Όλοι γνωρίζουν πως τα πράγματα στην Ελλάδα συχνά λειτουργούν αντίστροφα από τον υπόλοιπο κόσμο. Ακόμη κι έτσι, μόνο ως ανεξήγητες μπορούν να χαρακτηριστούν οι πληροφορίες που θέλουν το υπουργείο Ενέργειας να εξετάζει την επανεκκίνηση του διαγωνισμού για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα.
Διότι αν επιβεβαιωθούν, αυτό θα συμβεί σε μια συγκυρία όπου το διεθνές επενδυτικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα αρνητικό απέναντι σε τέτοιου είδους projects, ειδικά μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να ακυρώσει σχεδόν το σύνολο των αντίστοιχων έργων στις ΗΠΑ, γεγονός που εκτόξευσε και το κόστος κατασκευής τους διεθνώς.
Ως αποτέλεσμα, τέτοιες επενδύσεις στην Ευρώπη καθίστανται βιώσιμες μόνο με μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις, ώστε να παραμείνουν ανταγωνιστικές.
Αυτό, ωστόσο, δεν φαίνεται να αποθαρρύνει την ελληνική κυβέρνηση η οποία επανεξετάζει το θέμα για τα 20 οικοπέδα του αρχικού σχεδιασμού, όλα εντός των 6 ναυτικών μιλίων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση «ζυγίζει» τόσο το οικονομικό κόστος, καθώς η κατασκευή και λειτουργία των πάρκων θα απαιτήσει «γενναία» κρατική επιδότηση, όσο και το πολιτικό κόστος, καθώς αναμένεται να υπάρξουν αντιδράσεις από τους κατοίκους των παραθαλάσσιων περιοχών, που θα δουν την περιοχή τους να γεμίζει ανεμογεννήτριες θαλάσσης και η αξία των περιουσιών τους να χάνεται.
Ας ελπίσουμε πως θα επικρατήσει η λογική και τα σενάρια αυτά δεν θα υλοποιηθούν.