Όταν γίνεται λόγος για «κατάρρευση» του ασφαλιστικού, πολλοί φαντάζονται ένα δραματικό γεγονός: τον Πρωθυπουργό της χώρας να εμφανίζεται στην τηλεόραση και να ανακοινώνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τις συντάξεις, οδηγώντας τη χώρα σε χάος.
Ωστόσο, κάτι παρόμοιο έχει ήδη συμβεί, τον Απρίλιο του 2010, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο ανακοίνωσε την είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Στην πραγματικότητα, το ενδεχόμενο μιας τέτοιας «ξαφνικής κατάρρευσης» είναι μάλλον απίθανο να επαναληφθεί.
Όταν μιλάμε για κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, στην πράξη αναφερόμαστε στη σταδιακή και διαρκώς εντεινόμενη συρρίκνωση των συντάξεων, μέχρις ότου η πλειονότητα των συνταξιούχων να μην μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές ανάγκες για τον μισό μήνα.
Η διαδικασία αυτή βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη: οι νέοι εργαζόμενοι είναι πολύ λιγότεροι από όσους συνταξιοδοτούνται, με αποτέλεσμα το σύστημα να πιέζεται και οι συντάξεις να είναι συνεχώς μειούμενες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση κύρια σύνταξη διαμορφώθηκε τον Ιούλιο στα 783 ευρώ μεικτά.
Μόλις έναν χρόνο πριν, τον Ιούλιο του 2024, ήταν 821,99 ευρώ, ενώ τον Ιούνιο του 2024 ανερχόταν σε 843,63 ευρώ.
Κάθε χρόνο περίπου 200.000 άτομα συνταξιοδοτούνται, αριθμός τεράστιος σε σχέση με το εργατικό δυναμικό που δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες, ακόμα και με βάση τον Νόμο Κατρούγκαλου.
Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο το ποσοστό των συνταξιούχων που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας να ανέρχεται σε 13,6% του συνολικού πληθυσμού.
