ε.Ε. περί λογοκρισίας και αστυνόμευσης του λόγου ξεχνά την βασική αρχή: Το να τιμάς πραγματικά την ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει ότι είσαι αναγκασμένος να αποδέχεσαι ό,τι λέει κάποιος. Διατηρείς το δικαίωμά σου να απαντάς και να αρνείσαι ιδέες που σε βρίσκουν αντίθετο. Όταν δεν σου αρέσει η άποψη κάποιου, αντεπιτίθεσαι με τη δική σου. Έτσι δουλεύουν τα πράγματα με τις ιδέες και τον λόγο στις κανονικές κοινωνίες, όχι με «μαύρο», φίμωση ή υπεκφυγές. Οι «μεσαιωνικές» Βρυξέλλες έστησαν ένα ναρκοπέδιο υποκρισίας με την ελευθερία του λόγου. Ας μάθουν τουλάχιστον να το περπατάνε πιο επιδέξια.
ΡΟΜΠΕΡΤΑ ΜΕΤΣΟΛΑ – Πρόεδρος Ευρωκοινοβουλίου – ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1979 στη Μάλτα. Σπούδασε Νομική και το 2004 απέκτησε δίπλωμα Ευρωπαϊκών Σπουδών από το Κολέγιο της Ευρώπης. Δραστηριοποιήθηκε από νωρίς στη νεολαία του Εθνικιστικού Κόμματος Μάλτας, του μεγάλου χριστιανοδημοκρατικού και συντηρητικού πολιτικού σχηματισμού της χώρας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι θέσεις του κόμματος κινούνται δεξιότερα από τα περισσότερα χριστιανοδημοκρατικά της Ευρώπης. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μέλος της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Εξελέγη πρώτη φορά μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2013 και έγινε Α’ αντιπρόεδρος τον Νοέμβριο του 2020. Μετά τον θάνατο του προέδρου Νταβίντ Σασόλι, εξελέγη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 18 Ιανουαρίου 2022. Έγινε η νεότερη πρόεδρος, η πρώτη Μαλτέζα που κατείχε το αξίωμα και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος από το 2002.
